Η υπέρβαση των ορίων ταχύτητας είναι μία από τις βασικές αιτίες τροχαίων ατυχημάτων, με πολλές χώρες να εφαρμόζουν ρηξικέλευθα μέτρα προκειμένου να αποτρέψουν -ακόμη και να καταστείλουν- επικίνδυνες οδηγικές συμπεριφορές.

Στο πλαίσιο της πρόληψης των τροχαίων ατυχημάτων, οι κυβερνήσεις ορισμένων χωρών εξετάζουν την εφαρμογή μέτρων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τουλάχιστον αμφιλεγόμενα.

Ένα από αυτά είναι και η πρόθεση της κυβέρνησης της πολιτείας του Ουισκόνσιν στις ΗΠΑ να τοποθετήσει έναν «κόφτη» στα αυτοκίνητα, ο οποίος θα προσαρμόζει την ταχύτητά τους στα υφιστάμενα όρια ταχύτητας.

Όπως είναι ευκόλως εννοούμενο, αυτό το ριζοσπαστικό μέτρο, εφόσον εγκριθεί, θα σήμαινε τον ριζικό επαναπροσδιορισμό της ελευθερίας του οδηγού στο όνομα της οδικής ασφάλειας.

Η πιθανή εφαρμογή του στις ΗΠΑ, επομένως, και μάλιστα εφόσον ψηφιστεί η υποχρεωτική καθιέρωσή του, έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις γύρω από την ιδιωτικότητα, την ατομική ελευθερία και την πιθανή αποτελεσματικότητα του μέτρου στη μείωση των ατυχημάτων.

Παρότι οι λεπτομέρειες του νομοσχεδίου δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, η πρωτοβουλία επικεντρώνεται στο να αποκτήσει η κυβέρνηση την αρμοδιότητα να εφαρμόσει ή να απαιτήσει την εγκατάσταση συσκευών ελέγχου ταχύτητας στα οχήματα.

Ωστόσο, αυτό το σύστημα υπερβαίνει τα υπάρχοντα συστήματα υποβοήθησης οδηγού, όπως το προσαρμοζόμενο cruise control, το οποίο επεμβαίνει ενεργά στη ρύθμιση της ταχύτητας του οχήματος.

Πρόκειται για έναν μηχανισμό που θα μπορούσε να αξιοποιεί δεδομένα GPS και πληροφορίες από πινακίδες ορίων ταχύτητας, ώστε να διασφαλίζεται ότι το όχημα δεν θα ξεπερνά ποτέ το επιτρεπόμενο όριο σε έναν συγκεκριμένο δρόμο.

Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες είναι το ενδεχόμενο εγκατάστασης ενός «μεγάλου αδελφού» μέσα στο αυτοκίνητο. Η ιδέα ότι ένα όχημα θα μπορούσε να ελέγχεται εξωτερικά ή από ένα λογισμικό που δεν παρακάμπτεται, συγκρούεται άμεσα με την αμερικανική αντίληψη περί ελευθερίας πίσω από το τιμόνι.

Παρόλο που τα σύγχρονα συστήματα πολυμέσων και οι πληροφορίες που συλλέγουν εγείρουν ήδη ζητήματα ιδιωτικότητας, αν οι αρμόδιες αρχές αποκτήσουν τη δυνατότητα να περιορίζουν την ταχύτητα, ενδεχομένως ανοίγει ο ασκός του Αιόλου αναφορικά με τα όρια της έξωθεν παρέμβασης στη συμπεριφορά του οδηγού. Επιπλέον, εγείρονται σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τη δυνατότητα απενεργοποίησης του συστήματος.

Εάν το συγκεκριμένο μέτρο εγκριθεί στο Ουισκόνσιν, θα μπορούσε να εφαρμοστεί μελλοντικά και σε άλλες πολιτείες ή χώρες με υψηλά ποσοστά ατυχημάτων από υπερβολική ταχύτητα.

Διαβάστε επίσης: