Το ερευνητικό κέντρο Donghu στην Κίνα ολοκλήρωσε τη δοκιμή ενός νέου τρένου τεχνολογίας maglev που επιταχύνει από στάση στα 650 χλμ./ώρα σε μόλις 7 δευτερόλεπτα.

Τα τελευταία χρόνια, εταιρείες, ερευνητικά εργαστήρια και πανεπιστήμια στην Κίνα εξελίσσουν πυρετωδώς τρένα-κάψουλες που θα κινούνται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες αξιοποιώντας την τεχνολογία της μαγνητικής αιώρησης (maglev).

Τώρα το εργαστήριο της Donghu στην Κίνα μόλις ολοκλήρωσε μια δοκιμή ενός νέου μαγνητικού τρένου που άγγιξε την ταχύτητα των 650 χλμ./ώρα από στάση σε περίπου 7 δευτερόλεπτα. Μάλιστα πέρυσι, σε παρόμοια δοκιμή, το ίδιο πρωτότυπο έφτασε την τελική ταχύτητα των 999 χλμ./ώρα, γεγονός που σημαίνει ότι είναι ταχύτερο από τα επιβατικά αεροπλάνα, τα οποία συνήθως δεν ξεπερνούν τα 925 χλμ./ώρα.

Το maglev, συντομογραφία του magnetic levitation (μαγνητική ανύψωση), είναι μια τεχνολογία που ουσιαστικά κάνει το τρένο να αιωρείται στον αέρα και στη συνέχεια να προωθείται σε ειδική υπερυψωμένη τροχιά (guideway). Η ιδέα υπάρχει από τη δεκαετία του 1960 και τέθηκε για πρώτη φορά σε χρήση το 2004 – και μάλιστα από την Κίνα. Από τότε, η τεχνολογία maglev έχει υιοθετηθεί και στην Ιαπωνία και στη Νότια Κορέα.

Σημειωτέον, το Shanghai Maglev λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια και ταξιδεύει με ταχύτητα 460 χλμ./ώρα, που ενώνει τον διεθνή αερολιμένα Shanghai Pudong με τον σταθμό Longyang στην επαρχία της Σαγκάης, καλύπτοντας μία απόσταση 30 χιλιομέτρων σε μόλις 8 λεπτά.

Αν το τρένο που εξελίσσεται τώρα μπει «στις ράγες», τότε θα κινείται με ταχύτητες 2 έως και 3 φορές μεγαλύτερες από τα σημερινά ταχύτερα τρένα στον κόσμο.

Στην ουσία, το σύστημα maglev λειτουργεί με τρία ξεχωριστά μαγνητικά υποσυστήματα που δρουν ταυτόχρονα. Το πρώτο είναι οι «ράγες» της υπερυψωμένης τροχιάς (guideway), οι οποίες δημιουργούν την ανυψωτική δύναμη που κρατά το τρένο στον αέρα όταν ξεπερνά μια ελάχιστη ταχύτητα (κάτω από αυτήν, το τρένο κινείται με απλούς τροχούς).

Το δεύτερο σύστημα διατηρεί οριζόντια σταθερότητα, εξισορροπώντας το τρένο έτσι ώστε να «μένει στις ράγες» χωρίς να έχει καμία φυσική επαφή με αυτές.

Το τρίτο υποσύστημα είναι το πιο περίπλοκο, και είναι αυτό που επιτρέπει τις υπερβολικά υψηλές ταχύτητες. Κατά μήκος του τρένου υπάρχουν σειρές ηλεκτρομαγνητών, οι οποίοι ψύχονται συνήθως με υγρό ήλιο στους -269°C. Έτσι, οι μαγνήτες μπορούν να παράγουν δέκα φορές ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο από ό,τι σε θερμοκρασία δωματίου.

Αυτό το πεδίο αλληλεπιδρά με μαγνήτες που βρίσκονται σε όλη τη διαδρομή της τροχιάς και εναλλάσσουν ταχύτατα τον βόρειο και τον νότιο πόλο τους. Με αυτόν τον τρόπο, είτε έλκουν είτε απωθούν τους μαγνήτες του τρένου, εκτοξεύοντάς το προς τα εμπρός. Εξαιτίας αυτού του συστήματος, τα τρένα maglev δεν έχουν καν οδηγούς -όλα γίνονται από υπολογιστές που ελέγχουν τους μαγνήτες.

Έτσι, το βασικό πλεονέκτημα των τρένων maglev είναι ότι δεν έχουν καθόλου τριβή με το έδαφος, αφού δεν το αγγίζουν. Θεωρητικά, μπορούν να επιταχύνουν απεριόριστα, με μόνο «φρένο» την αντίσταση του αέρα.

Διαβάστε επίσης: