
Κινητήρες που σχεδιάστηκαν για να προσφέρουν επιδόσεις και αδρεναλίνη, αλλά κατέληξαν σε αποτυχία και παραδείγματα προς αποφυγή.
Ο V8 είναι ίσως ο πιο ποθητός κινητήρας στην ιστορία της αυτοκίνησης. Αν και γαλλικής έμπνευσης, με «πατέρα» τον Léon Levavasseur, μυθοποιήθηκε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60 και του ’70, όταν μπήκε κάτω από το καπό των muscle cars και έγινε συνώνυμο με τα supercars της Ferrari και της Lamborghini.
Η συγκεκριμένη αρχιτεκτονική με τους οκτώ κυλίνδρους σε διάταξη V ταυτίστηκε με δύναμη, ήχο και επιδόσεις, χαρίζοντας μερικούς από τους κορυφαίους κινητήρες όλων των εποχών. Υπήρξε όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος, με V8 που έμειναν στην ιστορία για όλους τους λάθος λόγους. Άλλοι επειδή ήταν αδύναμοι, άλλοι επειδή έσπαγαν εύκολα και άλλοι γιατί δεν ανταποκρίθηκαν ποτέ στις υποσχέσεις τους.
BUY NOW
Triumph Stag 2.5L

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, Ευρώπη και ΗΠΑ ζούσαν την εποχή του «όσο μεγαλύτερο, τόσο καλύτερο». Η Triumph θέλησε να μπει στο παιχνίδι με το Stag, ένα κομψό roadster που σχεδιάστηκε για να σταθεί απέναντι σε Aston Martin και Jaguar. Η εμφάνιση ήταν ελκυστική, όμως κάτω από το καπό κρυβόταν η παγίδα.
O V8 δεν ήταν ένας νέος, εξελιγμένος κινητήρας, αλλά μια πρόχειρη ένωση δύο τετρακύλινδρων της εταιρείας, με μόλις 2,5 λίτρα χωρητικότητα, που αργότερα ανέβηκε στα 3 λίτρα. Η ισχύς έφτανε μόλις τους 147 ίππους, ενώ αντί για το προγραμματισμένο Bosch injection μπήκαν καρμπιρατέρ για τις αμερικανικές προδιαγραφές. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό και, μαζί με την κακή ποιότητα κατασκευής, κατέταξε τον Stag ανάμεσα στα μεγαλύτερα «ναυάγια» της εποχής.
Chevrolet 305

Το 1976, στην «Malaise Era» της Αμερικής, όπου οι αυτοκινητοβιομηχανίες ήταν σε μεταβατικό στάδιο για να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις για προϊόντα με μεγαλύτερη οικονομία καυσίμου, ασφάλεια και περιβαλλοντική υπευθυνότητα, η Chevrolet παρουσίασε τον 305, ως οικονομικότερη εκδοχή του θρυλικού 350.
Οι προσδοκίες όμως διαψεύστηκαν. Στην καλύτερη μορφή του απέδιδε 215 ίππους, ενώ οι περισσότερες εκδόσεις κυμαίνονταν μεταξύ 155 και 190 αλόγων, νούμερα πολύ χαμηλά για V8. Αν και χρησιμοποιήθηκε ευρέως σε Camaro, βαν, station wagons και project cars, έμεινε γνωστός ως βαρύς, αδύναμος και χωρίς χαρακτήρα, ιδιαίτερα όταν συγκρινόταν με τον αντίπαλο Ford 302.
Oldsmobile LF9 Diesel

Στα τέλη των ’70s και με τις πετρελαϊκές κρίσεις να έχουν ήδη κάνουν την εμφάνιση τους, η General Motors προσπάθησε να συνδυάσει την οικονομία του diesel με την παράδοση των V8. Έτσι γεννήθηκε ο Oldsmobile LF9, ένας 5,7 λίτρων V8 που μπήκε σε Cadillac και άλλα GM μοντέλα.
Η ιδέα ακούστηκε καλή, αλλά το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Έβγαζε μόλις 120 ίππους (που το 1981 μειώθηκαν σε 105), είχε θορυβώδης λειτουργία, ανύπαρκτες επιδόσεις και ήταν πολύ βαρής. Ένα Cadillac με LF9 χρειαζόταν 16 δευτερόλεπτα για το 400άρι, επίδοση που στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού ήταν απλώς απογοητευτική. Δίκαια θεωρείται μέχρι σήμερα παράδειγμα προς αποφυγή.
Pontiac 301 Turbo

Η Pontiac, βλέποντας το μέλλον, αποφάσισε να αφήσει το diesel και να στραφεί στα turbo. Έτσι προέκυψε ο 301 Turbo, ένας V8 4,9 λίτρων κινήτηρας που τοποθετήθηκε στο Firebird του 1981.
Στα χαρτιά ακουγόταν πολλά υποσχόμενος, αλλά στην πράξη απέδιδε μόλις 210 ίππους, δηλαδή όσο και ο ατμοσφαιρικός V8 6,6 λίτρων της εταιρείας. Η μέτρια απόδοση, η αξιοπιστία και η υστέρηση του turbo τον καταδίκασαν, αφήνοντας τον 301 Turbo στη λίστα με τους πιο αποτυχημένους κινητήρες της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Maserati AM585 3.2L

Αφήνουμε την Αμερική και περνάμε στην Ιταλία. Ο AM585 twin-turbo V8 της Maserati, που χρησιμοποιήθηκε στα 3200 GT, Shamal και Quattroporte IV, απέδιδε από 365 μέχρι 400 ίππους, νούμερα εντυπωσιακά για την εποχή. Βασισμένος σε ένα αντίστοιχο κινητήρα της Ferrari 3,2 λίτρων είχε μοναδικό ήχο και εξωτική αίσθηση.
Όμως ήταν κινητήρας για λίγους αφού η συντήρηση του ήταν εξαιρετικά κοστοβόρα, ήταν ευάλωτος σε βλάβες και είχε τεράστιες απαιτήσεις σε service. Όταν δούλευε σωστά ήταν μαγευτικός, όταν όμως χαλούσε γινόταν εφιάλτης. Ο ορισμός του «όμορφου προβληματικού».
Από την Triumph μέχρι τη Maserati, οι παραπάνω V8 δείχνουν πως η ιστορία της αυτοκίνησης δεν γράφεται μόνο με επιτυχίες, αλλά και με αποτυχίες που άφηνουν ανεξίτηλο το σημάδι τους.