Προς πλήρη αποτυχία φαίνεται να οδηγείται ένα από τα πιο φιλόδοξα έργα αισθητικής και βιωσιμότητας των τελευταίων ετών, εκείνο των φωτιζόμενων λωρίδων στους δρόμους.

Το πρωτοποριακό αυτό εγχείρημα είχε ως στόχο να μειώσει το κόστος λειτουργίας του οδικού φωτισμού και ταυτόχρονα να αναμορφώσει την εικόνα του οδικού δικτύου της χώρας, αντικαθιστώντας τις παραδοσιακές λευκές διαγραμμίσεις με φωσφορίζουσες βαφές.

Οι λωρίδες αυτές, χάρη σε ειδικά φωτοφωταυγή στοιχεία, απορροφούσαν το ηλιακό φως κατά τη διάρκεια της ημέρας και το εξέπεμπαν τη νύχτα, επιτρέποντας στους οδηγούς να βλέπουν καλύτερα το δρόμο χωρίς την ανάγκη φωτιστικών σωμάτων.

Η ιδέα ξεκίνησε το 2023, σε μια περίοδο που η Μαλαισία αναζητούσε τρόπους να αντιμετωπίσει την αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων αλλά και να μειώσει τις ενεργειακές της δαπάνες. Το Υπουργείο Δημοσίων Έργων της χώρας αποφάσισε να κινηθεί στην λύση της έξυπνης διαγράμμισης με τις φωσφορίζουσες λωρίδες, υλοποιώντας πιλοτικά το πρόγραμμα σε έναν δρόμο διπλής κυκλοφορίας μήκους 245 μέτρων κοντά στο Σεμενίχ της πολιτείας Σελανγκόρ, με στόχο τη βελτίωση της ορατότητας και την ενίσχυση της ασφάλειας, ιδίως σε αγροτικές και επαρχιακές περιοχές.

Το κοινό υποδέχθηκε με ενθουσιασμό το νέο αυτό μέτρο, τόσο για περιβαλλοντικούς λόγους με τη μείωση της χρήσης ηλεκτρικού ρεύματος, όσο και για την εντυπωσιακή, σχεδόν φουτουριστική εικόνα που προσέδιδε στους δρόμους.

Ωστόσο, ο αρχικός ενθουσιασμός έσβησε σύντομα, καθώς το έργο αποδείχθηκε πρακτικά μη βιώσιμο. Ο κυριότερος παράγοντας που οδήγησε στην αποτυχία του ήταν το ίδιο το κλίμα της Μαλαισίας. Η χώρα χαρακτηρίζεται από έντονες βροχοπτώσεις, υψηλά ποσοστά υγρασίας και μεγάλες εναλλαγές θερμοκρασίας, στοιχεία που αποδείχθηκαν ασύμβατα με τη λειτουργία της φωτοαυγής βαφής.

Αν και η βαφή απορροφούσε την ηλιακή ακτινοβολία κατά τη διάρκεια της ημέρας, τη νύχτα το φως που εξέπεμπε ήταν αδύναμο και άνισο, ιδίως σε δρόμους που δέχονταν φώτα αυτοκινήτων ή παρουσίαζαν υγρασία στην επιφάνεια.

Πέρα από τα τεχνικά προβλήματα, σύντομα προέκυψαν και σοβαρές οικονομικές δυσκολίες. Παρά τις αρχικές υποσχέσεις για εξοικονόμηση χρημάτων από τον περιορισμό της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος, το σχέδιο αποδείχθηκε υπερβολικά δαπανηρό.

Το κόστος ανά τετραγωνικό μέτρο ανήλθε στα 749 μαλαισιανά ρινγκίτ, δηλαδή περίπου 150 ευρώ και ένα ποσό σχεδόν 19 φορές υψηλότερο από εκείνο της συμβατικής οδικής βαφής. Επιπλέον, οι φωτιζόμενες λωρίδες είχαν περιορισμένη ανθεκτικότητα και έπρεπε να επαναβαφούν κάθε 18 μήνες, γεγονός που αύξανε ακόμη περισσότερο τα κόστη συντήρησης. Στην πράξη, επίσης, το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό, αφού όταν τα φώτα των αυτοκινήτων έπεφταν πάνω στο δρόμο, η λάμψη των φωτιζόμενων λωρίδων εξαφανιζόταν σχεδόν εντελώς.

Έτσι, ήδη από το 2024, μόλις έναν χρόνο μετά την έναρξη του προγράμματος, οι αρχές συνειδητοποίησαν ότι το σχέδιο δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Το Υπουργείο Υποδομών αποφάσισε να ακυρώσει το έργο, αναγνωρίζοντας πως το εγχείρημα απέτυχε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες.

Ωστόσο, η Μαλαισία βρέθηκε σε δύσκολη θέση, καθώς τμήματα του επαρχιακού οδικού δικτύου είχαν ήδη βαφτεί με τη φωτοαυγή βαφή, με αποτέλεσμα να παραμένουν σήμερα σε λειτουργία, αλλά χωρίς ουσιαστικό όφελος. Όλες οι προγραμματισμένες επεκτάσεις του έργου ακυρώθηκαν, με το Υπουργείο να δηλώνει πως θα αναζητήσει πιο αποτελεσματικές και βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις.

Μία από αυτές τις λύσεις στις οποίες φαίνεται να υιοθετεί η χώρα είναι η εγκατάσταση LED φωτισμού κατά μήκος των πιο επικίνδυνων οδικών τμημάτων, στα σημεία δηλαδή όπου καταγράφεται αυξημένος αριθμός τροχαίων ατυχημάτων. Η λύση αυτή θεωρήθηκε ως πιο αποδοτική, με χαμηλότερο κόστος συντήρησης και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, ότι η Μαλαισία δεν είναι η μόνη χώρα που προσπάθησε να εφαρμόσει φωτιζόμενες λωρίδες στους δρόμους. Παρόμοια εγχειρήματα είχαν δοκιμαστεί και σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα στην Ολλανδία, όμως και εκεί αντιμετώπισαν τα ίδια προβλήματα, με την αδυναμία του φωτός να παραμείνει σταθερό και τα καιρικά φαινόμενα να φθείρουν γρήγορα τις βαφές.

Διαβάστε επίσης