Τα λευκά κολωνάκια που βρίσκονται στις άκρες των δρόμων, γνωστά επίσημα ως οριοδείκτες οδοστρώματος, αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της οδικής ασφάλειας.

Πρόκειται για λεπτούς κάθετους στύλους, συνήθως πλαστικούς, οι οποίοι τοποθετούνται σε τακτά διαστήματα κατά μήκος των οδικών αρτηριών και λειτουργούν ως οπτικοί οδηγοί για τα διερχόμενα οχήματα, ιδιαίτερα σε συνθήκες χαμηλής ορατότητας. Αν και οι περισσότεροι οδηγοί τα θεωρούν δεδομένα και σπάνια τους δίνουν προσοχή, στην πραγματικότητα η συμβολή τους στην ασφάλεια των μετακινήσεων είναι καθοριστική.

Η βασική αποστολή των οριοδεικτών είναι η οριοθέτηση του δρόμου. Τοποθετούνται στην άκρη του οδοστρώματος, φωτιζόμενου ή μη, σε αποστάσεις που δεν ξεπερνούν τα 100 μέτρα (αν και αυτό εξαρτάται από μελέτη του εκάστοτε δρόμου), σε ύψος περίπου ενός μέτρου, και με ελάχιστη απόσταση μισού μέτρου από την εξωτερική γραμμή της ασφάλτου.

 Με τον τρόπο αυτό δημιουργούν ένα συνεχές «οπτικό μονοπάτι» που βοηθά τον οδηγό να αντιλαμβάνεται την πορεία του δρόμου ακόμη και σε δύσκολα ή επικίνδυνα σημεία. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι σε επαρχιακούς δρόμους χωρίς επαρκή φωτισμό, σε ορεινές διαδρομές με πολλές στροφές, αλλά και σε συνθήκες ομίχλης ή βροχής, όπου η ορατότητα περιορίζεται σημαντικά.

Οι οριοδείκτες τοποθετούνται επίσης σε σημεία που κρίνεται απαραίτητο να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή, όπως πριν από επικίνδυνες στροφές, στενώματα του δρόμου, τεχνικά έργα, γέφυρες ή αποβάθρες. Με την παρουσία τους, ο οδηγός αντιλαμβάνεται έγκαιρα την ύπαρξη ενός ενδεχόμενου κινδύνου και προσαρμόζει την ταχύτητα και την πορεία του.

Το χαρακτηριστικό γνώρισμα των οριοδεικτών είναι οι ανακλαστήρες που φέρουν στο επάνω τμήμα τους. Συνήθως πρόκειται για μικρές κόκκινες αντανακλαστικές επιφάνειες, οι οποίες «πιάνουν» το φως των προβολέων του αυτοκινήτου και γίνονται ορατές από απόσταση. Έτσι, ο οδηγός έχει ένα σταθερό σημείο αναφοράς που τον βοηθά να διατηρεί την πορεία του στο οδόστρωμα. Η αντανάκλαση αυτή είναι ορατή μόνο από τη δεξιά πλευρά της κυκλοφορίας, ώστε να αποφεύγεται η σύγχυση.

Στις περισσότερες χώρες, όπως και στην Ελλάδα, οι οριοδείκτες είναι κατασκευασμένοι από ανθεκτικό πλαστικό. Ωστόσο, λόγω της συνεχούς έκθεσης στις καιρικές συνθήκες, στα χτυπήματα από εκχιονιστικά ή από οχήματα που εκτρέπονται της πορείας τους, πολλές φορές καταστρέφονται. Η απώλειά τους μπορεί να μοιάζει ασήμαντη, αλλά στην πραγματικότητα αφαιρεί ένα κρίσιμο στοιχείο ασφάλειας, ειδικά σε δρόμους που στερούνται επαρκούς φωτισμού.

Αξιοσημείωτο είναι ότι σε αρκετά ευρωπαϊκά κράτη, οι οριοδείκτες δεν χρησιμεύουν μόνο για την οπτική καθοδήγηση, αλλά φέρουν και πρόσθετες πληροφορίες για τον ακριβή εντοπισμό θέσης. Στο επάνω μέρος τους μπορεί να αναγράφεται ο αριθμός του δρόμου με κόκκινα γράμματα, ακριβώς πιο κάτω σημειώνονται τα χιλιόμετρα από την αρχή της διαδρομής, ενώ χαμηλότερα υποδεικνύεται η απόσταση σε μέτρα από το σημείο εκκίνησης της διαδρομής. Αυτό το σύστημα διευκολύνει τόσο τους οδηγούς όσο και τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, καθώς επιτρέπει τον άμεσο εντοπισμό ενός ατυχήματος ή μιας βλάβης, με ακρίβεια λίγων μέτρων.

Διαβάστε επίσης