Ήταν 1910 όταν γεννήθηκε η Anonima Lombarda Fabbrica Automobili (ALFA) από τον Ugo Stella. Διαβάστε για τις γαλλικές της ρίζες, για τα αρχικά της κομψοτεχνήματα και για τη μετονομασία της σε Alfa Romeo.

Η ALFA ιδρύθηκε από τον Ugo Stella στις 24 Ιουνίου του 1910, όμως οι ρίζες της εταιρείας πάνε ακόμα πιο πίσω, και σε έναν πολύ ιδιαίτερο Γάλλο που ονομαζόταν Alexandre Darracq. Ο Darraq είχε μαγαζί ποδηλάτων στο Bordeaux της πατρίδας του, αλλά σύντομα άρχιζαν να τον συναρπάζουν τα τεχνολογικά άλματα του αυτοκινήτου.

Έτσι, αποφάσισε να γίνει και ο ίδιος κατασκευαστής τετράτροχων. Τα πράγματα πήγαν καλά για εκείνον, και μια σχετική εμπορική επιτυχία στη Γαλλία του επέτρεψε να αρχίσει τις τις εξαγωγές - ανοίγοντας υποκαταστήματα αρχικά στο Λονδίνο και έπειτα στην Ιταλία.

Αρχικά το ιταλικό του παράρτημα βρισκόταν στη Νάπολι, όμως η ιταλική αυτή πόλη βρισκόταν πολύ μακριά από τη Γαλλία, και τα δίκτυα επικοινωνίας ήταν πολύ φτωχά. Έτσι, ο Alexandre Darracq αποφάσισε να μεταφέρει το ιταλικό του κατάστημα στο Μιλάνο, στη γειτονιά Portello.

Όμως, η αγοραστική δύναμη στην Ιταλία ήταν χαμηλή εκείνον τον καιρό. Κι επιπλέον τα αυτοκίνητα του Darracq ήταν μικρά, ελαφριά, φτηνά και δεν είχαν την ισχύ που θα ήθελαν οι Ιταλοί. Έτσι, στο τέλος του 1909 ο Γάλλος αποφάσισε να κηρύξει την πτώχευση της εταιρείας του, που απασχολούσε εκείνον τον καιρό 200 υπαλλήλους.

Ένας εξ αυτών ήταν ο διευθύνων σύμβουλος Ugo Stella. Ο Ιταλός, σε αντίθεση με τον Darracq, πίστευε ότι η εταιρεία εξακολουθούσε να έχει ιδιαίτερη δυναμική και αποφάσισε να την αγοράσει, με τη βοήθεια επενδυτών από τη Λομβαρδία και την εγγύηση της τράπεζας Banco Agrícola di Milano.

Ήταν ένα υπολογισμένο ρίσκο από τον Stella. Ήξερε τη δουλειά καλά, ζύγισε τα ρίσκα, και κατανοούσε καλά τι είδους αυτοκίνητα χρειάζονταν οι Ιταλοί. Κι επιπλέον, γνώριζε πολύ καλά ποιος ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος να σχεδιάζει τα νέα αυτοκίνητα της εταιρείας.

Ήταν ο Giuseppe Merosi, ένας νέος παθιασμένος σχεδιαστής και μηχανικός με πλούσια εμπειρία, που έμελλε να γίνει ένα από τα εμβληματικά πρόσωπα των πρώτων κεφαλαίων της ιστορίας της Alfa Romeo. Ο Stella του ζήτησε να δημιουργήσει δύο ολοκαίνουρια αυτοκίνητα ισχύος 12 και 24 ίππων, με σασί που θα επέτρεπε την τοποθέτηση λίγο πιο εκλεπτυσμένου αμαξώματος.

Έτσι, στο σπίτι του στο Μιλάνο και στη Via Cappuccio 17, ο νεαρός σχεδιαστής και μηχανικός δημιούργησε τα σχέδια της Alfa 24 HP, που έφτανε τα 100 km/h. Όταν πέρασε στην παραγωγή, το πρώτο αυτό αυτοκίνητο βγήκε στην αγορά με τιμή αντίστοιχη με τους μισθούς δύο ετών ενός μέσου εργαζόμενου.

Ένα χρόνο αργότερα ο Merosi εξέλιξε την αγωνιστική εκδοχή της 24 HP, με το όνομα Corsa, η οποία ήταν πιο ελαφριά, πιο ισχυρή και φυσικά πιο γρήγορη. Η πρώτη επιτυχία του αυτοκινήτου με τη νίκη στον αγώνα Parma-Poggio di Berceto το 1913, στα χέρια του Nino Franchini, έβαλε την εταιρεία του Μιλάνου για πρώτη φορά στο χάρτη των ευρωπαϊκών αγώνων.

Πολύ σύντομα ο Merosi δημιούργησε την Alfa 40/60 HP, που επίσης απέκτησε και αγωνιστική εκδοχή και έγινε δημοφιλής ανάμεσα και στις καροσερί της εποχής: για παράδειγμα, η κατασκευάστρια αμαξωμάτων Castagna εξέλιξε το εντυπωσιακό πρωτότυπο Alfa 40/60 HP Aerodinamica, που άγγιζε τα 139 km/h.

