Σε έναν κόσμο όπου οι δρόμοι ελέγχονται αυστηρά από ραντάρ και κάμερες, με τους οδηγούς να τιμωρούνται βαριά για κάθε παράβαση του ΚΟΚ, υπάρχουν ακόμη δύο μέρη στον πλανήτη όπου η γρήγορη οδήγηση παραμένει νόμιμη.

Πολύς λόγος έχει γίνει τον τελευταίο καιρό στην χώρα μας για το αυστηρότερο νομικό πλαίσιο που έφερε ο νέος ΚΟΚ, με τα όρια ταχύτητας να έχουν μπει στο στόχαστρο των αρχών, φέρνοντας ηχηρά πρόστιμα που μπορούν να φτάσουν μέχρι και τα 2.000 ευρώ, αν οδηγός ξεπεράσει την ταχύτητα των 200 χλμ./ώρα.

Ταυτόχρονα, όπως γνωρίζουμε ήδη, στα πλάνα της πολιτείας είναι η επικείμενη τοποθέτηση καμερών, οι οποίες θα ελέγχουν για παραβάσεις και θα στέλνουν αυτόματα τις κλήσεις στα κινητά των οδηγών, πλαισιώνοντας ακόμα περισσότερο το δίκτυο των ραντάρ που υπάρχει ήδη στο ελληνικό οδικό δίκτυο.

Σε αντίθεση όμως με την γενικότερη τάση που υπάρχει στις περισσότερες δυτικές χώρες και η οποία θέλει όλο και μεγαλύτερους περιορισμούς της ταχύτητας στον δρόμο, υπάρχουν ακόμα 2 μέρη στον κόσμο που σπάνε τον κανόνα και διατηρούν την οδήγηση σε υψηλότατες ταχύτητες απολύτως νόμιμη.

Το πρώτο από αυτά τα μέρη είναι η Νήσος του Μαν, ένα μικρό νησί στην Ιρλανδική Θάλασσα ανάμεσα στη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία. Αν και διοικητικά ανήκει στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Νήσος του Μαν έχει καθεστώς αυτονομίας και, εξ αυτού, τη δική της νομοθεσία.

Στους περισσότερους επαρχιακούς και υπεραστικούς δρόμους του νησιού, οι οδηγοί μπορούν να κινηθούν όσο γρήγορα θέλουν, χωρίς να υπάρχει κανένας νομικός περιορισμός, ενώ μόνο μέσα σε κατοικημένες περιοχές ισχύουν όρια των 50 ή 20 χλμ./ώρα, για λόγους ασφαλείας.

Ο πιο διάσημος δρόμος του νησιού είναι το Mountain Circuit, μια ορεινή διαδρομή γεμάτη στροφές, αλλαγές υψομέτρου και στενά περάσματα, όπου μπορεί κανείς – θεωρητικά – να φτάσει ακόμη και τα 300 χλμ./ώρα. Πρόκειται, ωστόσο, για μια άκρως απαιτητική και επικίνδυνη διαδρομή, που χρειάζεται εμπειρία, δεξιοτεχνία και απόλυτο σεβασμό στις συνθήκες του δρόμου, αν κάποιος θέλει να την πραγματοποιήσει με ασφάλεια.

Σημειώνεται, μάλιστα, πως η ίδια διαδρομή φιλοξενεί και το Tourist Trophy (TT), τον πιο διάσημο και επικίνδυνο αγώνα μοτοσικλετών στον κόσμο. Για δύο εβδομάδες κάθε χρόνο, οι δρόμοι του νησιού μετατρέπονται σε πίστα, με τις μοτοσικλέτες να κινούνται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες ανάμεσα σε σπίτια, δέντρα και βράχους, με τον αγώνα αυτό να έχει γράψει ιστορία για το θέαμα και τη δυσκολία του, αλλά και για τον μεγάλο αριθμό ατυχημάτων που τον συνοδεύουν σχεδόν κάθε χρόνο.

Εξίσου θρυλική διαδρομή, άλλα σίγουρα διαφορετική σε φιλοσοφία και σαφώς πιο αφοσιωμένη στον τομέα της ασφάλειας είναι η Autobahn της Γερμανίας. Αν και πρόκειται για έναν υπερσύγχρονο αυτοκινητόδρομο που εξυπηρετεί εκατομμύρια οχήματα, μεγάλα τμήματά του δεν έχουν καθορισμένο ανώτατο όριο ταχύτητας, με τους οδηγούς να μπορούν να κινηθούν σε οποία ταχύτητα επιθυμούν, αρκεί να το επιτρέπει η κυκλοφορία και οι συνθήκες του δρόμου.

Η ενδεικτική ταχύτητα που δίνουν οι αρχές για τον δρόμο είναι τα 130 χλμ./ώρα, ωστόσο στην πράξη, οι περισσότεροι οδηγοί κινούνται γύρω στα 140 χλμ./ώρα, αφού ο δρόμος είναι συχνά γεμάτος, με φορτηγά και επιβατικά οχήματα να συνυπάρχουν στον ίδιο άξονα.

Σε αντίθεση όμως με τους δρόμους στην Νήσο του Μαν, αυτό που κάνει την Autobahn να ξεχωρίζει δεν είναι μόνο η ελευθερία της ταχύτητας, αλλά η ποιότητα και η ασφάλεια των υποδομών της.

Πιο συγκεκριμένα, οι λωρίδες είναι πλατιές, οι επιφάνειες ασφαλτοστρωμένες με απόλυτη ακρίβεια και η συντήρηση είναι συνεχής. Επιπλέον, οι δύο κατευθύνσεις κυκλοφορίας διαχωρίζονται πάντα με προστατευτικές νησίδες ή μπάρες, ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο μετωπικών συγκρούσεων.

Σημειώνεται, τέλος, πως παρά τις υψηλές ταχύτητες που αναπτύσσονται, η Autobahn παραμένει από τους ασφαλέστερους δρόμους του κόσμου, με τα τροχαία και τα ατυχήματα να είναι ισχνά. Αυτά είναι τα μόνα μέρη στον κόσμο χωρίς όριο ταχύτητας.

Διαβάστε επίσης