Το μεγάλο «μπαμ» του καλοκαιριού ήρθε από το στρατόπεδο των ταύρων, με την άμεση αποδέσμευση του επικεφαλής της ομάδας.

Όμως ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που οδήγησαν των Christian Horner εκτός Red Bull Racing; Η απάντηση είναι πολυσχιδής κι όχι επιφανειακή. Αν κάποιος θεωρεί πως το περυσινό σκάνδαλο ανάρμοστης συμπεριφοράς από το οποίο ο Βρετανός «επιβίωσε» ήταν ο βασικός λόγος απόλυσής του, είναι πολύ γελασμένος. Εκείνο ήταν απλά η πρώτη προσπάθεια αποπομπής του, η κερκόπορτα για ένα ακόμα κάστρο που έπεσε εκ των έσω.

Το πρώτο σοβαρό πλήγμα για τον Horner ήταν ο θάνατος του Dietrich Mateschitz. Ο ιδρυτής της Red Bull είχε επιλέξει τον άλλοτε οδηγό αγώνων από το Λίμινγκτον, ως τον άνθρωπο που θα οδηγούσε το προ 20ετίας project της εισόδου ενός energy drink στη Formula 1. Όχι ως χορηγός αλλά ως αγωνιστική ομάδα που θα κατασκευάζει μόνη της τα μονοθέσιά της και θα τα βάλει με τα μεγαθήρια του σπορ. Και ο Horner τον δικαίωσε και με το παραπάνω, αφού οδήγησε τη Red Bull Racing σε 8 τίτλους οδηγών και 6 κατασκευαστών.

Ο Horner έχει ένα τρόπο διοίκησης απόλυτο και αυστηρό. Όπου βρίσκεται, είναι το αφεντικό κι όλοι οι άλλοι είναι σε δεύτερο ρόλο. Όσο ζούσε ο Mateschitz, η μοναδική παρέμβαση στα θέλω του ήταν ο Helmut Marko, που μπορεί να είναι ενοχλητικό μαμούνι αλλά δεν επηρέαζε τα πεπραγμένα του Horner. Όταν ο Αυστριακός πέθανε στις 22 Οκτωβρίου του 2022, ξάφνου πάνω από το κεφάλι του Horner βρέθηκαν πολλοί. Ένα διοικητικό συμβούλιο που ελέγχει όλα όσα κάνει η αγωνιστική ομάδα, που αμφισβητεί έξοδα, τρόπους διοίκησης, αποτελέσματα, αποφάσεις. Και αυτά τα διοικητικά μοντέλα πολυεθνικών, δεν θέλουν να έχουν one man shows στα παρακλάδια τους.

Εκεί ξεκίνησαν όλα τα στραβά, που στην αρχή ήταν κάτω από το χαλάκι δεδομένου πως το 2023 της Red Bull Racing ήταν μία από τις πιο κυριαρχικές σεζόν στην ιστορία της Formula 1. Κανένας δεν μπορούσε να του πει τίποτα, έπρεπε να κάνουν υπομονή.

Μπαίνει το 2024 και ξεκινά με το σκάνδαλο ανάρμοστης συμπεριφοράς του Βρετανού. Διογκώθηκε εκ των έσω, ενδεχομένως στήθηκε και εκ των έσω. Θυμίζω πως το ανάρμοστο της ιστορίας αφορούσε το γεγονός πως ο Horner είχε (συναινετική) σχέση με υφιστάμενή του, η οποία σε κάποιο χρονικό σημείο, είχε σχέση και με τον Jos Verstappen. Τρίγωνο της καταστροφής. Η διαρροή του φακέλου 76 με screenshots των συνομιλιών και φωτογραφίες, μόνο τυχαία δεν ήταν.

Ο Horner παρέμεινε ακλόνητος αλλά πλέον το powerplay είχε γιγαντωθεί. Η πλευρά Verstappen τον ήθελε εκτός. Η πλευρά Red Bull τον ήθελε εκτός. Αυτό που τον κρατούσε, ήταν η οικογένεια Yoovidhya. Ενώ η οικογένεια Mateschitz έχει το 49% της εταιρείας, το 51% ανήκει στους Ταϊλανδούς κι αυτοί δεν ήθελαν την αποπομπή του Horner.

