Αυτή είναι η ιδανική ώρα και χιλιόμετρα για να κάνεις στάση κατά τη διάρκεια μεγάλων οδικών ταξιδιών, διασφαλίζοντας τόσο την καλή κατάσταση του οχήματος όσο και την ασφάλεια και ευεξία του οδηγού.

Τα οδικά ταξίδια, ειδικά όταν πρόκειται για μεγάλες αποστάσεις, απαιτούν πάντα πολύ καλή προετοιμασία και την ανάλογη προσοχή. Η ασφάλεια του οδηγού και των επιβατών, αλλά και η καλή κατάσταση του ίδιου του αυτοκινήτου, είναι οι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν αν το ταξίδι θα κυλήσει ομαλά ή αν θα προκύψουν δυσάρεστες εκπλήξεις.

Όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι, η συνεχής οδήγηση για πολλές ώρες μπορεί να κουράσει τον οδηγό, μειώνοντας τα αντανακλαστικά και την ταχύτητα αντίδρασης σε μια απρόβλεπτη κατάσταση στον δρόμο, αφού ακόμη και ο πιο έμπειρος οδηγός δεν μπορεί να παρακάμψει τους φυσιολογικούς περιορισμούς του σώματος και του μυαλού. Παράλληλα, σε ένα ταξίδι πολλών χιλιομέτρων σημαντική είναι και η καταπόνηση που υφίσταται το ίδιο το όχημα.

Παρόλο που τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι αρκετά ανθεκτικά και μπορούν να αντέξουν σε μεγάλες αποστάσεις, η συνεχής λειτουργία του κινητήρα και των υπόλοιπων μηχανικών μερών προκαλεί και την αντίστοιχη φθορά.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η χρυσή τομή βρίσκεται στη συχνότητα των στάσεων. Πιο συγκεκριμένα, η ιδανική χιλιομετρική απόσταση για να πραγματοποιήσουμε μια στάση είναι περίπου κάθε 200 με 300 χιλιόμετρα, ή εναλλακτικά κάθε 2 με 3 ώρες οδήγησης. Αυτή η πρακτική επιτρέπει στο αυτοκίνητο να «αναπνεύσει» και να μειώσει τα επίπεδα καταπόνησης, αλλά και στον οδηγό να ξεκουραστεί. Οι ιδανικοί της στάσης αυτής τονίζουν ότι η διάρκεια της στάσης πρέπει να είναι περίπου μισή ώρα.

Οι ειδικοί σημειώνουν πως κατά την στάση, το όχημα πρέπει να παραμένει σε λειτουργία και με νεκρά ταχύτητα για λίγα λεπτά, ώστε να πέσει σταδιακά η θερμοκρασία του κινητήρα. Το άμεσο σβήσιμο, ειδικά μετά από μεγάλη πίεση, μπορεί να προκαλέσει απότομες θερμοκρασιακές μεταβολές, που ενδέχεται να προκαλέσουν φθορές στο μοτέρ.

Όσον αφορά τον οδηγό, οι ειδικοί συνιστούν στον οδηγό ξεκούραση κατά τη μισάωρη στάση, αφού πρώτα έχουν ελεγχθεί τα σημαντικά συστήματα του οχήματος, όπως τα ελαστικά, τα φρένα και η ανάρτηση, προλαμβάνοντας έτσι σοβαρότερα προβλήματα που θα μπορούσαν να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Τονίζεται επίσης ότι η συνεχόμενη λειτουργία του κινητήρα χωρίς διακοπή αυξάνει τις πιθανότητες υπερθέρμανσης και γενικότερης καταπόνησης. Το ίδιο ισχύει και για άλλα συστήματα όπως το κιβώτιο ταχυτήτων, το συμπλέκτη, τα φρένα και την ανάρτηση. Μια προγραμματισμένη στάση λειτουργεί ως «διάλειμμα ανακούφισης» για όλα τα παραπάνω, μειώνοντας την πίεση και επιμηκύνοντας τη διάρκεια ζωής τους.