Το ιδανικό εύρος ταχύτητας για οικονομική οδήγηση καθορίζει πόσο καύσιμο θα καταναλώνει το όχημά σου και τι εξοικονόμηση θα έχεις στον τελικό απολογισμό.

Η άνοδος των τιμών των καυσίμων τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της ενεργειακής κρίσης και των οικονομικών επιπτώσεων από την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία, έφερε στο επίκεντρο ένα θέμα που πρωτύτερα δεν αποτελούσε ιδιαίτερη ανησυχία για τους οδηγούς: την εξοικονόμηση καυσίμου.

Παρά το γεγονός ότι σήμερα οι τιμές έχουν σταθεροποιηθεί σε πιο φυσιολογικά επίπεδα, το κόστος παραμένει σημαντικό, με πολλούς οδηγούς να δαπανούν μεγάλο μέρος του μηνιαίου τους εισοδήματος στις καθημερινές μετακινήσεις.

Έτσι, η εξοικονόμηση χρημάτων κατά τον επικείμενο ανεφοδιασμό και η εξάλειψη περιττών συνηθειών που μπορεί να έχουμε κατά την οδήγηση αποτελεί πλέον μια από τις βασικές σκέψεις των περισσότερων όταν βρίσκονται πίσω από το τιμόνι. Ως προς αυτόν, υπάρχουν αρκετές πρακτικές για να μειώσει κανείς την κατανάλωση, ανάλογα με το όχημα, τη διαδρομή και το οδηγικό στυλ. Ένα από τα βασικά ερωτήματα που προκύπτουν είναι ποια είναι η ιδανική ταχύτητα για να περιοριστεί η κατανάλωση καυσίμου.

Την απάντηση έρχεται να δώσει η Γενική Διεύθυνση της Τροχαίας στην Ισπανία, η οποία σε δημοσίευση που έκανε στα κοινωνικά μέσα, έδωσε τα ιδανικά εύρη ταχύτητας άλλα και στοιχεία της οδηγικής συμπεριφοράς που πρέπει να έχουμε αν θέλουμε κρατήσουμε χαμηλά την κατανάλωση.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, λοιπόν, το πρώτο βήμα για να επιτύχει κανείς χαμηλή κατανάλωση είναι να οδηγούμε πάντα στην υψηλότερη δυνατή σχέση μετάδοσης (φυσικά, ανάλογα την ταχύτητα μας).

Η DGT τονίζει ότι σε επίπεδες διαδρομές ή ήπιες κλίσεις, ο οδηγός μπορεί να έχει βάλει ήδη 4η ή 5η ταχύτητα στα 50 χλμ./ώρα, αποφεύγοντας έτσι τις υψηλές στροφές του κινητήρα που «καίνε» περισσότερο καύσιμο. Αντίστοιχα, οι χαμηλές σχέσεις πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο κατά την εκκίνηση ή σε δρόμους με ανηφόρα.

Ως προς την ιδανική ταχύτητα, το πιο αποδοτικό εύρος για μειωμένη κατανάλωση εντοπίζεται μεταξύ 90 και 100 χλμ./ώρα. Σε αυτές τις ταχύτητες, ο κινητήρας λειτουργεί στο βέλτιστο σημείο της ροπής του, με σταθερή καύση και χωρίς άσκοπο φόρτο. Η DGT αναφέρει χαρακτηριστικά ότι μια μείωση της ταχύτητας από τα 110 στα 100 χλμ./ώρα εξοικονομεί περίπου 9% καυσίμου, ενώ στα 120 χλμ./ώρα η κατανάλωση αυξάνεται έως και 30% σε σχέση με την ταχύτητα των 90 χλμ./ώρα.

Καθοριστικό ρόλο παίζει επίσης η σταθερότητα στην οδήγηση. Οι απότομες αυξομειώσεις ταχύτητας και το «βαρύ» πόδι στο γκάζι αναγκάζουν τον κινητήρα να λειτουργεί εντατικά και να καταναλώνει περισσότερο καύσιμο. Η συνεχής και ομαλή κίνηση, με μικρές μεταβολές, διατηρεί την κατανάλωση χαμηλή και συμβάλλει επιπλέον στη μακροζωία του κινητήρα.

Ανάλογη προσοχή χρειάζεται και στις αλλαγές ταχυτήτων. Η πρόωρη αλλαγή σχέσης αυξάνει την κατανάλωση, καθώς ο κινητήρας δυσκολεύεται να αποδώσει τη ροπή του. Αντίστοιχα, η αλλαγή σχέσης ενώ το όχημα επιταχύνει έντονα, πιέζει χωρίς λόγο τον κινητήρα, αυξάνοντας επίσης την κατανάλωση.

Σημειώνεται, τέλος, πως οι περισσότεροι κινητήρες λειτουργούν αποδοτικά μεταξύ 1.500 και 3.000 σ.α.λ., και σε αυτό το φάσμα πρέπει να παραμένει ο δείκτης του στροφόμετρου για να επιτύχουμε την πλέον οικονομική οδήγηση.

Διαβάστε επίσης