Για περισσότερα από 40 χρόνια, το παράξενο αυτό οικοδόμημα στη Γαλλία συνεχίζει να εντυπωσιάζει τους διερχόμενους οδηγούς που το αντικρύζουν για πρώτη φορά.
Το Nouveau Réalisme, ή Νέος Ρεαλισμός, ήταν ένα ευρωπαϊκό καλλιτεχνικό κίνημα που στόχευε στο να αξιοποιεί καθημερινά και απορριπτόμενα υλικά —όπως σκουπίδια, αφίσες και διαφημίσεις— με στόχο να φέρει την τέχνη πιο κοντά στην αστική ζωή και τον σύγχρονο καταναλωτισμό.
Οι καλλιτέχνες του κινήματος δημιούργησαν έργα που «ανακύκλωναν» ποιητικά την πραγματικότητα των πόλεων, αντιδρώντας στην αφηρημένη τέχνη της εποχής.
BUY NOW
Μέσα από παράξενα και συχνά προκλητικά τεχνάσματα, εξέφραζαν τη μοναδική τους καλλιτεχνική ματιά πάνω στις αστικές δημοκρατίες, όπως αυτές διαμορφώνονταν στο κρίσιμο πέρασμα από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου προς την αυγή της πρώιμης μεταπολεμικής εποχής.
Από το επίκεντρο αυτής της συζήτησης δεν θα μπορούσαν φυσικά να λείπουν τα αυτοκίνητα, το απόλυτο σύμβολο της μεταπολεμικής ανάπτυξης και της νέας εποχής της κινητικότητας.
Αποτέλεσμα και έκφραση αυτής της καλλιτεχνικής τάσης, στην πιο ωριμή της εποχή, αποτελεί και το εντυπωσιακό, εκκεντρικό οικοδόμημα που απεικονίζεται στις φωτογραφίες. Το έργο τιτλοφορείται —μάλλον ειρωνικά— Long Term Parking και βρίσκεται στο Jouy-en-Josas της Γαλλίας, μιας πόλης κοντά στο Παρίσι.
Δημιουργήθηκε το 1982 από τον Γάλλο καλλιτέχνη Arman, γνωστό για τα έργα του που βασίζονται στη στοίβαξη καθημερινών αντικειμένων, όπως καφετιέρες, οικιακά σκεύη, σκουπίδια και —όπως στην προκειμένη περίπτωση— αυτοκίνητα.
Ο καλλιτέχνης χρειάστηκε έξι μήνες για να ολοκληρώσει αυτό το τεράστιο μνημείο, χρησιμοποιώντας 1.600 τόνους σκυροδέματος και με κόστος που ξεπέρασε τα ένα εκατομμύριο γαλλικά φράγκα. Το παράδοξο αυτό «τοτέμ» μοιάζει να παγώνει τον χρόνο, διατηρώντας μέσα του αυτοκίνητα που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν χαθεί στον χρόνο.
Τα περισσότερα οχήματα που περιλαμβάνει προέρχονται από την περίοδο 1930–1970, μετατρέποντας το έργο σε ένα είδος «τεχνητού αρχείου» της αστικής κουλτούρας του 20ού αιώνα.
Το μήνυμα που ήθελε να περάσει ο Arman είναι σαφές: Μέσα από το έργο του επιχείρησε να αναδείξει τον τρόπο με τον οποίο η αυτοκινητοβιομηχανία εξελίσσεται διαρκώς, οδηγώντας τα παλαιότερα μοντέλα στη λήθη και εστιάζοντας πάντα στο καλύτερο και στο πιο βελτιωμένo. Στόχος του καλλιτέχνη είναι ο τσιμεντένιος αυτός πύργος να λειτουργεί σαν μια «χρονοκάψουλα» που παγώνει στον χρόνο οχήματα-σύμβολα μιας άλλης εποχής.
Σημειώνεται επίσης πως ανάμεσα στα εγκλωβισμένα αυτοκίνητα ξεχωρίζουν μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά μοντέλα της γαλλικής παραγωγής, όπως Peugeot 104, 204, 304, 504, Renault 4, 5, 6, 16, Simca 1000, 1100, 1307 και Citroën GS.Παράλληλα, συναντά κανείς πιο σπάνια κομμάτια όπως ένα Vauxhall Cresta, ένα Honda S800, ένα Ford Escort Mk I, ένα Chrysler 180, ένα Renault Floride και ακόμη κι ένα παλιό Buick.
