Η πίστα του Όστιν στο Τέξας φιλοξενεί τον δέκατο-ένατο γύρο του φετινού παγκοσμίου πρωταθλήματος της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Για τον αγώνα στο Circuit of the Americas (COTA), που βρίσκεται στο αγωνιστικό καλεντάρι της Formula 1 από το 2012, οι ομάδες θα έχουν στη διάθεσή τους μια τριάδα γομών που περιλαμβάνει ένα επιπλέον κενό ανάμεσα στη σκληρή γόμα και στο ζεύγος μεσαίας/μαλακής γόμα. Είναι ένα ενδιαφέρον πείραμα και θα δούμε αν αυτό θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη ποικιλία στρατηγικών σε μια από τις πιο απαιτητικές πίστες του προγράμματος.

Το Grand Prix των Ηνωμένων Πολιτειών θα είναι ο δεύτερος αγώνας της σεζόν για τον οποίο η Pirelli επιλέγει τρεις μη διαδοχικές γόμες. Η προηγούμενη φορά ήταν στο Σπα-Φρανκορσάμπ. Τα διαθέσιμα ελαστικά θα είναι: C1 ως σκληρή γόμα, C3 ως μέση γόμα και η C4 ως μαλακή γόμα.

Στο Βέλγιο, ο κακός καιρός δεν επέτρεψε να δούμε αν αυτή η επιλογή θα μπορούσε να επηρεάσει τη στρατηγική. Ο αγώνας στο COTA (Circuit of The Americas) θα είναι λοιπόν η πρώτη πραγματική δοκιμή αυτής της επιλογής. Η φετινή επιλογή περιλαμβάνει τη χρήση μιας πιο σκληρής γόμας σε σχέση με πέρυσι στην αμερικανική πίστα, ενώ η μέση και η μαλακή γόμα παραμένουν οι ίδιες. Η αυξημένη διαφορά απόδοσης μεταξύ της πιο σκληρής γόμας και της μέσης θεωρητικά, θα οδηγήσει σε δύο σενάρια. Εάν οι οδηγοί προτιμήσουν την C1, την πιο αργή αλλά και την πιο σταθερή από τις τρεις, τότε θα μπορούσαν να ολοκληρώσουν τον αγώνα με μία αλλαγή συνδυάζοντάς την με την C3. Από την άλλη πλευρά, η χρήση της τελευταίας μαζί με την C4, η οποία παρουσιάζει βελτιωμένη αντοχή θερμική υποβάθμιση θα παράγει ταχύτερους χρόνους ανά γύρο, αλλά σχεδόν σίγουρα θα χρειαστούν δύο αλλαγές. Όπως στο Βέλγιο έτσι και στο Όστιν υπάρχει αγώνας Sprint, πράγμα που σημαίνει ότι οι ομάδες έχουν μόνο μία ώρα ελεύθερων δοκιμών για να δοκιμάσουν τις διάφορες επιλογές. Αυτό θα μπορούσε να αυξήσει την αβεβαιότητα για το πώς θα εξελιχθεί το Σαββατοκύριακο.

Πέρυσι 15 οδηγοί εκκίνησαν με τη μέση γόμα, συμπεριλαμβανομένης της τριάδας που ανέβηκε στο βάθρο. Οι υπόλοιποι πέντε επέλεξαν τη σκληρή γόμα C2. Η μαλακή γόμα δεν αποτέλεσε επιλογή την ημέρα του αγώνα. Μόνο ο Esteban Ocon της Alpine την τοποθέτησε στον τελευταίο γύρο για να διεκδικήσει έναν πολύτιμο επιπλέον βαθμό αυτό του ταχύτερου γύρου. Τότε υπήρχε βαθμολογική μάχη της ομάδας του με τη Williams.

