Ένας αυτοκινητόδρομος που φορτίζει εν κινήσει τα ηλεκτρικά οχήματα ετοιμάζεται στη Σουηδία, δίνοντας τέλος στο άγχος της αυτονομίας και ρίχνοντας το κόστος της ηλεκτροκίνησης.
Η Σουηδία κάνει πράξη όσα σε άλλες χώρες παραμένουν ακόμη στα σχέδια. Το σκανδιναβικό κράτος κατασκευάζει τον πρώτο μόνιμο αυτοκινητόδρομο στον κόσμο, στον οποίο τα ηλεκτρικά οχήματα μπορούν να φορτίζουν κατά την οδήγηση, χωρίς να απαιτείται καμία στάση σε σταθμό φόρτισης.
Το έργο αφορά ένα κομμάτι 21 χιλιομέτρων στον αυτοκινήτοδρομο Ε20, μεταξύ των περιοχών Hallsberg και Örebro, όπου εγκαθίσταται υποδομή φόρτισης ενσωματωμένη στο οδόστρωμα. Οι Σουηδοί δοκιμάζουν δύο τεχνολογικές μεθόδους για να βρουν την καλύτερη λύση. Η πρώτη αφορά την αγώγιμη φόρτιση, μέσω επαφής με ηλεκτροφόρα ράγα στον δρόμο και η δεύτερη την επαγωγική, μέσω ηλεκτρομαγνητικών πεδίων που μεταφέρουν ενέργεια ασύρματα στο όχημα.
BUY NOW
Οι δύο μέθοδοι έχουν ήδη δοκιμαστεί στη χώρα, ωστόσο η επαγωγική τεχνολογία κερδίζει έδαφος, καθώς είναι πιο ανθεκτική και προσαρμόσιμη σε διαφορετικούς τύπους οχημάτων.
Το γεγονός ότι η Σουηδία προβαίνει πρώτη σε αυτό το τεράστιο έργο δεν είναι τυχαίο. Ο τομέας των μεταφορών αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους υπαίτιους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για τη χώρα, αφού ευθύνεται για περίπου το 1/3 των συνολικών εκπομπών CO₂.
Βέβαια για την υλοποίηση τέτοιων υποδομών βοηθάει και η γεωγραφία της χώρας, με τους μεγάλους και σύγχρονους άξονες που ενώνουν τα αστικά κέντρα να είναι ιδανικοί για τέτοιες επενδύσεις, ειδικά από τη στιγμή που η κυβέρνηση στοχεύει στην πλήρη απεξάρτηση της χώρας από τα ορυκτά καύσιμα έως το 2030.
Τα οφέλη είναι πολλά παραπάνω από όσα φαίνονται με την πρώτη ματιά. Με τον ηλεκτρισμό να είναι μόνιμα διαθέσιμος, εκτός ότι οι οδηγοί δεν θα έχουν το άγχος της φόρτισης, τα οχήματα δεν θα χρειάζεται να φέρουν βαριές και ακριβές μπαταρίες. Σύμφωνα με μελέτη του Chalmers University of Technology, αν περίπου το 25% του ευρωπαϊκού οδικού δικτύου εξοπλιζόταν με τέτοιου τύπου τεχνολογία, το μέσο μέγεθος των μπαταριών θα μπορούσε να μειωθεί στο 1/3, οδηγώντας σε μικρότερο βάρος, εξοικονόμηση πόρων και τελικά χαμηλότερο κόστος.
Η τεχνολογική πρόκληση, βέβαια, είναι τεράστια. Το κόστος κατασκευής εκτιμάται στα 2,7 εκατομμύρια ευρώ ανά χιλιόμετρο, ενώ εγείρονται ζητήματα αξιοπιστίας, ειδικά κατά τη διάρκεια του σκληρού σουηδικού χειμώνα, αλλά και η ανάγκη για ενιαία πρότυπα ώστε διαφορετικά οχήματα και κατασκευαστές να μπορούν να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τη νέα υποδομή.
Παρά τα εμπόδια, η Σουηδία παραμένει πιστή στο όραμά της. Ο στόχος είναι μέχρι το 2045 να έχουν δημιουργηθεί 3.000 χιλιόμετρα "ηλεκτρικού δρόμου", με έμφαση σε διαδρομές που εξυπηρετούν φορτηγά και καθημερινές μετακινήσεις εργαζομένων, σε σημεία δηλαδή όπου η συνεχής φόρτιση μπορεί να αποδειχθεί καθοριστική, τόσο από οικονομικής όσο και από περιβαλλοντικής σκοπιάς.
Η σκέψη αυτή, πάντως, αρχίζει να υιοθετείται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Γερμανία, όπου δημιουργείται μια πιλοτική διαδρομή στον εθνικό δρόμο B471 στη Βαυαρία. Εκεί μέσα στο έτος θα δοκιμαστεί η επαγωγική φόρτιση εν κινήσει σε μήκος περίπου 1 χιλιομέτρου.
