Το να κάθεσαι πίσω από το τιμόνι ενός αυτοκινήτου, που σου εμπιστεύτηκε ένας πελάτης, για επαγγελματικούς λόγους και μόνο, δεν είναι απλή υπόθεση. Πρέπει να τηρούνται βασικές προϋποθέσεις.

Είναι αυτονόητο πως τους ιδιοκτήτες συνεργείων και τους μηχανικούς, οφείλει να τους διακρίνει επαγγελματικότητα, ευσυνειδησία, υπευθυνότητα και φυσικά τιμιότητα. Όμως… δυστυχώς τα πράγματα σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι έτσι, αφού υπάρχουν μερικοί (ευχόμαστε να είναι λίγοι), οι οποίοι κοιτάζουν κυρίως… την τσέπη του καταναλωτή.



Αυτή τη φορά στο στόχαστρο των αρχών μπήκε ένας οδηγός, ο οποίος έτρεχε με 230 χλμ./ώρα. Μετά την ακινητοποίηση του οχήματος (σημειωτέων επρόκειτο για Porsche) και τον απαραίτητο έλεγχο που διενεργήθηκε από τους αστυνομικούς, αποδείχθηκε πως ο επαγγελματίας που βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο πελάτη, δεν είχε βγει απλά για δοκιμή. Ο… πονηρός κύριος είχε δανειστεί το πανάκριβο μοντέλο για προσωπικούς του σκοπούς. Λέγεται ότι εκτελούσε κάποιο ταξίδι, ώστε να αγοράσει δώρα για γιορτές από γειτονική χώρα μάλιστα.

Η υπερβολική ταχύτητα στους δημόσιους, δεν δικαιολογείται. Εγκυμονεί κινδύνους για τους ίδιους τους επιβάτες στο εσωτερικό, αλλά και για τους υπόλοιπους που κινούνται δίπλα μας. Τα όρια έχουν θεσπιστεί για να τηρούνται και οι παραβάτες του κώδικα οδικής κυκλοφορίας, είναι εν δυνάμει… «εγκληματίες». Εξυπακούεται ότι θα πρέπει να εντοπίζονται, να απομονώνονται και όταν χρειάζεται να τιμωρούνται αυστηρά.

Ποιο συμπέρασμα προκύπτει; Είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί που αφήνουμε την περιουσία μας, ώστε να αποφύγουμε δυσάρεστες εκπλήξεις. Η συγκεκριμένη περίπτωση, θα μπορούσε να είχε πάρει πολύ χειρότερη τροπή, με αναπόφευκτες συνέπειες. Αν δεν γνωρίζουμε προσωπικά τον εκάστοτε μηχανικό ή δεν τον εμπιστευόμαστε, δεν του αφήνουμε τα κλειδιά.