Τις συνέπειες των μικροσωματιδίων ελαστικού που απελευθερώνονται στο περιβάλλον διερευνά μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης καταλήγοντας σε χρήσιμα συμπεράσματα.

Μόνο αθώα δεν είναι τα μικροσωματίδια των ελαστικών τα οποία απελευθερώνονται στο περιβάλλον, παρά το γεγονός ότι κάποια φυτά, όπως το μαρούλι, διαθέτει την ιδιότητα να απορροφά και να δεσμεύει τις περισσότερες από τις βλαβερές χημικές ουσίες.

Η συγκεκριμένη έρευνα αποτελεί κομμάτι μιας ευρύτερης προσπάθειας να προσδιοριστούν οι συνέπειες των αποβλήτων, όπως το πλαστικό και οι φαρμακευτικές ουσίες στην τροφική αλυσίδα και κατά συνέπεια στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ανάμεσα σε αυτά τα απόβλητα περιλαμβάνονται και τα ελαστικά των αυτοκινήτων, τα οποία επί της ουσίας ρυπαίνουν το περιβάλλον όχι μόνον μετά το τέλος της ζωής τους αλλά και όσο προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Ως γνωστόν, κατά την κύλιση ενός αυτοκινήτου το πέλμα του ελαστικού φθείρεται απελευθερώνοντας μικροσωματίδια στο περιβάλλον, τα οποία στην καλύτερη των περιπτώσεων καταλήγουν στο έδαφος.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, κάθε χρόνο απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα 1 κιλό μικροσωματιδίων ελαστικού/άτομο ή αν προτιμάτε έως 2,8 τόνους υπολειμμάτων ελαστικού μόνον στη γερμανική ύπαιθρο.

Μια παλαιότερη έρευνα είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα μικροσωματίδια των ελαστικών απελευθερώνουν σταδιακά βλαβερές ουσίες στο ανώτερο τμήμα του εδάφους, ωστόσο, η ομάδα των επιστημών θέλησε να ανακαλύψει τι μπορεί να συμβεί αν οι ουσίες αυτές διεισδύσουν σε βαθύτερα στρώματα, φτάνοντας έως και το ριζικό σύστημα των φυτών.

Για τις ανάγκες της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν τα γνωστά σε όλους μαρούλια, τα οποία δεν φάνηκαν να επηρεάζονται από τις ουσίες που απελευθερώθηκαν, με μοναδική εξαίρεση την οργανική ένωση 6PPD, η οποία στο παρελθόν έχει προκαλέσει τον μαζικό θάνατο σολομών.

«Οι μετρήσεις μας έδειξαν ότι τα φυτά μαρουλιού πήραν όλες τις ενώσεις που εξετάσαμε μέσω των ριζών τους, τις μετέφεραν στα φύλλα και τις συσσώρευσαν εκεί», είπε η Anya Sherman, διδάκτορας στο Κέντρο Μικροβιολογίας και Επιστήμης Περιβαλλοντικών Συστημάτων (CMESS) και συγγραφέας της μελέτης.

Η ομάδα πειραματίστηκε ακόμα και με την προσθήκη μικρών κομματιών ελαστικών στο νερό και ανακάλυψε ότι τα φυτά μαρουλιού μπορούσαν να αφομοιώσουν τους ρύπους. Επιπλέον, τα φυτά μεταβολίζουν τις χημικές ουσίες σε νέες ουσίες.

«Τα φυτά επεξεργάστηκαν τις ουσίες και με αυτόν τον τρόπο παρήγαγαν ενώσεις που δεν έχουν περιγραφεί πριν», δήλωσε ο Thorsten Hüffer, επικεφαλής επιστήμονας στο CMESS. «Δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε την τοξικότητα αυτών των μεταβολιτών, αποτελούν κίνδυνο για την υγεία, ο οποίος δεν μπορεί να εκτιμηθεί τη δεδομένη χρονική στιγμή».

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ενώ τέτοιες χημικές ουσίες είναι σταθερές στα φυτά μαρουλιού, θα μπορούσαν να απελευθερωθούν όταν καταναλωθούν. «Στο ανθρώπινο σώμα τέτοιες ενώσεις διασπώνται πολύ εύκολα», δήλωσε ο Σέρμαν. «Έτσι, αν κάποιος καταναλώσει ένα τόσο μολυσμένο μαρούλι, οι αρχικές χημικές ουσίες θα μπορούσαν να απελευθερωθούν στο σώμα του».

Διαβάστε επίσης: