Η «ανεξαρτησία» του χειρόφρενου το καθιστά μια δικλείδα ασφαλείας σε περίπτωση που το βασικό σύστημα πέδησης του αυτοκινήτου παρουσιάσει βλάβη, ενώ πολύτιμη παραμένει πάντα και η λειτουργία του ως φρένο στάθμευσης.

Το χειρόφρενο είναι πρωτίστως το «φρένο στάθμευσης» ενός αυτοκινήτου, το οποίο ενεργοποιείται όταν παρκάρουμε, προκειμένου το αυτοκίνητό μας να μην κυλήσει μπροστά ή πίσω. Όταν ενεργοποιούμε το χειρόφρενο, εμφανίζεται στον πίνακα οργάνων και η σχετική ένδειξη, δηλαδή ένα “P” (από τη λέξη Parking), το οποίο συνήθως βρίσκεται μέσα σε κύκλο.

Σε μία εποχή που τα αυτοκίνητα γίνονται όλο και πιο προηγμένα τεχνολογικά, όπου οι αισθητήρες και τα συστήματα υποβοήθησης οδηγού κυριαρχούν στο τοπίο της οδικής ασφάλειας, αυτός ο απλός στη λειτουργία αλλά κρίσιμος μηχανισμός δεν χρειάζεται ακριβές τεχνολογικές αναβαθμίσεις ώστε να επιτελέσει τον σκοπό του.

Αυτός αποτελείται από δύο διαφορετικές αλλά εξίσου σημαντικές λειτουργίες, γι’ αυτό εξάλλου το χειρόφρενο μπορεί περιφραστικά να ονομαστεί είτε φρένο στάθμευσης είτε φρένο έκτακτης ανάγκης.

Ως φρένο στάθμευσης αποτρέπει την ακούσια κύλιση του οχήματος όταν αυτό είναι ακινητοποιημένο, ειδικά σε δρόμους με κλίση.

Ως φρένο έκτακτης ανάγκης, αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο του «εφεδρικού» συστήματος ασφαλείας σε ένα αυτοκίνητο. Φανταστείτε το απευκταίο σενάριο να πατάτε το πεντάλ του φρένου ενώ οδηγείτε και να μην συμβαίνει τίποτα -σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, το χειρόφρενο μπορεί να αποτελέσει την τελευταία γραμμή άμυνας απέναντι σε ένα πιθανό ατύχημα.

Σε αυτή την περίπτωση, το χειρόφρενο -εντελώς απομονωμένο μηχανικά από το βασικό σύστημα πέδησης- παραμένει λειτουργικό και μπορεί να επιβραδύνει σταδιακά το όχημα. Βέβαια η επιβράδυνση που προσφέρει το χειρόφρενο είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματική σε σύγκριση με εκείνη του κυρίως συστήματος πέδησης, αλλά μπορεί να λογίζεται ως δικλείδα ασφάλειας.

Πώς λειτουργεί το χειρόφρενο

Τα παραδοσιακά χειρόφρενα είναι πλήρως μηχανικά και στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων επενεργούν στους πίσω τροχούς. Ο μοχλός που βρίσκεται συνήθως ανάμεσα στα καθίσματα και είναι γνωστός σε όλους τους οδηγούς συνδέεται με μια ντίζα, η οποία με τη σειρά της συνδέεται με τα πίσω φρένα ενός αυτοκινήτου.

Με τον μοχλό να τραβιέται από τον οδηγό, το ίδιο γίνεται και για τη ντίζα η οποία με τη σειρά της ενεργοποιεί μηχανικά τις σιαγόνες, αν στον πίσω άξονα βρίσκονται ταμπούρα, ή τα πιστόνια των δαγκανών αν υπάρχουν πίσω δισκόφρενα.

Εκτός από το παραδοσιακό μηχανικό χειρόφρενο υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια και το ηλεκτρικό, το οποίο, όπως όλα δείχνουν θα αντικαταστήσει πλήρως τον συγγενή του τα επόμενα χρόνια.

Και στην περίπτωση του ηλεκτρικού χειρόφρενου οι πίσω τροχοί είναι εκείνοι που ασφαλίζουν με την ενεργοποίησή του, σε σχέση με τον άξονα κίνησης -σε κάποια αυτοκίνητα επενεργεί σε όλους τους τροχούς.

Αντίθετα ωστόσο με το παραδοσιακό χειρόφρενο, την κινητοποίηση των σιαγόνων ή των πιστονιών αναλαμβάνουν ηλεκτρικά μοτέρ με τον οδηγό να πατά απλώς ένα κουμπί που βρίσκεται συνήθως χαμηλά στην κεντρική κονσόλα.

Διαβάστε επίσης