Το μήνυμα έχει δοθεί ξεκάθαρα από το Σεπτέμβριο και την Έκθεση του Μονάχου, εκεί όπου η Stella Li, αντιπρόεδρος της BYD, περιέγραψε την κινεζική αγορά ως κορεσμένη, πιεσμένη από αυστηρές κρατικές ρυθμίσεις και έτοιμη για μια πρωτοφανή μετάβαση.

Ήδη τα σημάδια στενότητας είναι εμφανή. Η BYD ανακοίνωσε αποτελέσματα χαμηλότερα των προβλέψεων, με συρρικνωμένα περιθώρια κέρδους, ενώ αρκετοί αναλυτές αναθεωρούν προς τα κάτω τις εκτιμήσεις τους για πωλήσεις και κερδοφορία έως και κατά 30% μέχρι το 2027. Η ίδια η BYD μείωσε την πρόβλεψή της για το 2025: από 5,5 σε 4,6 εκατομμύρια οχήματα, που αντιστοιχούν σε ρυθμό ανάπτυξης 7%, τον πιο αργό των τελευταίων ετών.

Η κατάσταση στην Κίνα δεν θυμίζει σε τίποτα την Ευρώπη ή τις ΗΠΑ. Στην Ευρώπη, η αγορά ήδη ελέγχεται από λίγους ισχυρούς ομίλους -Volkswagen, Stellantis, Renault, BMW, Mercedes, Hyundai-Kia- και η πρόκληση αφορά περισσότερο τα κόστη της ηλεκτροκίνησης και τη συμμόρφωση με κανονισμούς παρά τον αριθμό των ανταγωνιστών. Στις ΗΠΑ, η αγορά είναι ακόμη πιο συγκεντρωμένη γύρω από τις GM, Ford, Stellantis και Tesla, χωρίς καμία πρόβλεψη για «κύμα χρεοκοπιών».

Η Κίνα, αντίθετα, παραμένει μια υπερ-κατακερματισμένη αγορά που αναπτύχθηκε για χρόνια χάρη σε γενναιόδωρες κρατικές ενισχύσεις. Τώρα όμως η πολιτική αυτή έχει αντικατασταθεί από αυστηρό έλεγχο εκπτώσεων, περιορισμούς στις πληρωμές προς προμηθευτές και αυξημένες απαιτήσεις τεχνολογικής συμμόρφωσης.

Το αποτέλεσμα είναι μια βίαιη αναδιάρθρωση που, σύμφωνα με μελέτη της AlixPartners, μπορεί να αφήσει μέχρι το 2030 μόλις 15 οικονομικά βιώσιμους παίκτες.

Γι’ αυτό και η BYD στρέφει το βλέμμα της έξω από τα σύνορα. Στόχος της είναι μέχρι το 2030 το 50% της παραγωγής να κατευθύνεται σε ξένες αγορές. Στην Ευρώπη, έχει αναθεωρήσει πλήρως τη στρατηγική και το δίκτυό της για να ενισχύσει τη θέση της μετά από ένα αργό ξεκίνημα.

Η Λατινική Αμερική και η Νοτιοανατολική Ασία παρουσιάζουν ήδη δυναμική ανάπτυξη, ενώ η Μέση Ανατολή ανοίγει μια νέα δεξαμενή ζήτησης, ειδικά σε χώρες που επιδιώκουν ενεργειακή διαφοροποίηση.