Μια εκ των πιο εμβληματικών διαδρομών της ελληνικής επικράτειας, που για χρόνια ενθουσίαζε τους οπαδούς της περιπέτειας και προκαλούσε τρόμο στους οδηγούς που την διέρχονταν για πρώτη φορά.

Η διαδρομή Καλαμπάκα - Μέτσοβο, μέσω του αυχένα της Κατάρας (με υψόμετρο στα
περίπου 1.700 μ.), αποτέλεσε για χρόνια τη βασική οδική σύνδεση Θεσσαλίας και Ηπείρου. Στην ιστορία και στην συνείδηση μας έχει παραμείνει ένας από τους πλέον δύσκολους και επικίνδυνους δρόμους της χώρας, ο οποίος απλώνεται στο τραχύ ορεινό ανάγλυφο της Πίνδου, και είναι γνωστός για τις απότομες στροφές και τις δύσκολες συνθήκες που αναπτύσσονται σε αυτόν, ιδιαίτερα κατά το χειμώνα με τα έντονα καιρικά φαινόμενα και το ψηλό χιόνι.

Πιο συγκεκριμένα, μιλάμε για μία διαδρομή μήκους 18 χιλιομέτρων, τμήμα της παλαιάς Εθνικής Οδού Τρικάλων – Ιωαννίνων, η οποία αποτελούσε την βασική οδό όπου διεξαγόταν η κυκλοφορία μεταξύ Θεσσαλίας και Ηπείρου, πριν την κατασκευή της Εγνατίας Οδού.

Η αγρία ομορφιά της διαδρομής συγκρίνεται μόνο με την δυσκολία της, αφού το αντίξοο γεωλογικό τοπίο και οι συνεχείς στροφες έκαναν ακόμη και τους πιο έμπειρους οδηγούς να λούζονται με κρύο ιδρώτα κάθε φορά που έπρεπε να περάσουν από την άσφαλτο της.Χαρακτηριστικές είναι,μάλιστα, οι ταμπέλες που εκτείνονται κατά μήκος της διαδρομής και επισημαίνουν στους διερχόμενους οδηγούς πως η διέλευση γίνεται με δική τους ευθύνη.

Στον αυχένα της, η Κατάρα αγγίζει τα 1.699 μέτρα υψόμετρο ενώ το χιόνι, κατά την περιόδου του χειμώνα, μπορεί να υπερβεί μέχρι και τα 2 μέτρα. Ταυτόχρονα, εξαιτίας υψόμετρου άλλα και γεωγραφικού πλάτους, σε όλο το μήκος της 18 χιλιομέτρων διαδρομής αναπτύσσονται συνεχώς σφοδροί άνεμοι που ταρακουνούν τα διερχόμενα αυτοκίνητα, ενώ η στενότητα του δρόμου σε συνδυασμό με τις απότομες στροφές με θέα τον γκρεμό και τις δεκάδες νταλίκες που στοιβάζονταν σε ουρές στον δρόμο, δίνουν στην Κατάρα μια εκ των πρώτων θέσεων στην λίστα με τις πιο δύσκολες διαδρομές της χώρας.

Το άγριο τοπίο της Πίνδου, με το σκληρό του ανάγλυφο και τα έντονα καιρικά φαινόμενα, δεν προκαλούσε φόβο μόνο στους σύγχρονους οδηγούς και περαστικούς. Για αιώνες υπήρξε πηγή δεισιδαιμονιών, θρύλων και ιστοριών που γοήτευαν –ή τρόμαζαν– τους πιο προληπτικούς ανάμεσα μας. Η πιο γνωστή παράδοση μιλά για έναν μητροπολίτη, στις αρχές του 19ου αιώνα, ο οποίος ξεκίνησε από τα Γιάννενα με προορισμό τα Τρίκαλα. Για να φτάσει, έπρεπε να διασχίσει το δύσβατο ανάγλυφο της Πίνδου. Δεν τα κατάφερε και εν τέλει σταμάτησε σε ένα ξέφωτο, όπου, λίγο πριν ξεψυχήσει, καταράστηκε τον τόπο.

Στο σημείο όπου άφησε την τελευταία του πνοή δημιουργήθηκε αργότερα ένας σταθμός εξυπηρέτησης αυτοκινητιστών, γνωστός ως «Κάμπος του Δεσπότη». Εκεί όπου παλιά σταματούσαν τα καραβάνια για ανάπαυση, και σήμερα οι ταξιδιώτες βρισκούν καταφύγιο ανάμεσα στα αναμμένα τζάκια, τις ζεστές σούπες και τις παραδοσιακές πίτες.

Με την κατασκευή της Εγνατίας Οδού το 2010, η Κατάρα πέρασε σταδιακά στην ιστορία. Σήμερα, η διαδρομή χρησιμοποιείται κυρίως από τους ντόπιους που θέλουν να κινηθούν ανάμεσα σε χωριά της περιοχής, αλλά και από λάτρεις της περιπέτειας που αναζητούν την άγρια ομορφιά και το δέος που εξακολουθεί να αποπνέει ο τόπος.

Στο μέλλον, η υπό κατασκευή Κεντρική Οδός, που θα συνδέει τη Δυτική Θεσσαλία με τα Γρεβενά και από εκεί με την Εγνατία, αναμένεται να βελτιώσει ακόμη περισσότερο την επικοινωνία ανάμεσα σε Θεσσαλία και Ήπειρο.

Δείτε πώς είναι σήμερα ο δρόμος της Κατάρας:

Διαβάστε επίσης: