Πώς αυτό το μικρό, σπορ sedan με την ονομασία Atom, που ξεκίνησε να σχεδιάζεται πριν τον β’ παγκόσμιο πόλεμο σε ένα μικρό βρετανικό εργαστήριο, έγινε το θεμέλιο στο οποίο χτίστηκε ο θρύλος της Aston Martin.

Μία οκταετία αργότερα, το 1947, ο David Brown -κατασκευαστής γεωργικών μηχανημάτων- θα καθόταν πίσω από το τιμόνι του παράξενου αυτού πρωτοτύπου, και η εντύπωση που θα αποκόμιζε ήταν τέτοια που δεν αγόρασε απλώς το αυτοκίνητο. Αγόρασε ολόκληρη την εταιρεία.

Το Atom ήταν το δημιούργημα του R. Gordon Sutherland, τότε διευθύνοντα συμβούλου της Aston Martin, και του μηχανικού Claude Hill. Ο σχεδιασμός του ξεκίνησε το 1939 με στόχο τη δημιουργία ενός τεχνολογικά προηγμένου, μικρού σπορ sedan.

Η αρχιτεκτονική του ήταν πρωτοποριακή: πλαίσιο από ορθογώνιους σωλήνες χάλυβα, αμάξωμα από ελαφρύ κράμα και τεχνικές συναρμολόγησης εμπνευσμένες από την αεροναυπηγική - με λαστιχένιες βάσεις και βίδες που επέτρεπαν ευελιξία αλλά και δομική ακαμψία.

Παρότι σύντομα ξέσπασε ο πόλεμος, το Atom βγήκε στον δρόμο ήδη από το 1940. Ορισμένοι δημοσιογράφοι μάλιστα πρόλαβαν να το δοκιμάσουν, αναγνωρίζοντας τη σχεδιαστική του φινέτσα: κομψές γραμμές, πίσω πόρτες που ανοίγουν από τη μέση, 24 κάθετες σχισμές αντί μάσκας, και ένα προσεγμένο, εργονομικό εσωτερικό.

Το πλαίσιο του Atom είχε σχεδιαστεί με την πρόθεση να εξελιχθεί σε μοντέλο παραγωγής, αν και το μεταξόνιο περιορίστηκε από τη διαθεσιμότητα των εξαρτημάτων. Μια ενδεχόμενη εμπορική έκδοση θα προσέφερε περισσότερο χώρο για τους πίσω επιβάτες.

Το Atom είχε ανεξάρτητη ανάρτηση εμπρός -πρωτοπορία για την Aston Martin της εποχής- και τετρακύλινδρο σε σειρά κινητήρα 2.0 λίτρων, με μονό εκκεντροφόρο και διπλό καρμπιρατέρ. Αργότερα, ο κινητήρας εξελίχθηκε με νέα κυλινδροκεφαλή OHV και καρμπιρατέρ SU. Το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν τετρατάχυτο Cotal προ-επιλογής με ηλεκτρομαγνητικό έλεγχο, ακόμη μία τεχνολογική καινοτομία.

Με τελική ταχύτητα περίπου 145 km/h και συνολικές δοκιμές άνω των 150.000 χιλιομέτρων για την εξέλιξή του, το Atom αποδείχθηκε αξιόπιστο, αθόρυβο και στιβαρό. Ο ίδιος ο Sutherland το χρησιμοποιούσε ως καθημερινό όχημα εργασίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’40.

Και φτάνουμε στο 1947. Εκείνη την εποχή ο επιχειρηματίας γεωργικών οχημάτων και εξαρτημάτων David Brown αναζητούσε μια εταιρεία ή ένα μοντέλο για να επενδύσει - και η εμπειρία του με το Atom τον έπεισε ότι η Aston Martin είχε το απαραίτητο τεχνολογικό υπόβαθρο για να εξελιχθεί.

Αγόρασε την εταιρεία λίγους μήνες αργότερα και το Atom αποτέλεσε τη βάση για το πρώτο του μοντέλο, το DB1, εγκαινιάζοντας την εμβληματική σειρά DB. Το εξελιγμένο πλαίσιο του Atom χρησιμοποιήθηκε αργότερα στα DB2, DB2/4 και DB MkIII, παραμένοντας ενεργό μέχρι το 1959.

Παρότι το Atom δεν μπήκε ποτέ σε παραγωγή, είχε ίσως τη σημαντικότερη επιρροή στην ιστορία της μάρκας. Αργότερα πέρασε στα χέρια γνωστών συλλεκτών όπως ο Nigel Mann και ο Tom Rollason, ενώ το 2014 δημοπρατήθηκε από τον οίκο Bonhams - χωρίς τελικά να πουληθεί.

Σήμερα, παραμένει ένα από τα πιο σημαντικά μοντέλα στην ιστορία της Aston Martin, όχι για τις επιδόσεις του ή την εμπορική του επιτυχία, αλλά γιατί ήταν το αυτοκίνητο που άλλαξε τη μοίρα της εταιρείας. Χωρίς το Atom, ίσως να μην υπήρχε ποτέ η χρυσή εποχή των DB και η Aston Martin όπως την ξέρουμε σήμερα.