Όμως σε αυτό τον ενάμιση χρόνο άλλαξαν πολλά. Αρχικά, η σταδιακή απομάκρυνση υψολόβαθμων στελεχών, ξεκινώντας από τον Adrian Newey, που επέλεξε να φύγει μετά από 16 χρόνια γιατί δεν του άρεσε η πολεμική ατμόσφαιρα εντός του οργανισμού. Αυτή συνδέεται με τα παραπάνω, οι υπόλοιπες όχι. Ο επικεφαλής σχεδιασμού, Rob Marshall, είχε φύγει νωρίτερα για τη McLaren, o Jonathan Wheatley άρπαξε την ευκαιρία να αναλάβει επικεφαλής στην Audi ενώ ο Will Courtenay, από υπεύθυνος στρατηγικής στην RBR, πάει ως αγωνιστικός διευθυντής στους πρωταθλητές. Πλην του Newey λοιπόν, οι άλλοι έφυγαν είτε λόγω φιλοδοξίας, είτε λόγω χρημάτων αφού τα πιο υψηλόβαθμα στελέχη κάθε ομάδας εξαιρούνται από το budget cap άρα έχουν και πιο παχυλούς μισθούς.

Έπειτα, ήρθε και η πτώση σε απόδοση. Με τον Newey να ζυγίζει προτάσεις για το μέλλον του, η RB20 έκανε μία βουτιά πέρυσι μεσούσης της σεζόν από την οποία τελικά ανέκαμψε ενώ φέτος η RB21 φλερτάρει επικίνδυνα με τον τίτλο του μόλις τέταρτου σε δυναμική μονοθεσίου στο grid. Το αγωνιστικό δίκτυ ασφαλείας για τον Horner, είχε χαθεί.

Προσθέστε σε αυτό και το αγαπημένο θέμα των media για την... αμαρτωλή ιστορία του δεύτερου οδηγού και την αμφισβητούμενη διαχείριση με το πέρα-δώθε των οδηγών σε αυτή την πονεμένη θέση του teammate του Max στη Red Bull. Το θέτω έτσι, διότι εστιάζω καθαρά στο θέμα της διαχείρισης.

Είναι αστεία κάθε σκέψη που αφορά ηθελημένη ανισορροπία ανάμεσα στις δύο πλευρές του γκαράζ. Το πρόβλημα εκεί είναι ξεκάθαρο: ο Verstappen είναι οδηγός του 10, όσοι έχουν βρεθεί πλάι του τα τελευταία χρόνια, είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων οδηγοί του 8. Και όσο η Red Bull ήταν πύραυλος, αυτό δεν φαινόταν τόσο. Από τη στιγμή που έγινε δύστροπος ταύρος, κάθε φορά η απόσταση στην ικανότητα των οδηγών είναι και πιο έκδηλη.

Έφταιγε δεν έφταιγε όμως ο Horner για αυτά, οι πολέμιοι του τα πρόσθεταν στη λίστα αποπομπής. Ώσπου έβαλαν το τελευταίο καρφί επικαλούμενοι το μέλλον του Verstappen. Άσχετα με το αν το 2026 οι κινητήρες Red Bull Powertrains-Ford αποδειχθούν αρνάκια αντί ταύροι, άσχετα με το αν η σχεδιαστική ομάδα αποτύχει ξανά, άσχετα με το αν του χρόνου η RBR κατρακυλήσει στο άλλο άκρο της κατάταξης, για τη διοίκηση είναι καθοριστικό να συνεχίσει να μάχεται με μπλε φόρμα ο Verstappen. Και με τη Mercedes να τον φλερτάρει απροκάλυπτα (την ώρα που και η Aston Martin καιροφυλακτεί), άρχισαν να βαράνε καμπάνες.

Και φτάνουμε στην ουσία. Με όλα τα παραπάνω (κάποια δικαιολογημένα, κάποια όχι) αλλά κυρίως παίζοντας το γερό χαρτί της διατήρησης των υπηρεσιών του Verstappen, η πλευρά της Red Bull φέρεται να έπεισε και την πλευρά Yoovidhya να αποσύρει τη στήριξή της στον Horner. Και με το που αυτή άρθηκε, η απόλυση ήρθε με ρυθμούς… Formula 1!