Τα ελαστικά αποτελούν το μοναδικό σημείο επαφής του οχήματος με το οδόστρωμα, γι’ αυτό οι αλλαγές τους πρέπει να γίνονται όταν χρειάζεται, και πάντα με τον κατάλληλο τρόπο.

Η αλλαγή ελαστικών είναι μια από τις πιο κρίσιμες διαδικασίες συντήρησης του αυτοκινήτου, αφού εξασφαλίζει ότι το όχημα θα συνεχίσει να προσφέρει πρόσφυση, έλεγχο και ασφάλεια σε κάθε διαδρομή.

Άλλωστε, ένα ελαστικό που βρίσκεται σε καλή κατάσταση και δεν έχει υποβληθεί σε έντονη φθορά από το χρόνο και τη χρήση, μπορεί να συμβάλλει σε μείωση της κατανάλωσης καυσίμου, να συντομεύσει την απόσταση ακινητοποίησης σε επικίνδυνα σενάρια στον δρόμο καθώς και να βελτιώσει συνολικά την οδηγική συμπεριφορά του οχήματος.

Αν και η αλλαγή των ελαστικών είναι μια εργασία που οι περισσότεροι μπορούν να πραγματοποιήσουν μόνοι τους, δεν παύει να κρύβει ορισμένες παγίδες που συχνά οδηγούν σε λάθη, ακόμη και από τους πιο έμπειρους οδηγούς.

Ένα από τα σοβαρότερα από αυτά τα λάθη αφορά τη χρήση του γρύλου. Κάθε αυτοκίνητο έχει συγκεκριμένα σημεία όπου πρέπει να τοποθετείται ο γρύλος, κάτι που αναφέρεται στο εγχειρίδιο και συχνά υποδεικνύεται στα μαρσπιέ με ειδικά σημάδια.

Η τοποθέτηση σε λάθος σημείο μπορεί να προκαλέσει λύγισμα του οχήματος ή βαθουλώματα στο αμάξωμα, ενώ σε ηλεκτρικά οχήματα ελλοχεύει ο κίνδυνος σοβαρής ζημιάς στις μπαταρίες από το τράνταγμα κατά την λανθασμένη ανύψωση. Καθοριστικής σημασίας είναι επίσης η εργασία να γίνεται πάντα σε επίπεδο έδαφος, διαφορετικά υπάρχει πιθανότητα το αυτοκίνητο να πέσει και να προκαλέσει ζημιές στο όχημα ή τραυματισμό στα άτομα που βρίσκονται στο σημείο.

Εξίσου σημαντικό είναι το πώς αφαιρούνται και τοποθετούνται τα μπουλόνια. Η χρήση κρουστικού κατσαβιδιού θεωρείται επικίνδυνη, αφού μπορεί εύκολα να καταστρέψει τα σπειρώματα. Η σωστή πρακτική είναι να τοποθετούνται πρώτα με το χέρι, να βιδώνονται μερικές στροφές και έπειτα να σφίγγονται με δυναμοκλειδί.

Η ροπή σύσφιξης πρέπει να είναι αυτή που ορίζει ο κατασκευαστής, γιατί αν είναι υπερβολική, κινδυνεύουν τα σπειρώματα και οι δίσκοι των φρένων, ενώ αν είναι χαλαρή μπορεί ο τροχός να λασκάρει εν κινήσει. Σημειώνεται ότι απαιτείται και έλεγχος μετά από περίπου 50 χιλιόμετρα, για να διαπιστώσουμε αν παραμένουν αρκετά σφιχτά.

Η στιγμή της αλλαγής είναι επίσης ιδανική για να εξεταστεί η φθορά των παλιών ελαστικών. Αν η φθορά είναι άνιση, υποδηλώνει πρόβλημα στην ευθυγράμμιση ή στην πίεση, κάτι που θα πρέπει να ελεγχθεί και μετά την αλλαγή.

Επίσης, οι οδηγοί συχνά κάνουν το λάθος να αγνοούν τον έλεγχο πίεσης στα καινούρια ελαστικά, με αποτέλεσμα να κινούνται είτε με υπερβολικά φουσκωμένα είτε με υποφουσκωμένα λάστιχα, κάτι που επηρεάζει την κατανάλωση, τον έλεγχο του αυτοκινήτου και μπορεί να οδηγήσει ακόμα σε σκάσιμο του νέου ελαστικού.

Τέλος, πρέπει πάντα να δίνεται προσοχή στη φορά τοποθέτησης. Πολλά ελαστικά έχουν πέλμα σχεδιασμένο για συγκεκριμένη κατεύθυνση, που υποδεικνύεται με βέλος και την ένδειξη “Rotation” ή “Direction”.

Αν τοποθετηθούν ανάποδα, χάνουν την ικανότητά τους να απομακρύνουν σωστά το νερό, αυξάνουν τον θόρυβο και φθείρονται ταχύτερα, ενώ μεγαλώνει και ο κίνδυνος υδρολίσθησης.