Ταξιδέψαμε από Grand Prix σε Grand Prix και καλύψαμε πάνω από δύο χιλιάδες χιλιόμετρα, έχοντας για παρέα μία σαγηνευτική «Ιταλίδα».

O λόγος για τη νέα Alfa Romeo Junior Ibrida, στο… ξεχωριστό πακέτο Speciale. Και μαζί οργώσαμε την Ιταλία και κάναμε καθημερινό παιχνίδι το πέρασμα των γαλλικών συνόρων με προορισμό το Πριγκιπάτο του Μονακό. Αφορμή για αυτό το ταξίδι ήταν τα GP της Εμίλια Ρομάνια και του Μονακό, έβδομος και όγδοος γύρος αντίστοιχα του φετινού παγκοσμίου πρωταθλήματος της Formula 1.

Δύο εβδομάδες γεμάτες οδήγηση για εμάς και εντυπωσιακά γκάζια για τους οδηγούς της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το δεύτερο σκέλος, το έχουμε αναλύσει στην αγωνιστική ενότητα του carandmotor. Το πρώτο, θα το ξεδιπλώσουμε τώρα σε… χίλιες και μία λέξεις.

Εφαλτήριο του «φλερτ» ήταν το Μιλάνο. Αυτό ήταν αρχικά το όνομα που η Alfa Romeo είχε διαλέξει για το τελευταίο της δημιούργημα, ένα SUV μικρότερο από τις Stelvio και Tonale. Για παρασκηνιακούς λόγους αναγκάστηκε να το μετονομάσει σε Junior, αναβιώνοντας ένα θρυλικό όνομα του παρελθόντος, το οποίο μετενσαρκώθηκε σε ένα καλαίσθητο B-SUV. Ξέρετε, απ’ αυτά που τα ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά.

Κι εκεί, στη Via Gatamelatta που αποτελεί το στρατηγείο της Stellantis, κοιταχτήκαμε… στα μάτια. Και ήταν όντως έρωτας με την πρώτη ματιά. Εφήμερος, «a few nights stand» όπως λέμε στο χωριό μου αλλά δυνατός. «Ιταλίδα» είπαμε – αυτός είναι ο κρυπτονίτης μου. Αν μη τι άλλο, οι γείτονες μας, ξέρουν πως να δημιουργούν σαγηνευτικά αυτοκίνητα. Αυτό είναι το πιο δυνατό τους χαρτί.

Προτεταμένο ρύγχος, θρυλικού σχεδίου τριγωνική μάσκα, μεγάλοι αεραγωγοί και αρμονικά ενσωματωμένα φωτιστικά σώματα. Χαρακτηριστικά αψεξάδιαστου «προσώπου», δίχως υπερβολή. Αυτές τις δύο εβδομάδες που γυρνούσαμε μαζί τους δρόμους, ως επί το πλείστον επί ιταλικού εδάφους, έβλεπες τα βλέμματα να την ακολουθούν… τα αδιάκριτα μάτια να κοιτούν λαίμαργα κάθε πιθαμή της, να τη γδύνουν δίχως ντροπή. Από τα άλλα αυτοκίνητα ή τη σέλα μοτοσικλετών όταν στεκόμασταν δίπλα-δίπλα στα φανάρια, των περαστικών όταν κινούμασταν σε αστικό τοπίο, ακόμα και τους carabinieri ξάφνιασε σε ένα Σταθμό Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών – είχαν παρκάρει δίπλα μας και έσπευσαν να ρωτήσουν λεπτομέρειες. Μου έκανε πολλή εντύπωση αυτό – το να ξαφνιάζει ιταλικό αυτοκίνητο τους Ιταλούς. Κι ας είναι ακόμα ένα «μωρό» μόνο μερικών μηνών.

Για να ολοκληρώσω σχετικά με το περιτύλιγμα, η έκδοση Speciale που είχαμε στη διάθεσή μας, πατούσε σε τροχούς 18 ιντσών. Καλοσχεδιασμένους, με τρεις ομόκεντρους κύκλους που φανέρωναν το συνήθως κρυμμένο σύστημα πέδησης. Κι όσο το βλέμμα διασχίζει τη σιλουέτα της Junior και τα 4.2 μέτρα της, στέκεσαι ακόμα στην αρκετά ιδιαίτερη σχεδιαστική επιλογή του πίσω μέρους, που παρεκκλίνει αισθητά απ’ όσα μας έχει συνηθίσει η Alfa Romeo. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν μου άρεσε και η πίσω της όψη (κλείνω προς το δεύτερο), λέω όμως με σιγουριά πως την κάνει να διαφέρει.

Με λίγα λόγια, από όψη, έχουμε να κάνουμε με ένα μοντέλο ιδιαίτερο. Και όμορφο. Όμως κακά τα ψέματα, στο τέλος της ημέρας, δεν σε νοιάζει και ο εσωτερικός της κόσμος; Φυσικά και σε νοιάζει. Αν κάθε που μας να το πάρεις, το αντικρίζεις και χαμογελάς, τότε είναι το σωστό αυτοκίνητο. Ναι, τότε είναι μία Junior. Αντίστοιχα, επειδή με το αυτοκίνητο συμβιώνεις, σε πολλές περιπτώσεις περνάς με αυτό περισσότερες ώρες παρ’ ότι με το έτερό σου ήμισυ, πρέπει να σε καλύπτει και ο εσωτερικός κόσμος. Να περνάς κι εκεί τις ώρες σου ευχάριστα και άνετα – ειδικά αν είναι συχνό φαινόμενο να εγκλωβίζεσαι στην κίνηση της αστικής ζούγκλας.

Τι συναντάς λοιπόν ανοίγοντας την πόρτα και αντικρίζοντας τον εσωτερικό κόσμο της Junior Speciale; Η σχεδιαστική αρτιότητα του περιτυλίγματος περνά ξεκάθαρα και στο εσωτερικό. Με αστερίσκο που αφορά τη χρήση σκληρών πλαστικών σε κάποια σημεία του ταμπλό, που κλέβουν λίγη από τη φινέτσα της Junior μέχρι να καθίσεις πίσω από το τιμόνι σε προδιαθέτει και premium καταστάσεις.

Μου άρεσε η παρουσία φυσικών διακοπτών κι ας ήταν συνηθισμένης διάταξης για μοντέλα του ομίλου Stellantis. Έχοντας περάσει τα δεύτερα… άντα, θέλω να αφήνω και λίγο εκσυχρονισμό στην άκρη, θέλω να νιώθω στα δάκτυλά μου τις επεμβάσεις. Ή έστω κάποιες από αυτές. Ο πίνακας οργάνων είναι ψηφιακός και μεγάλος, στις 10,25 ίντσες, όπως και η οθόνη αφής του συστήματος infotainment, την οποίο θα ήθελα λίγο ψηλότερα, να μην αιχμαλωτίζει πλήρως το βλέμμα. Ούτε για μια στιγμή. Γιατί δεν έχεις πάντα συνοδηγό να αναλαμβάνει το χειρισμό, το σύστημα πλοήγησης, τη μουσική, όλες τέλοσπαντων τις λειτουργίες.

Ειδικά στο μοντέλο της δοκιμής μας, είχαμε ένα μεγάλο συν – το προαιρετικό πακέτο Performance Launch Edition. Με Sabelt καθίσματα που κάθεσαι και… κουμπώνεις, γίνεσαι ένα. Πλευρική στήριξη, εντυπωσιακό design με ανοίγματα στην πλάτη, άλλο πράγμα! Με επενδύσεις από δέρμα και Alcantara. Δίχως αμφιβολία αυτό το πακέτο ανεβάζει επίπεδο τη Junior (αν και ανεβάζει και την τιμή).

