Οι ενδείξεις του πίνακα οργάνων και ειδικότερα του ταχύμετρου συνήθως απέχουν από την πραγματικότητα και τις δυνατότητες του αυτοκινήτου στο οποίο έχει τοποθετηθεί.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ για ποιον λόγο οι ενδείξεις στο ταχύμετρο ενός αυτοκινήτου είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων υπεραισιόδοξες, δημιουργώντας υψηλές προσδοκίες για τις δυνατότητες ενός τετράτροχου;
Πρόκειται για ένα παιχνίδι εντυπώσεων ή για μια… κατασκευαστική αστοχία που χτυπά τις περισσότερες τετράτροχες κατασκευές;Το «λάθος» το οποίο μπορεί κανείς να εντοπίσει στα περισσότερα αυτοκίνητα αφορά στη μέγιστη ταχύτητα, η οποία αναγράφεται στο ταχύμετρο, υπερβαίνοντας τις πραγματικές δυνατότητες του αυτοκινήτου.
BUY NOW
Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι ένα τετράτροχο μπορεί να μην έχει την ικανότητα να αναπτύσσει την ταχύτητα των 200 χλμ./ώρα ή να δυσκολεύεται ακόμα και να την… προσεγγίσει, ο πίνακας οργάνων και ειδικότερα το ταχύμετρο «τερματίζει» πολύ ψηλότερα, ταχύτητες φύση και θέση εξωπραγματικές.
Το παράδειγμα της Skoda Fabia με τον ατμοσφαιρικό κινητήρα του 1,2 λίτρου είναι χαρακτηριστικό, καθώς έχουμε να κάνουμε με ένα αυτοκίνητο το οποίο επιταχύνει από στάση στα 100 χλμ./ώρα σε 16,5 δευτερόλεπτα και δεν ξεπερνά την τελική ταχύτητα των 160 χλμ./ώρα την ίδια στιγμή που το ταχύμετρο συνεχίζει έως και τα 240 χλμ./ώρα. Οι λόγοι πίσω από τη συγκεκριμένη… ανακολουθία είναι δύο. Ο πρώτος έχει να κάνει με την άνεση που προσφέρει στην ανάγνωση ένας πίνακας οργάνων και ειδικότερα η κλιμάκωση που ακολουθούν οι ενδείξεις του.
Τοποθετώντας, λοιπόν, τις πιο συνηθισμένες ταχύτητες από τα 80 χλμ./ώρα έως και τα 140 χλμ./ώρα στο μέσον ή αν προτιμάτε την κορυφή ενός ταχύμετρου αυτομάτως κάνουμε την ανάγνωσή του από τον οδηγό ευκολότερη και πιο άνετη.
Αυτό βέβαια «αναγκάζει» τους κατασκευαστές να φτάσουν έως και τα 240 ή τα 260 χλμ/ώρα με σκοπό να καταφέρουν να καλύψουν με ενδείξεις την ωφέλιμη επιφάνεια του ταχύμετρου χωρίς να αναγκαστούν να προβούν σε μη δόκιμες λύσεις και χωρίς να αποκλίνουν από την κοινή πρακτική.
Ο δεύτερος λόγος αφορά τον ίδιο τον κατασκευαστή και ειδικότερα τον περιορισμό της πολυπλοκότητας και συνεπώς του κόστους στην κατασκευής ενός οχήματος. Χρησιμοποιώντας, λοιπόν, ένα ταχύμετρο για ολόκληρη την γκάμα εκδόσεων ενός αυτοκινήτου αντί δύο ή τριών διαφορετικών, ένας κατασκευαστής επιτυγχάνει την περίφημη οικονομία κλίμακας ενώ μειώνει και το διαχειριστικό κόστος επιπλέον ανταλλακτικών. Ένας ακόμα λόγος που θα μπορούσε να προστεθεί στους παραπάνω είναι η... ψυχολογική ευφορία που προκαλεί στον οδηγό ενδείξεις που παραπέμπουν σε supercar και όχι σε ένα τυπικό αυτοκίνητο πόλης με έναν αναιμικό κινητήρα 1,2 λίτρου.
