Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της ελληνικής αυτοκινητικής κουλτούρας εξακολουθεί να αναζητά εξήγηση, δημιουργώντας έναν πραγματικό αστικό μύθο.

Τη δεκαετία του 1980 και του 1990, όταν τα πολυτελή αυτοκίνητα αποτελούσαν ένα σπάνιο είδος στους ελληνικούς δρόμους, αποτελούσε κοινό μυστικό ότι οι πλούσιοι αυτής της χώρας και ειδικότερα εκείνοι που δραστηριοποιούνταν στο εφοπλιστικό κλάδο επέλεγαν έναν συγκεκριμένο συνδυασμό γραμμάτων για τα καλογυαλισμένα οχήματά τους.

Οι παλαιότεροι ίσως θυμούνται ότι τα «εφοπλιστικά» αυτοκίνητα έφεραν κατά κανόνα πινακίδες με τα γράμματα «EY», ενώ με το πέρασμα του χρόνου προστέθηκε ακόμα ένα «Y», καταλήγοντας στη μορφή «ΕΥΥ».

Υπό κανονικές συνθήκες, ο συγκεκριμένος συνδυασμός γραμμάτων θα έπρεπε να αποδίδεται σε οχήματα τα οποία ταξινομούνται στον Νομό Ευρυτανίας, ωστόσο, το γεγονός ότι τα συναντούσε κανείς στην Αττική και μάλιστα κατά αποκλειστικότητα σε πολυτελείς τετράτροχες προτάσεις έκανε πολλούς να συμπεράνουν πώς μια σύμπτωση η οποία επαναλαμβάνεται παύει αυτομάτως να αποτελεί σύμπτωση.

Είναι σχεδόν, βέβαιο, λοιπόν πως οι έχοντες και κατέχοντες της δεκαετίας του 1980 και του 1990 επέλεγαν συνειδητά τον συγκεκριμένο συνδυασμό γραμμάτων, έχοντας φυσικά τον τρόπο και τα χρήματα ώστε να ικανοποιήσουν την προτίμησή τους σε αυτόν.

Κάπως έτσι μπορούσαν να δηλώσουν -χωρίς να προκαλέσουν- ότι δεν αποτελούσαν «κοινοί θνητοί», αλλά ανήκουν σε μια πολύ διαφορετική κοινωνική ομάδα, η οποία οφείλει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να ξεχωρίζει.

Μάλιστα κάποιοι θέλησαν να προσδώσουν στην επιλογή αυτή μια σημασιολογική σημασία, συνδέοντας τον συνδυασμό των γραμμάτων με τις λέξεις στις οποίες αυτός παρέπεμπε, με πιο χαρακτηριστικό το παράδειγμα του «ευυπόληπτου».

Όπως όλα τα trends, βέβαια, έτσι και αυτό άρχισε να «ξεθωριάζει» με το πέρασμα του χρόνου, καθώς οι προνομιούχοι αυτού του τόπου βρήκαν άλλους τρόπους ή για την ακρίβεια άλλους συνδυασμούς γραμμάτων και αριθμών ώστε να δηλώνουν την ιδιαιτερότητά τους.

Οι πινακίδες «EY» και «ΕΥΥ» έμειναν στην ιστορία ως ένα από τα μεγαλύτερη μυστήρια της ελληνικής αυτοκινητικής κουλτούρας, καθώς ουδείς κατάφερε να δώσει μια πειστική απάντηση για το πώς οι συγκεκριμένοι αριθμοί κυκλοφορίες κατέληγαν στα αυτοκίνητα συγκεκριμένων επιχειρηματιών του εφοπλιστικού και μη κλάδου.

Διαβάστε επίσης