Σχεδόν σε όλο τον πλανήτη, τα φανάρια που ρυθμίζουν την κυκλοφορία των οχημάτων έχουν τρία χρώματα, ωστόσο η χρήση ενός βοηθητικού, τέταρτου χρώματος αυξάνει την αποτελεσματικότητα της οδικής αστυνόμευσης.
Το τελευταίο διάστημα, ολοένα και περισσότερες πόλεις των ΗΠΑ υιοθετούν ένα σύστημα που βοηθά τους αστυνόμους στα μπλόκα εντός πόλεων να εντοπίζουν τους οδηγούς που έχουν παραβιάσει τον ερυθρό σηματοδότη. Αυτές οι μικρές συσκευές, που ονομάζονται φώτα επιβεβαίωσης παραβάσεων, έχουν σχεδιαστεί με αποκλειστικό σκοπό να διευκολύνουν το έργο των αρχών επιβολής του νόμου.
Ο τρόπος λειτουργίας τους είναι σχετικά απλός – το μπλε φως είναι αναμμένο μόνο όταν το φανάρι είναι κόκκινο. Το σημαντικότερο προνόμιο που προσφέρει στους αστυνόμους που βρίσκονται σε μπλόκο εκεί κοντά είναι ότι είναι ορατό από όλες τις κατευθύνσεις.
BUY NOW
Αυτό επιτρέπει στον αστυνομικό να παρακολουθεί ολόκληρη τη διασταύρωση από ασφαλή απόσταση και να διαπιστώνει ξεκάθαρα αν ένας οδηγός πέρασε με κόκκινο, ακόμη και αν ο ίδιος βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά του δρόμου, δηλαδή πίσω από το φανάρι.
Τα πρώτα μπλε φώτα εμφανίστηκαν στη Φλόριντα, σε πόλεις όπως το Γκέινσβιλ, το Φορτ Μάιερς και το Ορλάντο. Το σύστημα επεκτάθηκε γρήγορα και σε άλλες πολιτείες των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων του Κολοράντο, της Νότιας Ντακότα και του Κάνσας.
Μάλιστα η αρμόδια υπηρεσία για τις οδικές μεταφορές της Μινεσότα πραγματοποίησε μία εκτενή μελέτη για να αναλύσει τον αντίκτυπο αυτών των συσκευών στον αριθμό των τροχαίων ατυχημάτων. Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι ο αριθμός των συγκρούσεων που προκλήθηκαν από την παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη μειώθηκε κατά 33% μετά την εγκατάσταση των μπλε φώτων επιβεβαίωσης παραβάσεων.
Η χρήση των μπλε φώτων επιβεβαίωσης παραβάσεων στις ΗΠΑ δείχνει με ποιον τρόπο ορισμένες απλές λύσεις μπορούν να έχουν πραγματικό αντίκτυπο στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Αν και αυτό το σύστημα δεν καταγράφει αυτόματα παραβάσεις, διευκολύνει σημαντικά το έργο των αστυνομικών και επιτρέπει πιο αποτελεσματική επιβολή των κυρώσεων για την παραβίαση του κόκκινου φαναριού.
Η ιστορία πίσω από τα χρώματα και το παράδειγμα της Ιαπανίας
Η σημασία του κόκκινου και του πράσινου χρώματος αναφορικά με τη χρήση του στη ρύθμιση της κυκλοφορίας γίνεται γνωστή στον άνθρωπο από την παιδική του ηλικία και στην Ελλάδα.
Το πράσινο σημαίνει «κινούμαι» και το κόκκινο «σταματάω» και αυτό ισχύει τόσο για τα οχήματα όσο και για τους πεζούς και λοιπούς χρήστες του δρόμου, ενώ το κίτρινο χρώμα αποτελεί και εκείνο που προειδοποιεί ή/και υποχρεώνει, ανάλογα με τη διάρκεια και τη συχνότητα που λειτουργεί.
Έχοντας τις ρίζες τους στη ρύθμιση της κυκλοφορίας των τρένων, οι φωτεινοί σηματοδότες για οδικά οχήματα έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους στις Η.Π.Α. τη 10ετία του 1910. Το 1920 εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι τρίχρωμοι ηλεκτρικοί σηματοδότες και λίγα χρόνια αργότερα, το 1923 άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και επί ευρωπαϊκού εδάφους.
