Η επίσκεψη σε ένα supermarket με το αυτοκίνητο κρύβει κινδύνους για τους οποίους ελάχιστοι λιγότεροι μιλούν και ακόμα λιγότεροι γνωρίζουν.

Η κυκλοφορία σε δημόσιους δρόμους διέπεται από συγκεκριμένους κανόνες που πρέπει να τηρούνται απαρέγκλιτα μιας και σε διαφορετική περίπτωση θα έρθουμε αντιμέτωποι με μια ποινή που θα μας επιβληθεί από τα αστυνομικά όργανα.

Ξεκάθαρο είναι το τοπίο και σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος, μιας και στο σημείο θα μεταβεί η αρμόδια υπηρεσία της αστυνομίας για να καταγράψει το περιστατικό.

Έχει, όμως, η τροχαία δικαιοδοσία σε ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης καταστημάτων, όπως αυτοί των σουπερμάρκετ; Αυτό που οφείλουμε να γνωρίζουμε είναι ότι χώροι στάθμευσης καταστημάτων, είτε αυτοί είναι υπαίθριοι είτε στεγασμένοι (κλειστοί), θεωρούνται ιδιωτικοί χώροι και όχι δημόσιοι, ακόμα και σε εκείνη την περίπτωση που υπάρχει σήμανση, αντίστοιχη εκείνης του δημόσιου οδικού δικτύου.

Επομένως, σε έναν ιδιωτικό χώρο, όπως είναι το πάρκινγκ ενός σουπερμάρκετ, οι δυνατότητες καταγραφής ενός ατυχήματος ή μιας παράβασης είναι περιορισμένες τουλάχιστον από τα αστυνομικά όργανα, τα οποία θεωρητικά δεν έχουν πρόσβαση-δικαιοδοσία σε αυτόν.

Το ερώτημα που αναδύεται αυτομάτως είναι το εξής; Πώς θα διεκδικήσουμε αποζημίωση, εφόσον, οι αστυνομικές αρχές δεν έχουν δυνατότητα να καταγράψουν ένα συμβάν-ατύχημα σε ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης;

Αναμφίβολα, η μη δικαιοδοσία της τροχαίας σε ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης θα «αδυνατίσει» τον φάκελο διεκδίκησης αποζημίωσης. Παρ’ όλα, αυτά δεν θα μηδενίσει και τις πιθανότητες επιτυχίας του στόχου μας.

Αυτό που έχουμε να κάνουμε στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι να απευθυνθούμε φροντίδα ατυχήματος, η οποία έχει τη δυνατότητα παρουσία μας να καταγράψει το συμβάν και να κινήσει τη διαδικασία της αποζημίωσης.

Για να αυξήσουμε τις πιθανότητες να δικαιωθούμε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το -ομολογουμένως μή εύκολα προσβάσιμο- υλικό από το κλειστό σύστημα παρακολούθησης που διαθέτουν οι περισσότεροι ιδιωτικοί χώροι στάθμευσης πολυκαταστημάτων και supermarket.

Το υλικό αυτό δεν αποτελεί από μόνο του αποδεικτικό στοιχείο, αλλά μπορεί να αποτελέσει «μοχλό πίεσης» και να ξεκαθαρίσει το ζήτημα της υπαιτιότητας του ατυχήματος.

Παράλληλα, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι εφόσον από το ατύχημα σε ιδιωτικό χώρο στάθμευσης προκύψει κάποιος τραυματισμός ή απειλεί για τη ζωή ή την υγεία, τότε αυτομάτως οι αστυνομικές αρχές αποκτούν το δικαίωμα παρέμβασης και καταγραφής.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση κάποιας κλοπής ή οποιαδήποτε άλλης εγκληματικής ενέργειας, η οποία από τη στιγμή που θα αναφερθεί στις αστυνομικές αρχές, εκείνες οφείλουν να παρέμβουν.

Οι κανόνες που πρέπει να ακολουθώ

Η «φτωχή» δικαιοδοσία των αστυνομικών οργάνων σε ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης δεν πρέπει να αποτελεί αφορμή προκειμένου να παρεμποδίζουμε τους υπόλοιπους συμπολίτες μας. Εκείνο που οφείλουμε να κάνουμε είναι να επιλέγουμε προσεκτικά τη θέση στην οποία σταθμεύουμε ώστε να μην εμποδίζουμε την κίνηση οχημάτων ή πεζών αλλά και μην εκθέτουμε το όχημά μας σε κίνδυνο.

Παράλληλα, οι θέσεις στάθμευσης που είναι καλά φωτισμένες και εποπτεύονται από κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης είναι για ευνόητους λόγους πιο ασφαλείας. Φυσικά, σεβόμαστε τη σήμανση πολλώ δε μάλλον όταν αυτή αφορά σε θέσεις για ΑμΕΑ.

Διαβάστε επίσης: