Φροντίζοντας για τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων καθημερινά, η ζώνη ασφαλείας καταφέρνει ακόμη και σήμερα να κρύβει κάποια μυστικά.

Χωρίς την χρήση της κανένα αυτοκίνητο με επιβάτες δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλές βρισκόμενο σε έναν δημόσιο και ανοιχτό στην κυκλοφορία δρόμο, ακόμη και αν αυτό δεν κινείται. Ο λόγος φυσικά για τη ζώνη ασφαλείας που, από τότε που μπήκε στα αυτοκίνητα στη σύγχρονη μορφή της, σώζει καθημερινά δεκάδες χιλιάδες οδηγούς και επιβάτες.

Η ζώνη ασφαλείας αποτελεί την βάση και βρίσκεται στο επίκεντρο των συστημάτων παθητικής ασφαλείας ενός αυτοκινήτου αφού χωρίς τη χρήση της τα υπόλοιπα υποσυστήματα, όπως για παράδειγμα οι αερόσακοι, όχι μόνο είναι πρακτικά άχρηστα αλλά μπορεί να γίνουν επικίνδυνα για την ακεραιότητα οδηγού και επιβατών.

Ο Βρετανός George Cayley είναι αυτός που εφηύρε τη πρώτη ζώνη ασφαλείας στα μέσα του 19ου αιώνα για χρήση στα ανεμόπτερα εκείνης της εποχής.

Για χρήση στα αυτοκίνητα ο Αμερικανός Edward J. Claghome ήταν εκείνος που πιστώθηκε την εφεύρεση της ζώνης ασφάλειας δύο σημείων (γύρω από τη μέση) στην ιστορία των τεσσάρων τροχών το 1885, ο οποίος βρήκε αυτόν τον τρόπο ώστε οι επιβάτες ενός ταξί να παραμένουν στη θέση τους.

Η σύγχρονη ζώνη ασφάλειας τριών σημείων αποτελεί εφεύρεση του Σουηδού
Nils Bohlin, το 1958, τον πρώτο μάλιστα χρόνο που εργάστηκε για την Volvo, η οποία μάλιστα τις εφάρμοσε άμεσα στα μοντέλα της αλλάζοντας τα δεδομένα στην ασφάλεια των αυτοκινήτων σε όλο τον κόσμο.

Μολονότι, βέβαια, η ζώνη ασφαλείας είναι ένα «αντικείμενο» με το οποίο όλοι μας ερχόμαστε καθημερινώς σε επαφή, οι περισσότεροι ίσως να μην γνωρίζουν κάποιες βασικές αρχές λειτουργίας της και τον ρόλο τον οποίο διαδραματίζουν τα επιμέρους τμήματά τους.

Διαβάστε επίσης