Όσο για χώρους, ήταν στα κλασικά επίπεδα της κατηγορίας. Άνετο ταξίδι για τέσσερις ενήλικες, σημαντικοί συμβιβασμοί αν αυτοί γίνουν πέντε. Όσο για τον χώρο αποσκευών, αυτός ορίζεται στα 415 λίτρα. Εδώ η μπάλα είναι στο δικό σου γήπεδο. Είσαι από αυτούς που για να πάνε ακόμα και Σαββατοκύριακο κάπου, κουβαλάνε μαζί τα κομοδίνα από το σπίτι; Αν ναι, θα ζοριστείς.

Αυτό που δεν χρειάζεται να ζοριστεί, είναι ο υβριδικό σύνολο της Junior Ibrida. Τι περιλαμβάνει αυτό; 3κύλινδρο 1200άρη, υπερτροφοδοτούμενο βενζινοκινητήρα απόδοσης 136 αλόγων σε πρωταγωνιστικό ρόλο και δίπλα του, ως «Ρόμπιν» στο πλευρό του «Μπάτμαν», έναν ηλεκτροκινητήρα που συνεισφέρει 28 ακόμα ίππους, αντλώντας ενέργεια από μία μπαταρία χωρητικότητας 0,89 kWh. Όσο μπορεί, η Junior Ibrida βασίζεται σε αυτόν, αφήνοντας τον βενζινοκινητήρα να ξαποσταίνει. Έτσι η κατανάλωση πέφτει. Αν είσαι πολύ προσεκτικός, ακόμα και κάτω από τα 6 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα.

Η ισχύς περνά στο δρόμο μέσω ενός ημιαυτόματου κιβωτίου διπλού συμπλέκτη και 6 σχέσεων και παρότι το ιταλικό SUV δεν βάζει αυτό που λέμε, φωτιά στο δρόμο, επιτρέπει σβέλτες μετακινήσεις και μπορεί να υποστηρίξει αυτό που θα βαφτίσω για να συνεννοούμαστε, «εμπειρία Alfa Romeo». Το να αφήνεις επίτηδες τον ταχύτερο αυτοκινητόδρομο και να κινείσαι ηθελημένα, σε επαρχιακούς δρόμους της Εμίλια Ρομάνια και της Αλεσάντρια.

Γιατί; Πρώτον γιατί έχεις το χρόνο να το κάνεις και δεύτερον, γιατί στο ζητάει η Junior. Alfa Romeo είναι. Και κάθε της μοντέλο, έχει ξεκάθαρο οδηγοκεντρικό προσανατολισμό. Πράγμα που δεν αλλάζει όταν έχουμε να κάνουμε με crossover. Συνήθως τα SUV είναι για να μεταφέρουν οικογένειες και μπαγκάζια από το σημείο Α στο σημείο Β, με χαρακτηριστική άνεση. Εδώ έχουμε ένα εξαιρετικό και άμεσο σύστημα διεύθυνσης που σε κάνει καβαλιέρο, με τη Junior ντάμα σε ένα διαρκή, όχι απαραίτητα γρήγορο αλλά σίγουρα ευχάριστο χορό.

Τις πέντε ημέρες του Grand Prix (δημοσιογραφικά ξεκινάμε από Τετάρτη) μέναμε στη Ραβέννα, απόσταση περί των 50 χιλιομέτρων από την Ίμολα. Ειδικά επιστρέφοντας από την πίστα, ειδικά τις ημέρες που τελειώναμε νωρίς και ήταν ακόμα σούρουπο, δεν υπήρχε κανένα δίλημμα. Κατεβασμένο παράθυρο, ιταλική μουσική, μαγικά χρώματα στον ουρανό και εμείς να γυρνάμε στους επαρχιακούς δρόμους.

