Ένα ανησυχητικό μπαράζ ανακλήσεων κινητήρων σε παγκόσμιο επίπεδο επαναφέρει στο προσκήνιο δυσοίωνες προοπτικές για το μέλλον της αυτοκινητοβιομηχανίας και, ειδικότερα, των θερμικών κινητήρων.

Πρόκειται για ένα φαινόμενο που γίνεται ολοένα και πιο έντονο και αφορά το σύνολο της παγκόσμιας αγοράς, επηρεάζοντας πολλαπλούς κατασκευαστές και φυσικά ιδιοκτήτες οχημάτων, με τα διαθέσιμα στοιχεία είναι άκρως αποκαλυπτικά.

Ενδεικτικά, η General Motors προχώρησε τον Απρίλιο στην ανάκληση 721.000 κινητήρων V8 χωρητικότητας 6,2 λίτρων, ενώ και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν ανακοινώσει ανακλήσεις κινητήρων V6 αλλά και τετρακύλινδρων συνόλων.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, συγκεκριμένα, περισσότεροι από 5 εκατομμύρια κινητήρες έχουν ήδη ανακληθεί από πέντε μεγάλους κατασκευαστές της αγοράς, ενώ έντονες είναι οι εκτιμήσεις ότι στο άμεσο μέλλον θα προστεθούν περίπου 3 εκατομμύρια οχήματα ακόμη στον σχετικό κατάλογο.

Αν και τα νούμερα από μόνα τους προκαλούν ανησυχία, ακόμη μεγαλύτερο προβληματισμό γεννά η αιτία των βλαβών που οδηγούν σε αυτές τις ανακλήσεις. Σύμφωνα με αναλύσεις ειδικών, οι αστοχίες συνδέονται άμεσα με τη δέσμευση των κατασκευαστών να προσφέρουν κινητήρες με χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμου και τη συμμόρφωση με ολοένα και αυστηρότερα όρια εκπομπών ρύπων.

Η γενική τάση των τελευταίων ετών, άλλωστε, είναι γνωστή με τους κατασκευαστές να αναζητούν μείωση του κυβισμού και ανάπτυξη μικρότερων, πιο αποδοτικών κινητήρων, οι οποίοι μπορούν να ανταποκριθούν στους κανονισμούς ρύπων διατηρώντας παράλληλα χαμηλή την συνολική κατανάλωση καυσίμου. Ταυτόχρονα, η ανάγκη για ικανοποιητικές επιδόσεις και σύγχρονο χαρακτήρα ωθεί τους κατασκευαστές στη μεγιστοποίηση της θερμικής απόδοσης, αποσπώντας όσο το δυνατόν περισσότερη ισχύ από κάθε κυβικό εκατοστό.

Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, η χρήση υπερλεπτών λιπαντικών θεωρείται σχεδόν μονόδρομος, αφού τα συγκεκριμένα λάδια μειώνουν τις εσωτερικές τριβές και τις απώλειες, συμβάλλοντας στην επίτευξη των στόχων κατανάλωσης και εκπομπών, σε αντίθεση με τους παλαιότερους κινητήρες που χρησιμοποιούσαν λιπαντικά υψηλότερου ιξώδους, τα οποία δημιουργούσαν παχύτερο προστατευτικό φιλμ για τα κινούμενα μέρη.

Τα λάδια αυτά προσέφεραν αυξημένη μηχανική προστασία και καλύτερη διαχείριση μεταλλικών υπολειμμάτων από την κατασκευαστική διαδικασία, επιβαρύνοντας όμως την κατανάλωση καυσίμου και τις εκπομπές ρύπων.

Εδώ έγκειται το πρόβλημα λοιπόν αφού, σύμφωνα με ειδικούς, τα υπέρλεπτα λιπαντικά δεν είναι πάντα σε θέση να διαχειριστούν αποτελεσματικά μεταλλικά ρινίσματα ή κατασκευαστικές ατέλειες, τα οποία ενδέχεται να περάσουν σε κρίσιμα εξαρτήματα, όπως η κυλινδροκεφαλή ή ο στροφαλοφόρος άξονας, προκαλώντας σοβαρές φθορές.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι ανακλήσεις των κινητήρων V8 της σειράς LS της GM, οι οποίοι συνδέθηκαν με φθαρμένα ρουλεμάν, ελαττώματα στον στροφαλοφόρο και παρουσία μεταλλικών ρινισμάτων στα κανάλια λίπανσης.

Η αμερικανική εταιρεία εκτιμάται ότι δαπάνησε περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια για την αποκατάσταση των προβλημάτων και την επιστροφή των οχημάτων στους πελάτες, ενώ, συνολικά, το κόστος των σχετικών ενεργειών τεχνικής υποστήριξης και επισκευών εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 8 δισεκατομμύρια δολάρια για τους κατασκευαστές.