Η τοποθέτηση των φωτεινών σηματοδοτών είχε φυσικά σαν στόχο να γίνει ευκολότερη η ρύθμιση της κυκλοφορίας των οχημάτων στους δρόμους και να βελτιωθούν τα επίπεδα ασφάλειας αφού πλέον ο αριθμός των οχημάτων που κυκλοφορούσαν είχε αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που η χρήση φαναριών ήταν επιβεβλημένη.
Τα χρώματα που χρησιμοποιούνται στα φανάρια κυκλοφορίας και στην Ελλάδα καθορίζονται από τη διεθνή Σύμβαση της Βιέννης του 1968, την οποία και έχουν υπογράψει 71 συνολικά κράτη.
Ανάμεσα στις χώρες που έχουν υπογράψει δεν βρίσκεται η Ιαπωνία, η οποία και αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα που αναφέραμε αρχικά όπου το πράσινο χρώμα στα φανάρια που βρίσκονται στους δρόμους της χώρας παρουσιάζεται περισσότερο ως μπλε ή πράσινο-μπλε για λόγους που δύσκολα μπορεί να πιστέψει αρχικά ένας Ευρωπαίος.
Ο λόγος λοιπόν που η Ιαπωνία χρησιμοποιεί και το μπλε ή το πράσινο-μπλε αντί για το πράσινο χρώμα στα φανάρια της, αν και σε γενικές γραμμές συγκλίνει με τα πρότυπα της Σύμβασης της Βιέννης, ήταν η... έλλειψη ξεχωριστής λέξης στην ιαπωνική γλώσσα για το πράσινο χρώμα με τους Ιάπωνες να χρησιμοποιούν την ίδια λέξη
(ao) για το μπλε και το πράσινο!
Ακόμη και η λέξη «midori» που έκανε την γραπτή εμφάνισή της στο τέλος της πρώτης χιλιετίας μ.Χ., για να περιγράψει το πράσινο χρώμα, αναφερόταν επί της ουσίας σε μια διαφορετική χροιά του μπλε. Σήμερα φυσικά για πολλά πράγματα και αντικείμενα πράσινου χρώματος εξακολουθεί να χρησιμοποιείται η λέξη «ao», όπως είναι για παράδειγμα για τα κυριολεκτικά καταπράσινα... «μπλε» μήλα (ao-ringo).
Η λέξη «ao» χρησιμοποιήθηκε και στα επίσημα έγγραφα του ιαπωνικού κράτους για τις προδιαγραφές των φαναριών κυκλοφορίας και ως εκ τούτου θα έπρεπε να εφαρμοστεί και στην πράξη. Έτσι τα φανάρια της Ιαπωνίας χρησιμοποιούσαν το μπλε για πάρα πολλά χρόνια αντί για το πράσινο.
Ωστόσο η προσπάθεια της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου να έρθει πιο κοντά στα διεθνή πρότυπα άρχισε να αλλάζει το χρώμα στους φωτεινούς σηματοδότες προσθέτοντας όλο και περισσότερο πράσινο.
Έπειτα και από διαφωνίες μεταξύ γλωσσολόγων το 1973, για τη λάθος λέξη που χρησιμοποιείται στα επίσημα έγγραφα του κράτους, η ιαπωνική κυβέρνηση, έδωσε λύση με τον πλέον ανορθόδοξο τρόπο. Αντί να αλλάξει τη λέξη «ao» με τη λέξη «midori», για να δώσει τέλος μια και καλή στο συγκεκριμένο ζήτημα, μέσω σχετικού διατάγματος αποφάσισε να χρησιμοποιείται στους φωτεινούς σηματοδότες πράσινο χρώμα που να περιέχει όσο το δυνατό περισσότερο μπλε...
Έτσι, αν και τα φανάρια ρύθμισης κυκλοφορίας στην Ιαπωνία εμφανίζονται σε πολλές περιπτώσεις μπλε στην πραγματικότητα έχουν και πράσινο και έχουν ακριβώς την ίδια σημασία που έχει ο πράσινου χρώματος φωτεινός σηματοδότης στην Ευρώπη.
