Η τεράστια κλίμακα του έργου, σε συνδυασμό με τις διαφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και των παραγόντων του κλάδου δημιουργούν απογοήτευση.

Λίγες ημέρες πριν από τις 10 Δεκεμβρίου, την ημερομηνία κατά την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε αρχικά προγραμματίσει να παρουσιάσει το «πακέτο» της για την αυτοκινητοβιομηχανία, και οι αμφιβολίες αυξάνονται. Αυτό που αρχικά προοριζόταν να είναι μια απλή, επιταχυνόμενη αναθεώρηση των προτύπων CO2 έχει μετατραπεί σε ένα πολύπλοκο σύνολο κανονισμών. Και η τεράστια κλίμακα του έργου, σε συνδυασμό με τις διαφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και των παραγόντων του κλάδου, εγείρει τώρα σοβαρό κίνδυνο αναβολής και μεγάλης απογοήτευσης για τον αυτοκινητοβιομηχανικό κλάδο.

Η τρέχουσα τάση φαίνεται μάλλον αρνητική για τον ευρωπαϊκό αυτοκινητοβιομηχανικό κλάδο, παρόλο που η επίσημη στάση της Γερμανίας κατά του στόχου του 2035, που ανακοινώθηκε στα τέλη Νοεμβρίου, θα μπορούσε να διαταράξει την πολιτική ισορροπία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Τελικά, μόνο η χαλάρωση των κανονισμών που αφορούν τα επαγγελματικά οχήματα θα μπορούσε να είναι καλά νέα για τους Ευρωπαίους κατασκευαστές αυτοκινήτων. 

Ένα πακέτο που γεννήθηκε από μια απλή αναθεώρηση των προτύπων CO2

Αρχικά, προβλεπόταν μόνο μια πρόωρη αναθεώρηση του κανονισμού για το CO2, κυρίως κατόπιν αιτήματος της Γερμανίας. Ωστόσο, η πολιτική αδυναμία επανεξέτασης αυτού του ζητήματος μεμονωμένα οδήγησε την Επιτροπή να προσθέσει και άλλα έργα στην ημερήσια διάταξη, δηλαδή: 

-Μια πρωτοβουλία για τον οικολογικότερο χαρακτήρα των δημόσιων και ιδιωτικών στόλων ή αλλιώς υποχρεωτικότητα.

-Ένα «ολόκληρο» κείμενο για την απλούστευση των κανονιστικών ρυθμίσεων.

-Ένα μέτρο κινήτρων για ένα «μικρό ηλεκτρικό αυτοκίνητο»

-Και πάνω απ' όλα, ένας μηχανισμός τοπικού περιεχομένου, με επικεφαλής τη Γαλλία.

Το αποτέλεσμα δεν είναι άλλο από ένα βαρύ, ετερογενές πακέτο που έγινε δύσκολο να εξισορροπηθεί.

Το 2030 είναι πολύ πιο σημαντικό από το 2035

Ενώ η δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται στην απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης το 2035, η βιομηχανία θεωρεί το 2030 ως το πραγματικό σημείο τριβής. Οι στόχοι για τις εκπομπές CO2 που έχουν τεθεί για την ημερομηνία αυτή φαίνονται αποκομμένοι από την πραγματικότητα της αγοράς. Τον Οκτώβριο, τα ηλεκτρικά οχήματα αντιπροσώπευαν μόνο το 16% των πωλήσεων, ενώ θα χρειαζόταν 22% έως 25% για να παραμείνουν σε καλό δρόμο με τους κανονισμούς. Χωρίς διευκρινίσεις πριν από το τέλος του έτους, οι βιομηχανικές επιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι σημαντικές, ιδίως για τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα (LCV).

Η Γερμανία ξεκαθαρίζει τη θέση της... και ανακατεύει τα χαρτιά

Οι ανησυχίες της γερμανικής βιομηχανίας επικεντρώνονται κυρίως στην τεχνολογική ουδετερότητα και ευελιξία γύρω στο 2035. Η πρόσφατη εξέλιξη είναι ότι ο γερμανικός συνασπισμός φαίνεται πλέον να έχει ευθυγραμμιστεί στην ρητή απαίτηση για μεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά το 2035. Αυτή η διευκρίνιση θεωρήθηκε προϋπόθεση για την έναρξη μιας φάσης εποικοδομητικών διαπραγματεύσεων στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. 

Μια εξαιρετικά τεχνική και πολιτικά εκρηκτική συζήτηση

Η Γαλλία προωθεί την ιδέα μιας «ευρωπαϊκής ετικέτας αυτοκινήτου». Οι κατασκευαστές, συμπεριλαμβανομένης της Renault, υποστηρίζουν την αρχή του τοπικού περιεχομένου... αλλά διαφωνούν ως προς τη μέθοδο με την Stellantis ή την Volkswagen για παράδειγμα. 

Υποχρεωτικότητα

Ο στόχος για 60% αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων σε όλες τις ευρωπαϊκές πωλήσεις είναι πολύ υψηλό λαμβάνοντας υπόψη τις εισαγωγές και την τρέχουσα δομή της αγοράς. Αυτή η προσέγγιση θα της επέτρεπε να ενσωματώσει οχήματα που παράγονται στο Μαρόκο ή την Τουρκία, πολλά από τα εξαρτήματα των οποίων είναι ήδη ευρωπαϊκής προέλευσης, διατηρώντας παράλληλα τα πιο προσιτά μοντέλα.

Η Ευρώπη έχει επικεντρωθεί τόσο πολύ στο τοπικό περιεχόμενο που οι άλλοι πυλώνες του πακέτου έχουν υποβιβαστεί σε δεύτερη μοίρα. Μεταξύ των πιθανών θυμάτων αυτού του σύνθετου ζητήματος είναι η ευελιξία των εκπομπών CO2 για τα ελαφρά επαγγελματικά οχήματα (LCV), που θεωρείται απαραίτητη για την αποφυγή διατάραξης της αγοράς· η αναθεώρηση του 2030, που επισκιάστηκε εντελώς από τη συζήτηση και ο οικολογικός προσανατολισμός του στόλου, που θεωρείται ουσιαστικά εγκαταλελειμμένο. Όσον αφορά την απλούστευση των κανονισμών ένα χρόνο μετά τις μεγαλεπήβολες δηλώσεις για τον τερματισμό της βιομηχανικής γραφειοκρατίας, κανείς δεν μιλάει πλέον γι' αυτό.

Αρκετές γενικές διευθύνσεις της Επιτροπής φέρονται να διαφωνούν σχετικά με τα κείμενα, γεγονός που εξακολουθεί να εμποδίζει την εσωτερική τους επικύρωση. Χωρίς σαφή απόφαση, φαίνεται απίθανο η δέσμη μέτρων να οριστικοποιηθεί εγκαίρως. Παρόλο που ορισμένοι έχουν προτείνει τον διαχωρισμό των κειμένων, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι αυτή η επιλογή θα υιοθετηθεί.