Μια κινεζική «επανάσταση» συντελείται αργά, αλλά συστηματικά στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τα σημερινά στοιχεία, οι Κινέζοι θα μπορούσαν έως το 2028 να ευθύνονται για το 6% της συνολικής παραγωγής αυτοκινήτων.

Σε ετήσια βάση, αυτό ισοδυναμεί με 860.000 μονάδες. Δεν είναι μυστικό, πως όλο και περισσότερες ασιατικές μάρκες, ξεκινούν να δραστηριοποιούνται στην ήπειρό μας. Μέσα σε λίγα χρόνια, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν σημαντικές υποδομές.

Στην Αυστρία και συγκεκριμένα στο εργοστάσιο της Magna Steyr, η Xpeng συναρμολογεί τα G6 και G9. Η Chery έχει δώσει εκ νέου ζωή στις εγκαταστάσεις της Nissan στην Ισπανία, όπου και θα παράγονται τα μοντέλα της Ebro, ενώ στην Ουγγαρία ετοιμάζεται ήδη εργοστάσιο για να στεγάσει την BYD. Αξίζει να αναφερθεί πως σε πρώτη φάση, θα φτιάχνονται 200.000 αυτοκίνητα, με πρόβλεψη να υπάρξει περαιτέρω ανάπτυξη. Επιπλέον, SAIC και Geely σχεδιάζουν νέες επενδύσεις εγκατάστασης σε Νότια και Κεντρική Ευρώπη.

Για τις κινεζικές εταιρείες, είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να γλιτώσουν δασμούς και να μειώσουν γενικότερα τα έξοδα στην αλυσίδα του εφοδιασμού τους. Από την άλλη, οι Ευρωπαίοι θα διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους, αναζωογονώντας ταυτόχρονα την αγορά, αφού έχουν αρχίζει να χάνουν την ανταγωνιστικότητά τους τα τελευταία χρόνια.

Το κλειδί λοιπόν για την εμπορική επιτυχία στην Ευρώπη, δεν είναι μόνο οι τιμές. Ο τρόπος για να κερδηθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών περνά και από την τοπική παραγωγή. Ένα αυτοκίνητο «Made in Europe», έχει οπωσδήποτε καλύτερη προοπτική. Εν τω μεταξύ, να επισημάνουμε πως οι Κινέζοι, έχουν σαφές πλεονέκτημα σε ότι έχει να κάνει με μπαταρίες, λογισμικό και ηλεκτρονικά συστήματα. Οι ισορροπίες ανατρέπονται.