Όμως, τότε, ο α' παγκόσμιος πόλεμος έμελλε να αλλάξει τα πάντα - η ALFA, όπως και φυσικά όλη η Ευρώπη, αναγκάστηκε να πάψει τις δραστηριότητές της. Στις 2 Νοεμβρίου 1915 η εταιρεία Nicola Romeo & Co ανέλαβε το εργοστάσιο στο Portello με σκοπό την κατασκευή πυρομαχικών και κινητήρων αεροσκαφών. Η αρχική μονάδα παραγωγής τροποποιήθηκε με νέα μηχανήματα από τις ΗΠΑ, ενώ το δυναμικό αυξήθηκε από λίγες εκατοντάδες σε περισσότερα από 1.200 άτομα.

Ο Nicola Romeo, o οποίος διετέλεσε και Γερουσιαστής του Βασιλείου της Ιταλίας, κατά τη διάρκεια του πολέμου εξαγόρασε σημαντικές εταιρείες κατασκευής μηχανολογικού εξοπλισμού της Ρώμης και της Νάπολης. Και όταν η Banca Italiana di Sconto ζήτησε τη εκκαθάριση της ALFA, δεν δίστασε να την αγοράσει.

Λόγω της διαμάχης με τους προηγούμενους ιδιοκτήτες σε σχέση με το όνομα, ο Romeo αποφάσισε να διαθέτει τα προϊόντα συνδυάζοντας το Alfa με το επώνυμο του. Τα πρώτα αυτοκίνητα που έφεραν το όνομα Alfa Romeo, ήταν η 20/30 HP και η ES Sport.

Στα μεταπολεμικά χρόνια, οδηγοί όπως οι Giuseppe Campari, Antonio Ascari, Ugo Sivocci, αλλά και ο νεαρός Enzo Ferrari, έγιναν γνωστοί σε όλη την Ευρώπη χάρη στις επιτυχίες τους με τα αυτοκίνητα της Alfa Romeo. Η ιταλική εταιρεία άρχισε να μετρά διακρίσεις σε αγώνες όπως οι Parma-Poggio di Berceto, Targa Florio, Aosta-Gran San Bernardo, Coppa delle Alpi.

Κι έτσι, το Νοέμβριο του 1921 η πρεμιέρα της Alfa Romeo RL στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λονδίνου αποκάλυψε την «ιταλική απάντηση στα πιο κομψά αυτοκίνητα όλου του κόσμου», σύμφωνα με το βρετανικό Τύπο.

H RL επανακαθόριζε όσα ήξερε ο κόσμος του αυτοκινήτου, και ήταν πιθανότατα το μεγάλο αριστούργημα του Merosi. Ένας 3λιτρος κινητήρας απόδοσης 56 ίππων, 6κυλινδρος με μονομπλοκ κατασκευή και βαλβίδες με εκκεντροφόρο και ωστήρια, επέτρεπε στην RL να ξεπερνά τα 110 km/h, αλλά κυρίως να το επιτυγχάνει με εντυπωσιακό για την εποχή έλεγχο της συμπεριφορά της στο δρόμο.

Το 1923 ο Merosi κατασκεύασε δύο ειδικές Corsa αγωνιστικές εκδόσεις, των οποίων το βάρος είχε μειωθεί στα 980 κιλά. Σχεδιάστηκαν για να κερδίσουν το διάσημο αγώνα Targa Florio - και τα κατάφεραν.

Το Απρίλιο ο Ugo Sivocci πήρε θέση στην αφετηρία με ένα πράσινο τετράφυλλο τριφύλλι να κοσμεί την πλευρά του αυτοκινήτου του. Το γούρι έκανε στο ακέραιο τη δουλειά του. Ο Sivocci θριάμβευσε στο 15ο Targa Florio και το τετράφυλλο τριφύλλι (Quadrifoglio) έγινε κομμάτι του θρύλου της μάρκας.

Τότε έφτασε πλέον ο καιρός να διαχωριστεί η μαζική παραγωγή των αυτοκινήτων από εκείνη που γινόταν ειδικά για τα αγωνιστικά πρωτότυπα. Ήταν ο Enzo Ferrari που πρότεινε το σωστό άνθρωπο για τη θέση: ο Vittorio Jano ήταν ένας νεαρός μηχανικός-σχεδιαστής από το Πιεμόντε που είχε εργαστεί για τη FIAT και ήταν ειδικός στην αρχιτεκτονική των πλαισίων και των κινητήρων.

Ο Jano έφερε πρωτοποριακές ιδέες στην Alfa Romeo, όπως η υπερπλήρωση των χαμηλής χωρητικότητας κινητήρων. Η GP P2 του Jano με τον Ascari στο τιμόνι της, διέλυσε τον ανταγωνισμό στην πίστα της Κρεμόνα επιτυγχάνοντας μέση ωριαία ταχύτητα άνω των 158 km/h.

Οι νίκες της P2 έφεραν την Alfa Romeo στην κορυφή του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το 1925 η Alfa Romeo θριάμβευσε στο πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Grand Prix που οργανώθηκε από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αναγνωρισμένων αυτοκινητικών Λεσχών της Ευρώπης. Και προς τιμήν αυτής της μεγάλης επιτυχίας το λογότυπο της Alfa Romeo «αγκαλιάστηκε» από ένα δάφνινο στεφάνι.