Η πιο δημοφιλής στρατηγική ήταν το ένα πιτ-στοπ, μόνο 5 οδηγοί είχαν προγραμματίσει δύο στάσεις. Επιπλέον και ο Alex Albon έκανε δυο αλλαγές καθώς αναγκάστηκε να μπει στα πιτ μόλις μετά από τρεις γύρους. Αν και η μέση γόμα έδειξε σημαντικά σημάδια φθοράς στον αγώνα Sprint, στο Grand Prix οι οδηγοί κατάφεραν να επεκτείνουν την απόσταση με προσεκτική διαχείριση, βοηθούμενοι και από μία περίοδο αυτοκινήτου ασφαλείας. Αυτό παρά το βάρος από τα γεμάτα ρεζερβουάρ. Η λιγότερη παραμόρφωση λόγω θερμικής καταπόνησης σε σχέση με την προηγούμενη ημέρα κατέστησε επίσης τη στρατηγική του ενός πιτ-στοπ πιο αποτελεσματική.

Κατά τη διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου στο Όστιν πέρυσι, η βελτίωση του κρατήματος της πίστας έπαιξε σημαντικό ρόλο. Αυτό το φαινόμενο οφείλεται στη σταδιακή αύξηση της πρόσφυσης που παρέχει η επιφάνεια της πίστας. Όσο περισσότερους γύρους διανύουν τα μονοθέσια, καθ' όλη τη διάρκεια του τριημέρου τόσο καλυτερεύει το κράτημα. Αυτό οφείλεται στη γόμα που αφήνουν τα ελαστικά στην επιφάνεια της πίστας, η οποία καθιστά την πίστα πιο γρήγορη, οδηγώντας σε συνεχή μείωση των χρόνων γύρου. Η βελτίωση κρατήματος της πίστας επηρεάζει επίσης τη συμπεριφορά των ελαστικών γλιστρούν λιγότερο και φθείρονται λιγότερο. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους πέρυσι στο COTA, οι οδηγοί μπόρεσαν να παρατείνουν τη χρήση της μέσης γόμας περισσότερο απ' ό,τι υποδείκνυαν τα δεδομένα από τον αγώνα Sprint, ολοκληρώνοντας τον αγώνα της Κυριακής με μόλις μία αλλαγή ελαστικών.

Όλα αυτά σε έναν αγώνα 56 γύρων, σε μία αριστερόστροφη πίστα μήκους 5.513 μέτρων, που διαθέτει 20 στροφές, ενσωματώνοντας τμήματα που θυμίζουν θρυλικές πίστες της Formula 1! Συγκεκριμένα, με στροφές εμπνευσμένες από την ακολουθία Μάγκοτς-Μπέκετς του Σίλβερστον, τη Σουζούκα, το Χόκενχαϊμ, ακόμα και τη διάσημη διαρρύθμιση του Istanbul Park της Τουρκίας. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά της σημεία είναι μια υψομετρική διαφορά 41 μέτρων, η οποία γίνεται πιο αισθητή με την απότομη ανηφόρα αμέσως μετά τη γραμμή εκκίνησης. Η ποικιλία των στροφών απαιτεί μια ευέλικτη ρύθμιση του μονοθεσίου που μπορεί να προσφέρει υψηλή τελική ταχύτητα εξασφαλίζοντας παράλληλα σταθερότητα στα πιο τεχνικά τμήματα. Η φθορά των ελαστικών είναι ισορροπημένη μεταξύ του εμπρός και του πίσω άξονα. Οι πλευρικές δυνάμεις είναι μεγαλύτερες από τις διαμήκεις λόγω των πολλών στροφών υψηλής ταχύτητας και των γρήγορων αλλαγών κατεύθυνσης.

Η πτώση απόδοσης των ελαστικών προέρχεται από τη θερμική καταπόνηση. Επηρεάζεται επίσης από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος, η οποία μπορεί να είναι ακόμα αρκετά υψηλή στο Τέξας τον Οκτώβριο. Πέρυσι, κατά τη διάρκεια του αγώνα, ο υδράργυρος ανέβηκε πάνω από τους 30°C και αναμένεται να είναι παρόμοια και φέτος. Η πίστα ασφαλτοστρώθηκε εκ νέου σε κάποια σημεία πέρυσι, γεγονός που την έκανε πιο ομαλή σε σχέση με το παρελθόν, αμβλύνοντας τις ανομοιομορφίες.