Ξεχνούσε και ξεχνούσαμε πως ήταν B-SUV, κάναμε βόλτες επειδή ήταν Alfa Romeo. Το ίδιο μοτίβο είχαμε και μετά την Ίμολα. Αφού κάναμε στάσεις σε Μαρανέλο και Μόντενα για… ομορφιές που θα δείτε σε επόμενα άρθρα του carandmotor, βάλαμε πλώρη προς το Μονακό. Με διανυκτέρευση στο Πεδεμόντιο, διασχίζοντας ξανά μαγικές διαδρομές, από χωριουδάκι σε χωριουδάκι.

Κι έπειτα, τις ημέρες του Grand Prix στο Πριγκιπάτο, μέναμε περίπου 45 λεπτά μακριά, οριακά πέρα από τα σύνορα, στο Βεντιμίλια. Τα πρωινά η ανάγκη να φτάσουμε νωρίς στα paddock μας έστελνε από τον άχαρο αυτοκινητόδρομο αλλά κάθε σούρουπο, η διαδρομή δεν ήταν αντίστροφη – ήταν διαφορετική. Παραλιακή. Γκόρμπιο, Μεντόν, Πόντε σαν Λουντοβίκο. Με κάμερες κάθε μερικές εκατοντάδες μέτρα βάζοντας χαλινάρι σε κάθε διάθεση σβέλτης οδήγησης αλλά τι σημασία είχε; Στο δεξί μας χέρι είχαμε την μαγευτική Κυανή Ακτή, το δροσερό αεράκι ανακάτευε τις νότες με τον ήχο του κινητήρα της Ibrida κι εμείς απλά γράφαμε χιλιόμετρα.

Φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία να μπούμε και στην αγωνιστική διαδρομή του Grand Prix του Μονακό – ακόμα και τις ημέρες του αγώνα αυτή ανοίγει τα βράδια. Και όπως μπορείτε να φανταστείτε, μοιάζει σουρεάλ να βλέπεις τη μάχη της pole position στις 5 το απόγευμα και στις 9 το βράδυ να βάζεις αλάρμ και να ακινητοποιείς την Alfa Romeo Junior Ibrida στο σημείο της pole position!

Σε αυτή βρίσκεται και σε ότι αφορά στους λάτρεις της ιταλικής μάρκας. Δεν είναι φθηνό αυτοκίνητο, κοστίζει 28.500 ευρώ στην βασική εκδοχή της (συμπεριλαμβανομένης προωθητικής ενέργειας), συν 2.600 ευρώ στη Speciale. Αξίζει αυτά τα χρήματα; Η απάντηση για μένα είναι σαφής. Όποιος την κάνει δική του, θα ξέρει 100% γιατί θα την επιλέξει. Όποιος μαγεύεται από το μυθικό τραγούδι της… σειρήνας, όποιου η καρδιά χτυπά ιταλικά, όποιος είναι alfisti, θα την αγαπήσει. Ψέματα, θα τη λατρέψει. Κι όποιος δεν είναι, σίγουρα θα την κρυφοκοιτάξει ένοχα, ελπίζοντας να μην τον πάρει χαμπάρι το δικό του αυτοκίνητο…

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Κινητήρας: 1.199 κ.εκ. βενζίνη, 136 ίπποι/5.500 σ.α.λ., 230 Nm/1.750 σ.α.λ.
Μετάδοση: αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη έξι σχέσεων, στους εμπρός τροχούς
Επιδόσεις: 8,9 δλ. 0-100 χλμ./ώρα, 206 χλμ./ώρα τελική ταχύτητα
Κατανάλωση-Εκπομπές CO2: 5,2 λτ./100 χλμ., 117 γρ./χλμ.
Διαστάσεις (Μήκος/Πλάτος/Ύψος): 4.173/1.781/1.539 χλστ., 2.557 χλστ. μεταξόνιο
Βάρος: 1.305 κιλά
Χώρος αποσκευών: 415 λίτρα
Τιμή-Τέλη κυκλοφορίας: 31.100 ευρώ (έκδοση Speciale, με προωθητική ενέργεια)/0 ευρώ