Η Ευρώπη καλείται να ξαναδεί την πορεία της προς την ηλεκτροκίνηση, με τους κατασκευαστές να ζητούν επαναπροσδιορισμό των στόχων για το 2035 πριν η βιομηχανία βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο.
Το 2035 μπορεί να μοιάζει μακρινό, όμως για τις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες είναι ήδη «αύριο». Οι αποφάσεις που πάρθηκαν το 2023 για την απαγόρευση των θερμικών κινητήρων δείχνουν ολοένα και πιο δύσκολο να εφαρμοστούν, ειδικά σε μια περίοδο που η αγορά δοκιμάζεται από εμπορικούς πολέμους, πτώση πωλήσεων και τεράστιες επενδύσεις που δεν έχουν ακόμα αποδώσει. Οι μεγάλοι κατασκευαστές, με πρώτους τους Γερμανούς, «πετάνε το γάντι» και ζητούν από τις Βρυξέλλες να κατεβάσουν ταχύτητα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που απευθύνονται στην Κομισιόν για το συγκεκριμένο θέμα, με την πρώτη «επιτυχία» να έρχεται από τα χείλη της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
BUY NOW
Τον περασμένο Μάρτιο ανακοίνωσε ότι οι στόχοι εκπομπών μπορεί να μην αλλάξουν, αλλά θα επιτρέπεται να αξιολογείται η συμμόρφωση των κατασκευαστών με τους στόχους CO₂ για το 2025, το 2026 και το 2027 συνολικά για όλη την τριετία, με υπολογισμό του μέσου όρου των επιδόσεών τους, και όχι σε ετήσια βάση. Για τις εταιρείες ήταν μια ανάσα, αλλά η χαλάρωση αυτή αποδείχθηκε προσωρινή, αφού σήμερα η πίεση είναι ξανά στο κόκκινο.
Με φόντο την Έκθεση του Μονάχου που ανοίγει τις πύλες στις 8 Σεπτεμβρίου, οι κατασκευαστές ξεκίνησαν αντεπίθεση. Ο Ola Källenius, CEO της Mercedes-Benz και διευθυντή της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κατασκευαστών Αυτοκινήτων, μίλησε ανοικτά για τον κίνδυνο «κατάρρευσης» αν η Ευρώπη δεν γίνει πιο ρεαλιστική στους στόχους της.
Σε ανοιχτή επιστολή προς τη φον ντερ Λάιεν, την οποία υπέγραψε μαζί με τον Matthias Zink, πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Προμηθευτών Αυτοκινήτου, ξεκαθαρίζει ότι δύο χρόνια μετά τα μέτρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι πλέον σαφές πως η επίτευξη του μηδενικού αποτυπώματος διοξειδίου του άνθρακα το 2035 δεν είναι ρεαλιστική και ότι η Ευρώπη έχει ακόμα χρόνο να διορθώσει την κατάσταση, ανάλογα με τη συνάντηση της 12ης Σεπτεμβρίου, όπου αναμένεται να διεξαχθεί στρατηγικός διάλογος για την πιθανότητα καθορισμού νέων χρονοδιαγραμμάτων.
Οι υποχρεώσεις είναι ασφυκτικές, αφού για την περίοδο 2025-2029 οι στόχοι είναι 15% χαμηλότεροι από τα επίπεδα του 2021-2024, κάτι που σημαίνει ότι οι στόλοι πρέπει να κινούνται με μέσο όρο 93,6 g/km, ενώ από το 2030 έως το 2034 το όριο πέφτει ακόμα περισσότερο, στα 49,5 g/km.
Το αποτέλεσμα είναι αρκετές εταιρείες να εξετάζουν το ενδεχόμενο να κόψουν μοντέλα με θερμικούς κινητήρες από τις γκάμες τους απλώς για να πιάσουν τον μέσο όρο, με σοβαρό ρίσκο να δουν την κερδοφορία τους να βουτά στα τάρταρα ή ακόμα και να αρχίσουν να γίνονται μη βιώσιμες.
Οι Γερμανοί προτείνουν μια πιο πολυδιάστατη προσέγγιση, όπου ο ηλεκτρισμός θα ηγείται αλλά θα υπάρχει χώρος και για άλλες λύσεις όπως plug-in υβριδικά, range extenders, υδρογόνο, ακόμα και κινητήρες εσωτερικής καύσης υψηλής απόδοσης με καύσιμα χαμηλών εκπομπών.
Υπάρχουν βέβαια και φωνές που επιμένουν ότι η τεράστια επένδυση που έχει γίνει στην ηλεκτροκίνηση έχει ήδη φέρει καρπούς, με νέα μοντέλα να ετοιμάζονται για λανσάρισμα. Ο Marc Hedrich, CEO της Kia Ευρώπης, δήλωσε ότι αν αλλάξει τώρα το πλάνο που είχε θέσει η Ευρώπη το 2023 για τους ρύπους θα κοστίσει «μια περιουσία» στις εταιρείες που έχουν μπει για τα καλά στη φιλοσοφία του «ρεύματος».
Παρά τις διαφορετικές τοποθετήσεις, όλοι οι κατασκευαστές δηλώνουν ότι παραμένουν δεσμευμένοι στον τελικό στόχο για μηδενικές εκπομπές ρύπων το 2050, με την Ευρώπη, όμως, να καλείται να βρει ξανά ισορροπία ανάμεσα στη φιλοδοξία και στην πραγματικότητα.
