Ένας απλός κανόνας, που δεν απαιτεί τεχνικές γνώσεις ή εξοπλισμό, είναι ικανός να μειώσει τις καταπονήσεις, να αυξήσει τη διάρκεια ζωής του μοτέρ και να σε γλιτώσει από κοστοβόρες επισκέψεις στο συνεργείο.

Ο κινητήρας είναι η «καρδιά» του αυτοκινήτου και γι’ αυτό αξίζει όλη τη φροντίδα που χρειάζεται, ώστε να λειτουργεί πάντα σωστά. Εκτός από την τακτική συντήρηση, υπάρχουν και μικρά μυστικά που τον βοηθούν να παραμένει σε άριστη «φυσική κατάσταση», με ένα από αυτά να είναι γνωστό ως «κόλπο των 1.000 στροφών». 

Αν και είναι πιο απαραίτητο τους κρύους μήνες, καλό είναι να εφαρμόζεται όλο τον χρόνο. Όταν το αυτοκίνητο είναι κρύο, ειδικά σε χαμηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος, αλλάζει η συμπεριφορά των υγρών και των λιπαντικών. Το λάδι του κινητήρα γίνεται πιο παχύρρευστο, με αποτέλεσμα να χρειάζεται χρόνο για να κυκλοφορήσει σε όλα τα κινούμενα μέρη. Αν προσθέσουμε ότι, μετά από πολλές ώρες ακινησίας, το λιπαντικό έχει «κάτσει» στον στροφαλοθάλαμο, γίνεται σαφές ότι τα πρώτα δευτερόλεπτα μετά την εκκίνηση είναι καθοριστικά.

Σε αυτά τα πρώτα δευτερόλεπτα, τα μεταλλικά μέρη του κινητήρα τρίβονται μεταξύ τους χωρίς την πλήρη προστασία του λιπαντικού φιλμ. Αυτό σημαίνει αυξημένες τριβές, μεγαλύτερη θερμική καταπόνηση και αν αυτή η συνήθεια συνεχιστεί καθημερινά, σημαντική φθορά που συσσωρεύεται με τον χρόνο.

Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων έχουν προβλέψει αυτό το φαινόμενο. Γι’ αυτό και στα περισσότερα σύγχρονα μοντέλα, αμέσως μετά την εκκίνηση, το ρελαντί ανεβαίνει αυτόματα πάνω από τις 1.000 στροφές ανά λεπτό (σ.α.λ.). Αυτή η αύξηση βοηθά τον κινητήρα να παραμείνει σε λειτουργία, ξεπερνώντας την αντίσταση που δημιουργεί το κρύο και το πηχτό λάδι, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει στο λιπαντικό να κυκλοφορήσει πιο γρήγορα.

Το «κόλπο» είναι εξαιρετικά απλό, αφού το μόνο που απαιτεί από τον οδηγό είναι να μην ξεκινήσει το αυτοκίνητο όσο το ρελαντί βρίσκεται ακόμη πάνω από τις 1.000 σ.α.λ. Αντιθέτως, θα πρέπει να περιμένει μέχρι οι στροφές να πέσουν στο φυσιολογικό εύρος των 600-800 σ.α.λ., κάτι που συνήθως συμβαίνει μέσα σε περίπου ένα λεπτό.

Αυτά τα 60 δευτερόλεπτα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν σαν χαμένος χρόνος, αφού εκτός ότι είναι κομβικής σημασίας για την κυκλοφορία του λιπαντικού, είναι αρκετός για να κάνει ο οδηγός διάφορες «εργασίες», όπως να κουμπώσει τη ζώνη ασφαλείας, να βάλει το κινητό στον φορτιστή, να ορίσει τον προορισμό στο GPS ή να απαντήσει σε ένα σύντομο μήνυμα.

Αφού οι στροφές πέσουν και ο οδηγός ξεκινήσει, δεν σημαίνει ότι μπορεί αμέσως να πιέσει τον κινητήρα. Το λάδι μπορεί να έχει κυκλοφορήσει, αλλά δεν έχει φτάσει ακόμη στο βέλτιστο ιξώδες και θερμοκρασία λειτουργίας. Για να συμβεί αυτό, χρειάζονται περίπου 15 λεπτά οδήγησης. Σε αυτό το διάστημα, καλό είναι να κρατούνται οι στροφές χαμηλά, ιδανικά κάτω από τις 2.500 σ.α.λ., και να αποφεύγονται οι απότομες επιταχύνσεις.

Ακολουθώντας αυτόν τον απλό κανόνα, μειώνεται σημαντικά η φθορά σε κρίσιμα σημεία του κινητήρα, περιορίζεται η πιθανότητα πρόωρων βλαβών και παρατείνεται η ομαλή λειτουργία του για πολλά χρόνια.

Διαβάστε επίσης