Η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου συνδέει εδώ και περίπου 21 χρόνια την Πελοπόννησο με τη Στερεά Ελλάδα, ενώ ιδιαίτερη μνεία αξίζει η αντισεισμική μελέτη του έργου σε μία περιοχή με έντονη σεισμική δραστηριότητα.
Στον Κορινθιακό κόλπο αλλά και στις βόρειες ακτές της Πελοποννήσου υπάρχουν πολλά ενεργά τεκτονικά ρήγματα, τα οποία προκαλούν την πλειοψηφία των σεισμών που συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή του έργου.
Η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου («Χαρίλαος Τρικούπης») είναι η μακρύτερη στη χώρα μας, αλλά και η μεγαλύτερη σε μήκος καλωδιωτή γέφυρα πολλαπλών ανοιγμάτων στον κόσμο, με συνεχές και πλήρως αναρτημένο κατάστρωμα 2.252 μέτρων.
BUY NOW
Τα θεμέλιά της βρίσκονται σε βάθος θαλάσσης που φτάνει μέχρι και τα 65 μέτρα. Τόσο αυτό όσο και η διάμετρος των θεμελίων που ανέρχεται σε 90 μέτρα αποτελούν παγκόσμια ρεκόρ για γέφυρα.
Η γέφυρα διακρίνεται για τα υψηλά επίπεδα αντοχής της, δεδομένου ότι μπορεί να βγει αλώβητη σε ενδεχόμενη σύγκρουση δεξαμενόπλοιου με εκτόπισμα 180.000 τόνων.
Σύμφωνα με την ανάλυση σεισμικού κινδύνου (διαθέσιμος στην ιστοσελίδα gefyra.gr), ένας σεισμός κοντινού πεδίου μεγέθους ως και 6,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ είναι καθοριστικός για τον ορισμό της σεισμικής δράσης στην περιοχή του έργου.
Επιπλέον, η γέφυρα έχει σχεδιαστεί να αντέχει σε επιτάχυνση εδάφους 0,48g (περίπου το μισό από την επιτάχυνση της βαρύτητας) και σε επιτάχυνση φάσματος ίση προς 1,2g μεταξύ 0,2 και 1,0 δευτερολέπτων.
Σύμφωνα με την εργασία που επιμελήθηκαν η Βλάχου Αλεξάνδρα και η Καραθανάση Γεωργία για το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ, με επιβλέποντα καθηγητή τον Ευθύμιο Λέκκα, για να δημιουργήσει ένας σεισμός αυτές τις συνθήκες θα έπρεπε να είναι κατά πολύ ισχυρότερος από τον σεισμό των 7,4 Ρίχτερ που έπληξε τη Νικομήδεια (Ισμίτ) της Τουρκίας τον Αύγουστο του 1999.
Δεδομένων των τεκτονικών μετακινήσεων στην περιοχή και της διάρκειας ζωής των 120 ετών της γέφυρας, οι συμβατικές προδιαγραφές απαιτούσαν η γέφυρα να μπορεί να «απορροφήσει» πιθανές κινήσεις ρηγμάτων ως και 2 μέτρα προς κάθε κατεύθυνση, οριζόντια ή και κατακόρυφα μεταξύ δύο διαδοχικών βάθρων.
Ο πιο ισχυρός σεισμός στην πρόσφατη ιστορία της περιοχής σημειώθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1981 στις Αλκυονίδες νήσους, όταν το μέγεθος της ισχυρότερης δόνησης μίας σεισμικής ακολουθίας καταγράφηκε στα 6,7 Ρίχτερ.
Έπειτα από την κατασκευή της γέφυρας, στις 8 Ιουνίου 2008 σημειώθηκε ένας περίπου εξίσου ισχυρός σεισμός στην Ανδραβίδα, περίπου 32 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Πάτρας, με ένταση 6,5 Ρίχτερ, δοκιμάζοντας, έστω και από αρκετή απόσταση τις αντοχές της γέφυρας.
