Κινέζοι μηχανικοί χρησιμοποίησαν έναν ανορθόδοξο τρόπο για να κατασκευάσουν τμήμα ενός νέου αυτοκινητόδρομου, αφού προκειμένου να ξεπεράσουν το εμπόδιο ενός βουνού, ανατίναξαν την κορυφή του, απορρίπτοντας τη συμβατική λύση του τούνελ.
Ο εν λόγω δρόμος αποτελεί τμήμα του αυτοκινητόδρομου Liuzhi-Anlong, συνολικού μήκους 152 χιλιομέτρων, που αποσκοπεί στη σύνδεση απομακρυσμένων περιοχών της επαρχίας Guizhou με το εθνικό οδικό δίκτυο και το δίκτυο σιδηροδρόμων υψηλής ταχύτητας της Κίνας, συνδράμοντας έτσι στην ευκολότερη μετακίνηση των ντόπιων, και ενισχύοντας παράλληλα τον τουρισμό.
Μάλιστα τμήμα αυτής της κατασκευής αποτελεί και η γέφυρα που εκτείνεται πάνω από το φαράγγι Huajiang στη νότια πλευρά της χώρας, η οποία είναι η ψηλότερη γέφυρα στον κόσμο, σε μία περιοχή όπου η φυσική ομορφιά συνδυάζεται πλέον με την κορυφαία μηχανική.
BUY NOW
Η Huajiang-Canyon Bridge βρίσκεται 625 μέτρα πάνω από τον ποταμό Beipan Jiang. Η γέφυρα έχει συνολικό μήκος 2.890 μέτρα και είναι κρεμαστή, με τους δύο γιγαντιαίους πυλώνες ύψους σχεδόν 300 μέτρων να έχουν απόσταση 1.420 μέτρων μεταξύ τους.
Σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων πριν από τη γέφυρα, οι μηχανικοί επέλεξαν να ανατινάξουν ένα μεγάλο τμήμα του ορεινού όγκου, προκειμένου να συνεχίσουν την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου. Στη συνέχεια οι βράχοι απομακρύνθηκαν, και με τη βοήθεια βαρέων μηχανημάτων δημιουργήθηκε το απαραίτητο άνοιγμα ώστε να κατασκευαστεί δρόμος με τέσσερις λωρίδες κυκλοφορίας.
Σύμφωνα με τις αρμόδιες αρχές, η εν λόγω απόφαση δεν πάρθηκε επιπόλαια. Μια γεωλογική μελέτη έδειξε ότι το βουνό στο συγκεκριμένο σημείο αποτελούνταν από συμπαγή βράχο, γεγονός που επιτρέπει τις ελεγχόμενες εκρήξεις. Με τη βοήθεια αρκετού δυναμίτη αλλά και των βαρέων μηχανημάτων, η διάνοιξη ολοκληρώθηκε μέσα σε μερικούς μήνες.
Στόχος ήταν να επιτευχθεί η πιο άμεση διαδρομή, ενώ η συγκεκριμένη λύση πρόσφερε στους μηχανικούς και το πλεονέκτημα της μείωσης του χρόνου κατασκευής και της λιγότερο κοστοβόρας συντήρησης.
Η μέθοδος της διάνοιξης ορεινών όγκων με εκρήξεις για την κατασκευή δρόμων δεν αποτελεί κινεζική ευρεσιτεχνία. Στη Νορβηγία, η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες για την κατασκευή δρόμων σε φιορδ και απόκρημνες περιοχές -συχνά σε συνδυασμό με τούνελ και γέφυρες.
Παρόλο που το έργο συνοδεύεται από τον χαρακτηρισμό ενός κατασκευαστικού «θαύματος», υπάρχουν και φωνές που επικρίνουν τους ιθύνοντες. Περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν για πιθανές ολέθριες συνέπειες στο ευαίσθητο οικοσύστημα της περιοχής, ενώ αναφέρουν ότι η ανατίναξη ολόκληρων ορεινών όγκων μπορεί να επιταχύνει τη διάβρωση και να τεμαχίσει στη μέση σημαντικούς βιότοπους.
