Στις αρχές του 20ου αιώνα το αυτοκίνητο αποτελούσε σχεδόν άγνωστη έννοια στη χώρα μας, με τους ελάχιστους κατόχους να προμηθεύονται βενζίνη από τα φαρμακεία.

«Φαρμακείο» χαρακτηρίζει η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων τις τιμές των καυσίμων, οι οποίες έχουν φτάσει στα ύψη εκτροχιάζοντας τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών.

Η λέξη, όμως, «φαρμακείο» σχετικά με τη διαδικασία ανεφοδιασμού καυσίμου, δεν είχε πάντα μεταφορική χροιά, δεδομένου ότι υπήρχε – στην κυριολεξία – μια εποχή που οι οδηγοί προμηθεύονταν βενζίνη από τα γνωστά σε όλους μας καταστήματα διάθεσης φαρμάκων.

Οι απαρχές εντοπίζονται τον Αύγουστο του 1888, όταν η σύζυγος του Karl Benz, Bertha, αποφάσισε να σπάσει τα αυστηρά πατριαρχικά δεσμά. Με τον σύζυγό της να αποτελεί τον δημιουργό του πρώτου αυτοκίνητο της ιστορίας, Patent Motorwagen (1886), η Bertha ξεκίνησε ένα ταξίδι από την πόλη Μάνχαϊμ στη γενέτειρά της, Πφορτζχάιμ, καθήμενη πίσω από το τιμόνι του αυτοκινήτου, και δίχως να ενημερώσει τον σύζυγό της.

Η Bertha κάλυψε μια διαδρομή 104 χιλιομέτρων, με αποτέλεσμα να αναδειχθεί στον πρώτο άνθρωπο που διένυσε μια μεγάλη απόσταση με όχημα το οποίο ενσωμάτωνε κινητήρα εσωτερικής καύσης.

Ο σκοπός της επίσκεψής της ήταν διττός. Αφενός να επισκεφτεί τη μητέρα της και αφετέρου να αποδείξει στον σύζυγό της πως ότι η εφεύρεσή του θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια ασυναγώνιστη οικονομική επιτυχία.

Κατά το ταξίδι της, όμως, η Bertha κλήθηκε να υπερκεράσει αρκετά εμπόδια, με μεγαλύτερο όλων τον ανεφοδιασμό του αυτοκινήτου της, μιας και δεν υπήρχαν… βενζινάδικα.

Δεδομένης, λοιπόν, της περιορισμένης αυτονομίας, η Bertha σταμάτησε σε φαρμακείο του Βίσλοχ (Wiesloch) το οποίο λογίζεται ως το πρώτο βενζινάδικο στον κόσμο. Διότι από εκεί προμηθεύτηκε το Ligroin (λιγροϊνη), ένα διαλυτικό σαν τη βενζίνη καθαρισμού, με το οποίο ανεφοδίασε το αυτοκίνητό της, συνεχίζοντας ατάραχη το ταξίδι της.

Τα φαρμακεία – βενζινάδικα στην Ελλάδα

Το πρώτο αυτοκίνητο στην Ελλάδα εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και, σύμφωνα με την υπάρχουσα βιβλιογραφία (μεταξύ άλλων “Αι Αστικαί Συγκοινωνίαι” 1938), επρόκειτο για ένα Peugeot με μονοκύλινδρο κινητήρα δύο ίππων που το έφερε στη χώρα ο Ν. Κοντογιαννάκης. Με το πέρασμα των χρόνων τα ιπποκίνητα τραμ και τα μόνιππα έδωσαν τη θέση τους στους τέσσερις τροχούς.

Τα βενζινάδικα, φυσικά, ήταν άγνωστη λέξη, με τους Έλληνες οδηγούς να ακολουθούν τον δρόμο που χάραξε η Bertha Benz επισκεπτόμενοι τα φαρμακεία, ώστε να προμηθευτούν με βενζίνη καθαρισμού.

Για την ιστορία, αναφέρουμε ότι η δημιουργία των πρώτων «βενζινάδικων» πυροδοτήθηκε από τη ραγδαία αύξηση των αυτοκινήτων στις ΗΠΑ, όταν ο Henry Ford, άρχισε να κατασκευάζει οχήματα που ήταν προσιτά στη μεσαία τάξη.

Το πρώτο πρατήριο δημιουργήθηκε το 1905 στην πόλη Σεντ Λούις (Μιζούρι, ΗΠΑ), ενώ το δεύτερο κατασκευάστηκε το 1907 από την εταιρεία Standard Oil of California (μετέπειτα ονομάστηκε Chevron) στο Σιάτλ της Ουάσινγκτον.

Διαβάστε επίσης