Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η γραμμή παραγωγής της Porsche μπολιάστηκε με τη μέθοδο παραγωγής της Toyota, με τη γερμανική εταιρεία να σώζεται από τη χρεοκοπία.

Η γερμανική εταιρεία έχει γνωρίσει περιόδους ακμής, αλλά και φάσεις στις οποίες βρέθηκε στο χείλος της καταστροφής. Ωστόσο, πάντα κατόρθωνε να ανακάμπτει και, συχνά, να επιστρέφει πιο δυνατή από ποτέ.

Μία από αυτές τις ιστορίες επανάκαμψης έχει πρωταγωνιστή την Toyota. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το εργοστάσιο της Porsche στην περιοχή Stuttgart-Zuffenhausen αντιμετώπισε τις συνέπειες της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης του 1992.

Ως αποτέλεσμα, μέσα σε 7 χρόνια, από το 1986 στο 1993, οι πωλήσεις της εταιρείας υποχώρησαν κατά 75%, και πιο συγκεκριμένα, από τις 60.000 στις 15.000, με την Porsche να καταγράφει ζημία 180 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων (περίπου 90 εκ. ευρώ σήμερα).

Ωστόσο, ευτυχώς για την Porsche, ένας Γερμανός μηχανικός ονόματι Wendelin Wiedeking είχε το όραμα και, κυρίως, το χάρισμα να επιβάλει σειρά δομικών και μεθοδολογικών αλλαγών, σώζοντας την εταιρεία από βέβαιη καταστροφή.

Ενώ εργαζόταν στην Porsche το 1991, και αφού είχε έρθει σε επαφή με τις ιαπωνικές μεθόδους παραγωγής στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, ο Wiedeking έπεισε τα στελέχη της Porsche να επισκεφθούν εργοστάσια των Toyota, Nissan και Honda στην Ιαπωνία. Ήταν η ευκαιρία του να τους δείξει από κοντά πώς λειτουργούσαν οι πιο αποδοτικές αυτοκινητοβιομηχανίες της εποχής.

Το 1992 ανέλαβε Διευθύνων Σύμβουλος (CEO) της Porsche και προσέλαβε τη Shingijutsu Global Consulting (SGC), μια ιαπωνική συμβουλευτική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1987 από τους Yoshiki Iwata, Chihiro Nakao και Akira Takenawa – όλοι μαθητές του Taiichi Ohno, του μηχανικού που ανέπτυξε το παραγωγικό σύστημα “Just in Time” της Toyota.

Η φιλοσοφία "Just in Time" επινοήθηκε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και εφαρμόστηκε ευρέως τη δεκαετία του 1960, αποτελώντας βασικό πυλώνα στην εκβιομηχάνιση της Ιαπωνίας.

Όταν τα στελέχη της SGC έφτασαν στο εργοστάσιο της Porsche στη Γερμανία, εφάρμοσαν μέτρα για να βελτιώσουν την αποδοτικότητα της γραμμής παραγωγής, να μειώσουν το κόστος και τον χρόνο κατασκευής και να αυξήσουν την ποιότητα.

Μόλις τον Ιούλιο του 1994, η SGC κατάφερε να μειώσει τον χρόνο συναρμολόγησης από 120 σε 72 ώρες. Με λίγα λόγια, στην ίδια χρονική διάρκεια που νωρίτερα κατασκευαζόταν ένα αυτοκίνητο, τώρα κατασκευάζονταν σχεδόν δύο.

Όλες αυτές οι αλλαγές συνοδεύτηκαν από αναδιάρθρωση του προσωπικού, αφού το 1/3 των στελεχών απολύθηκε, ενώ οι υπόλοιποι μετακινήθηκαν σε νέες θέσεις και εκπαιδεύτηκαν εκ νέου. Το συνολικό εργατικό δυναμικό μειώθηκε κατά 19%, από 8.400 εργαζομένους το 1992 σε 6.800 το 1993. 

Φυσικά, όλες αυτές οι βελτιώσεις δεν θα είχαν αποτέλεσμα αν η Porsche συνέχιζε να παράγει τα ίδια μοντέλα. Έτσι, με την παρακίνηση πρώην στελεχών της Toyota, η γερμανική εταιρεία αποφάσισε να τερματίσει την παραγωγή των transaxle μοντέλων και να εστιάσει ξανά την προσοχή της στην εμβληματική 911.

Παράλληλα στην έκθεση του Ντιτρόιτ το 1993 παρουσιάστηκε το Porsche Boxster Concept, το οποίο αργότερα μετεξελίχθηκε στην πρώτη γενιά της Porsche Boxster 986, η οποία μπήκε στη γραμμή παραγωγής το καλοκαίρι του 1996, αυξάνοντας σχεδόν από την πρώτη στιγμή θεαματικά τα έσοδα της γερμανικής εταιρείας.