Το υποθαλάσσιο τούνελ μαμούθ θα ενώσει δύο ηπείρους εγκαινιάζοντας ένα νέο κεφάλαιο στις επιβατικές μεταφορές.

Στο προσκήνιο της επικαιρότητας συνεχίζει να βρίσκεται το πρότζεκτ της κατασκευής ενός υποθαλάσσιου τούνελ στο Στενό του Γιβραλτάρ, για τη σιδηροδρομική σύνδεση του Μαρόκο με την Ισπανία.

Πρόκειται για ένα πρότζεκτ που ήρθε στο φως το 1979 όταν ο πρώην Βασιλιάς του Μαρόκο, Χασάν Β’, και o Χουάν Κάρλος Α΄ της Ισπανίας υπέγραψαν κοινή δήλωση πρόθεσης να μελετήσουν τη δυνατότητα αυτής της σύνδεσης, ενώ ένα χρόνο αργότερα συγκροτήθηκαν δύο δημόσιες εταιρείες που θα οδηγούσαν το πρότζεκτ στις ράγες της υλοποίησης: Η SECEGSA στην Ισπανία και η SNED στο Μαρόκο. Παρά την επένδυση εκατομμύριων ευρώ, το πρότζεκτ δεν κατάφερε ποτέ να περιέλθει σε κατασκευαστικό καθεστώς.

Το φιλόδοξο, ωστόσο, αυτό έργο επανήλθε στη δημόσια σφαίρα τό 2023, στο πλαίσιο της 43ης συνάντησης μεταξύ της Ισπανο-Μαροκινής Επιτροπής, όπου οι δύο χώρες συμφώνησαν σε ένα τριετούς διάρκειας σχέδιο εργασίας για την κατασκευή της πολυαναμενόμενης σιδηροδρομικής σήραγγας.

Ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα για την υλοποίηση του έργου έγινε τον περασμένο Μάιο όταν η κυβέρνηση ανέθεσε στην κρατική εταιρεία Ineco την εκπόνηση μιας συνολικής μελέτης σκοπιμότητας, με στόχο να διερευνηθεί αν αυτό το γεωστρατηγικό όραμα δεκαετιών μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

Η μελέτη αφορά στη γεωτεχνική, οικονομική και λειτουργική αξιολόγηση του έργου. Αυτό σημαίνει ανάλυση της σκοπιμότητας εκσκαφής του θαλάσσιου πυθμένα, πρόβλεψη ζήτησης για επιβατική και εμπορευματική κυκλοφορία και μελέτη διαφορετικών σεναρίων οικονομικής απόδοσης για μια επένδυση που ενδέχεται να ανέλθει σε δισεκατομμύρια ευρώ.

Ξεχωριστή μελέτη πραγματοποιεί η ηγέτιδα γερμανική εταιρεία στην κατασκευή σηραγγών Herrenknecht, ενώ η ισπανική κυβέρνηση έχει προχωρήσει στη μίσθωση 4 σεισμογράφων που μελετούν τον βυθό του Στενού.

Το επικρατέστρο σενάριο είναι το τούνελ να ξεκινάει από την Punta Paloma στο Κάντιθ της Ισπανίας και να καταλήγει στην Punta Malabata στην Ταγγέρη του Μαρόκο, με μήκος άνω των 27 χλμ.

Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα στο Μαρόκο, για τη χώρα η σήραγγα αποτελεί κάτι μεγαλύτερο από μια απλή υποδομή. Λογίζεται ως επίδειξη δύναμης αλλά και σύμβολο κυριαρχίας του Μαρόκο στην Αφρική, δεδομένου ότι αποτελεί τη μοναδική χώρα της συγκεκριμένης ηπείρου που θα αποτελέσει εκ των διοργανωτών του Παγκόσμιου Κυπέλου του 2030, μαζί με την Ισπανία και την Πορτογαλία.

Το Μουντιάλ προσδίδει επιπλέον αξία στο έργο, αλλά οι ειδικοί συμφωνούν ότι η σιδηροδρομική σήραγγα είναι αδύνατο να είναι έτοιμη μεχρί τότε, λόγω του υψηλού βαθμού δυσκολίας όπως και των καθυστερήσεων στην υλοποίηση των απαραίτητων μελετών. Το επικρατέστερο σενάριο είναι να ολοκληρωθεί το 2040, δηλαδή μία δεκαετία αργότερα.

Επιπλέον, το έργο αντιμετωπίζει και σημαντικές τεχνικές προκλήσεις. Η σήραγγα θα διέρχεται έως και 475 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλσσας, περνώντας από μια σεισμικά ευαίσθητη περιοχή, κοντά στο ρήγμα Αζόρων-Γιβραλτάρ.

Αναλυτές εκτιμούν ότι η σήραγγα αποτελεί μέρος ευρύτερων εμπορικών φιλοδοξιών μεταξύ ΕΕ και Αφρικής, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και της επέκτασης των εφοδιαστικών αλυσίδων στη Βόρεια και Δυτική Αφρική.

Επιπροσθέτως, το Μαρόκο, ήδη βασικός εμπορικός έταιρος της Ισπανίας και της ΕΕ, θα μπορούσε να εδραιώσει περαιτέρω τον ρόλο του ως αφρικανική πύλη εισόδου για αγαθά και εργατικό δυναμικό.

Σημειώνεται ότι σήραγγα του Γιβραλτάρ δεν θα αντικαταστήσει τα φεριμπότ, αλλά θα τα συμπληρώσει, προσφέροντας μια μόνιμη και ανθεκτική στις καιρικές συνθήκες εναλλακτική λύση.

Διαβάστε επίσης