Το Motocompo είναι το λιλιπούτειο "προφητικό" scooter της Honda που παρουσιάστηκε πριν από 40 χρόνια, με το βλέμμα κυριολεκτικά καρφωμένο στο μέλλον.

Στις αρχές τις 10ετίας του '80 η έννοια αστική μικροκινητικότητα ήταν μια άγνωστη λέξη για όλους τους κατασκευαστές στους τέσσερεις αλλά και τους δύο τροχούς. Για όλους εκτός από τη Honda, που μπορεί να μην είχε εφεύρει ακόμη τον όρο, είχε ωστόσο βρει τη λύση (!), στο πρόσωπο του λιλιπούτειου Motocompo. Είχε παράλληλα και την τεχνογνωσία από την κατασκευή μικροσκοπικών μοτοσικλετών, όπως ήταν τα Chaly, Dax και Monkey που είχα προηγηθεί.

Μια επαναστατική ιδέα για την εποχή, το μικροκαμωμένο Honda Motocompo παρουσιάστηκε από την ιαπωνική εταιρεία το 1981. To Motocompo ξεχώριζε καθώς δεν είχε κατασκευαστεί για να συναγωνίζεται άλλα μικρά δίτροχα σε επιδόσεις και ευελιξία αλλά για να προσφέρει στους οδηγούς των αυτοκινήτων Honda (και όχι μόνο), την κατάλληλη λύση για τα τελευταία μέτρα μετακίνησης τους στο αστικό περιβάλλον, από το χώρο στάθμευσης του αυτοκινήτου τους έως και το σημείο ενδιαφέροντος. Αυτό είναι σήμερα ευρέως γνωστό με τον όρο "last mile mobility" (κινητικότητα του τελευταίου μιλίου) και αποτελεί ένα πεδίο έρευνας για τους κατασκευαστές και τους συγκοινωνιολόγους που ξεπερνά πλέον τα στενά όρια της ατομικής μετακίνησης και εκτείνεται και σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα είναι αυτούς των διανομών και των logistics. Τα ηλεκτρικά πατίνια που κατακλύζουν τους δρόμους των πόλεων τα τελευταία χρόνια είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Πάμε όμως πίσω στο προφητικό Motocompo και τη σχέση του με τα αυτοκίνητα της Honda που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Επί της ουσίας το Motocompo σχεδιάστηκε από την αρχή για να είναι ελαφρύ και να χωρά ακριβώς στο πορτμπαγκάζ του ολοκαίνουριου τότε Honda City (Jazz για την Ευρώπη), το οποίο παρουσιάστηκε επίσης το 1981 και είχε μήκος μόλις 3.380 χλστ. Μάλιστα, το πορτμπαγκάζ του City είχε και αυτό σχεδιαστεί με τη σειρά του για να φιλοξενεί το μικρό αστικό scooter της ιαπωνικής εταιρείας που πωλούνται και ως «αξεσουάρ» του αυτοκινήτου. Αυτή ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της αυτοκίνησης που ένα δίκυκλο και ένα αυτοκίνητο σχεδιάστηκαν ταυτόχρονα για να συμπληρώνουν το ένα το άλλο.

Το Motocompo έφερε πτυσσόμενο τιμόνι, σέλα και αναδιπλούμενα μαρσπιέ και είχε ιδιαίτερα περιορισμένες διαστάσεις με μήκος, πλάτος και ύψος τα 1.185, 535 και 910 χλστ. αντίστοιχα. Το μοτέρ του ήταν αερόψυκτο δίχρονο χωρητικότητας 49 κ.εκ. και η απόδοση του έφτανε στους μόλις 2,5 ίππους, ενώ το βάρος του δεν ξεπερνούσε τα 45 κιλά, πλήρες υγρών. Η αυτονομία του περιοριζόταν στα 70 χιλιόμετρα λόγω και του πολύ μικρού ρεζερβουάρ των 2,2 λίτρων, ο κύκλος στροφής ήταν μόλις 1,3 μ. και μπορούσε να αντιμετωπίσει ανηφόρες με κλίση έως 11 μοίρες.

Συνολικά, το Honda Motocompo έμεινε στην παραγωγή από το 1981 έως και το 1983 με την ιαπωνική εταιρεία να κατασκευάζει 53.369 μονάδες. Ένα νούμερο σημαντικά χαμηλότερο από τις φιλοδοξίες των Ιαπώνων που είχαν ως στόχο να κατασκευάζουν και να πουλάνε 10.000 Motocompo τον μήνα στην εγχώρια αγορά της Ιαπωνίας, για την οποία προοριζόταν.

Από το πρόωρο τέλος της παραγωγής του μέχρι σήμερα, το λιλιπούτειο scooter έχει αποκτήσει το δικό του φανατικό κοινό, ενώ ως ιδέα δεν έχει εγκαταλειφθεί ούτε από την ίδια τη Honda που βλέπει πλέον κάτι παραπάνω από πρόσφορο έδαφος ώστε να το φέρει ξανά στη ζωή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ούτε και το γεγονός ότι οι Ιάπωνες έχουν παρουσιάσει και το παρελθόν ανάλογα concepts (Σαλόνι του Τόκιο το 2011), ενώ πριν από ένα περίπου χρόνο οι Ιάπωνες κατοχύρωσαν και το όνομα «Motorcompacto» για την εν δυνάμει παρουσίαση ενός ανάλογου μοντέλου, το οποίο στην μετενσάρκωση του θα είναι αμιγώς ηλεκτρικό.

Δεν ξέρουμε αν τελικά θα δούμε ένα σύγχρονο Motocompo ξανά στην παραγωγή, το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για δίκυκλο που έρχεται από το παρελθόν αλλά ως ιδέα έχει σίγουρα πολύ μέλλον.

Δείτε επίσης