Μια νέα ιδέα, για ένα μικρό αλλά ποιοτικό μοντέλο κάτω από τα 4 μέτρα που θα συνεχίσει την κληρονομιά του Autobianchi A112, κερδίζει έδαφος στην Ιταλία.

Δύο από τις πιο εμβληματικές ιταλικές εταιρείες, η Lancia και η Abarth, βρίσκονται σε δεινή θέση καθώς οι αριθμοί των πωλήσεων δεν αφήνουν ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας.

Η Lancia, που εξακολουθεί να επιβιώνει χάρη (μόνο) στη νέα Ypsilon, πούλησε περίπου 30.000 μονάδες το 2024, ενώ το 2025 αναμένεται να κλείσει κάτω από τις 15.000. Μόλις πριν από μία δεκαετία, μεταξύ 2014 και 2016, η παλιά Ypsilon ξεπερνούσε τις 60.000 ταξινομήσεις ετησίως. Αυτή είναι μείωση της τάξης του 75% μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια.

Ανάλογη είναι η εικόνα και για τη μάρκα με τον Σκορπιό. Το 2024 η Abarth κατάφερε ακόμη να πετύχει 10.000 ταξινομήσεις στην Ευρώπη (διπλάσιες απ’ ό,τι την περίοδο 2017-2019), όμως το 2025 ίσως να μην φτάσει καν τις 2.000. Μια πτώση που δείχνει ξεκάθαρα πως η αναγκαστική και μοναχική στροφή στην ηλεκτροκίνηση δεν λειτούργησε όπως η εταιρεία περίμενε.

Μπροστά σε αυτό το ζοφερό σκηνικό για δύο ιστορικά ιταλικά ονόματα, η λύση που θα μπορούσε να δώσει το «ηλεκτροσόκ» που χρειάζονται ίσως βρίσκεται στην αναβίωση ενός θρύλου: του Autobianchi A112.

Έτσι, κάποιοι ιδιώτες σχεδιαστές, με τη βοήθεια του καναλιού Electro Fan, παρουσίασαν στο διαδίκτυο εντυπωσιακά ψηφιακά σχέδια μιας σύγχρονης εκδοχής του μοντέλου που θα μπορούσε να αναστήσει το πάθος των δεκαετιών του ’70 και ’80.

Η ιδέα αφορά ένα μικρό, αλλά πολύ καλά εξοπλισμένο αυτοκίνητο, μήκους κάτω των τεσσάρων μέτρων - ένα νέο A112 που θα τιμήσει το όνομα όχι ως Autobianchi, αλλά φυσικά ως Lancia. Θα μπορούσε να βασιστεί στις υπάρχουσες πλατφόρμες των Citroen C3 και Fiat Grande Panda και να τοποθετηθεί ακριβώς κάτω από τη Ypsilon στη γκάμα της Lancia.

Το πλάνο προβλέπει τρεις εκδόσεις: μια αμιγώς ηλεκτρική με ισχύ 113 ίππων, μπαταρία 44 kWh και αυτονομία περίπου 350 χιλιομέτρων, καθώς και δύο mild hybrid βενζινοκίνητες επιλογές με 90 και 110 ίππους αντίστοιχα.

To Α112 της νέας εποχής, έτσι, θα μπορούσε να γίνει μια μικρή, ποιοτική και ευέλικτη πρόταση που θα μπορούσε να αναζωογονήσει τις πωλήσεις - μια «μίνι» κίνηση αναγέννησης για τη Lancia και την Abarth, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν.

Παράλληλα, το υποθετικό A112 Abarth, διαθέσιμο τόσο ως ηλεκτρικό όσο και με κινητήρα εσωτερικής καύσης, θα μπορούσε να ήταν ένα πολύ συμπαγές και απολαυστικό σπορ αυτοκίνητο πόλης. Η ηλεκτρική εκδοχή θα μπορούσε να αποδίδει περίπου 180 ίππους, με μπαταρία 50 kWh, ενώ η βενζινοκίνητη θα χρησιμοποιούσε μια ενισχυμένη εκδοχή του 1.2 PureTech, με ισχύ που θα άγγιζε τους 160-170 ίππους.

Το ζητούμενο, βέβαια, δεν είναι μόνο η σωστή τεχνική βάση - η Stellantis χρειάζεται και τη βούληση να επενδύσει, να ρισκάρει και να δώσει ζωή ξανά σε ένα όνομα που εξακολουθεί να προκαλεί συγκίνηση σε όσους μεγάλωσαν με το χαρακτηριστικό σχήμα και τον ήχο της A112 τη δεκαετία του 1980.