Εδώ και σχεδόν μισό αιώνα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του οδικού άξονα της χώρας, περνώντας πάνω από τα γαλήνια νερά της τεχνητής λίμνης Πολυφύτου.
Υπάρχουν έργα που ξεπερνούν τον πρακτικό τους ρόλο και μετατρέπονται σε τοπόσημα. Η υψηλή γέφυρα των Σερβίων είναι ένα από αυτά. Για δεκαετίες υπήρξε η μακρύτερη γέφυρα της Ελλάδας, ένα κατασκευαστικό κατόρθωμα που από το 1976 ενώνει τη Λάρισα με την Κοζάνη, απλώνοντας τα 1.371 μέτρα της πάνω από την τεχνητή λίμνη Πολυφύτου.
Η δημιουργία της λίμνης συνδέθηκε με το ομώνυμο φράγμα της ΔΕΗ, που πλημμύρισε τον παλιό οικισμό της Νεράιδας και οδήγησε τους κατοίκους στη δημιουργία ενός νέου χωριού στις όχθες της.
BUY NOW
Σταδιακά, όμως, η λίμνη απέκτησε πολλαπλούς ρόλους, αφού πέρα από την παραγωγή ενέργειας, εξελίχθηκε σε κέντρο αλιείας, πόλο οικοτουρισμού και πολύτιμο βιότοπο για δεκάδες είδη πουλιών. Έχουν καταγραφεί περισσότερα από εκατό, με αρκετά να φωλιάζουν μόνιμα, ενώ ξεχωρίζει η παρουσία δεκάδων αργυροπελεκάνων που δίνουν μοναδική ζωντάνια στο τοπίο.
Η εικόνα της γέφυρας δένει μαγευτικά με το περιβάλλοντα χώρα, με μια λεπτή γραμμή από μπετόν και άσφαλτο να καθρεφτίζεται στα νερά. Οι 27 πυλώνες που τη στηρίζουν αγέρωχα απέναντι στον χρόνο, δημιουργούν μια μοναδική εικόνα που την κάνει να ξεχωρίζει σε σύγκριση με αντίστοιχες κατασκευές. Μπορεί να έχει επισκιαστεί από τα μεγάλα έργα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όμως για τους κατοίκους της περιοχής παραμένει αναντικατάστατη.
Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1972 και χρειάστηκε περίπου τέσσερα χρόνια, σηματοδοτώντας την ανάπτυξη της Δυτικής Μακεδονίας και φέρνοντας πιο κοντά πόλεις και ανθρώπους. Μετά από σχεδόν μισό αιώνα ζωής, η γέφυρα βρίσκεται στη φάση της αποκατάστασης των εκτεταμένων φθορών της.
Οι εργασίες συντήρησης συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, ενώ έχει τοποθετηθεί ειδικός εξοπλισμός ώστε να παρακολουθούνται οι καταπονήσεις που δέχεται από την κίνηση των οχημάτων και να πραγματοποιούνται έγκαιρα οι απαραίτητες παρεμβάσεις.
