Τι κοινό μπορεί να έχει ένα άγαλμα, ένας κώνος και ένα περιστέρι; Το συγκεκριμένο αξιοθέατο φαίνεται να έχει όλες τις απαντήσεις.

Η Ευρώπη αποτελεί ένα μωσαϊκό πολιτισμών, παραδόσεων και τοπικών ιδιομορφιών, που διαμόρφωσαν με τον δικό τους τρόπο την ιστορική πορεία της ηπείρου. Ανάμεσα στις πιο ιδιαίτερες γωνιές της βρίσκεται η Σκωτία, μια χώρα συνδεδεμένη με τα εντυπωσιακά τοπία των Highlands, τις στενές κοιλάδες, τις άγριες ακτές και την πυκνή πολιτιστική κληρονομιά της.

Στο επίκεντρο αυτής της ιδιότυπης ταυτότητας βρίσκεται η Γλασκώβη, μια πόλη που ξεχωρίζει για την τη βαριά βιομηχανική της κληρονομιά, την πολιτιστική της κουλτούρα και τη σύγχρονη αστική ζωή. Ανάμεσα στα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της πόλης, το άγαλμα του Duke of Wellington ξεχωρίζει αναμφίβολα, λόγω ενός… κώνου που είναι σχεδόν μονίμως τοποθετημένος πάνω στο κεφάλι του.

Πρόκειται για μια συνήθεια που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1980 και εξελίχθηκε σχεδόν άμεσα σε ένα ιδιότυπο έθιμο της πόλης, καθώς ο πορτοκαλί κώνος βρίσκεται πάντα τοποθετημένος στο εν λόγω άγαλμα.

Μάλιστα, κάθε φορά που οι αρχές αφαιρούσαν τον κώνο από το σημείο, οι κάτοικοι φροντίζαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να τον αντικαθιστούν άμεσα.Η ακριβής προέλευση του εθίμου δεν είναι σαφής, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της εικόνας της πόλης και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σημεία για τους επισκέπτες.

Πρόσφατα, μια νέα πινακίδα που τοποθετήθηκε απέναντι από το άγαλμα προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς, όπως υποστηρίζει, εξηγεί την «αληθινή» προέλευση της παράδοσης.

Σύμφωνα με το κείμενο της πινακίδας, η παράδοση του λεγόμενου «Coning», δεν ξεκίνησε ως μια φάρσα της δεκαετίας του 1980, αλλά ως μέρος ενός αρχαίου τελετουργικού των Highlanders.

Η ιστορία της πινακίδας αυτή περιγράφει έναν υποψήφιο γαμπρό που έπρεπε να σκαρφαλώσει έναν γλιστερό, γρασαρισμένο στύλο ύψους 24 μέτρων για να τοποθετήσει στην κορυφή έναν κώνο φτιαγμένο από δέρμα haggis. Αν το κατάφερνε, θα κέρδιζε το χέρι της κόρης του αρχηγού της φυλής, ενώ αν απέτυχε, θα εκτελούταν στο σημείο.

Το τελετουργικό αυτό, ανά τους αιώνες, εξελίχθηκε σε ένα ιδιαίτερο άθλημα των Highlands, στο οποίο άνδρες ντυμένοι μόνο με τη sporran τους (παραδοσιακό σκωτσέζικο αξεσουάρ) διαγωνίζονταν για να τοποθετήσουν τον κώνο στην κορυφή του στύλου.

Με τη μετανάστευση των Highlanders στη Γλασκώβη τον 19ο αιώνα, η παράδοση –σύμφωνα πάντα με την καλλιτεχνική πινακίδα– μεταφέρθηκε στην πόλη, με τους κατοίκους να προχωρούν σε τοποθέτηση κώνων σε ψηλά σημεία στους στους δρόμους μέχρι τη στιγμή που η συνήθεια αυτή απαγορεύτηκε από τις αρχές, εξαιτίας των πολλών τραυματισμών που προέκυψαν.

Από εκεί και πέρα, η πινακίδα εξηγεί πως οι κάτοικοι αποφάσισαν να συνεχίσουν το έθιμο χρησιμοποιώντας αγάλματα αντί για στύλους, διαλέγοντας μάλιστα αυτά που απεικόνιζαν πολιτικούς που είχαν προσπαθήσει να εξαλείψουν το άθλημα.

Η παράδοση αυτή επανήλθε πρόσφατα στο προσκήνιο καθώς ο street artist Rebel Bear, γνωστός και ως «ο Banksy της Σκωτίας», αντικατέστησε πρόσφατα τον κώνο του αγάλματος με ένα μπρούντζινο περιστέρι που κρατά μια πλαστή εφημερίδα με τίτλο «Daily Dropping» και φορά και το ίδιο έναν μικροσκοπικό κώνο.

Φυσικά, το εν λόγω θέαμα έγινε viral τόσο στα κοινωνικά μέσα της Σκωτίας όσο και παγκοσμίως, αναδεικνύοντας την «αρχαία προέλευση» του εθίμου και δίνοντας την ευκαιρία στους πιο ευφάνταστους κατοίκους της περιοχής να δημιουργήσουν νέες ιστορίες για το πώς ξεκίνησε αυτή η παράδοση.

Διαβάστε επίσης: